"Λοιπόν;"
"Τι εννοείς λοιπόν μετά;"
"Ααα ναι σωστά πως και δεν κοιμηθήκατε μαζί και κουβαληθήκαμε εμείς εδώ βραδιάτικα;"
"Αααα είσαι πολύ ευγενική Λύδια μου"
"Πάντα"
"Μετά πήρε το αγοράκι σου το δικό μου τηλέφωνο και του είπε να τον βοηθήσει να πάνε τον Γιώργο σπίτι γιατί είχε γίνει τυφλά άκουγε καψουροτράγουδα και έκλαιγε"
"ΕΚΛΑΙΓΕ;"
Είπα λιγουλάκι δυνατά
"Μην φωνάζεις μωρή μας πήρες τα αυτιά"
"Γιατί ταράζεται έτσι εσύ μωρή;"
Δεν απάντησα
*Μίλα μωρή ηλίθια
"Καλέ ξύπνα"
"Εεε; Εεε ναι πρέπει να φύγω"
"Κάλε τι έπαθε αυτή;"
"Για κάτσε λίγο κάτω"
Είπε και με τράβηξε
"Κάτι ξέρεις εσύ μίλα"
"Άστο άλλη φορά φεύγω"
Είπα και έφυγα τρέχοντας
Ο Γιώργος κλαίει για εμένα;
Δεν το περίμενα τόσο σοβαρό
Νόμιζα ότι απλά είναι μια καψούρα της στιγμής
Μπήκα στο αμάξι και πήγα στον Μάκη να πιω τίποτα γιατί είχα πολλά στο μυαλό μου
[...]
Μπήκα και φάτσα κάρτα ο Ανδρέας
Ρε παιδιά τι φάση
Θελουμε να ξεχάσουμε τον πόνο μας και μας βρίσκει μεγαλύτερος
Τέλος πάντων ποιος τον χεζει αφού θα πάω έτσι και αλλιώς
"Καλώς ήρθα- αααα βρε καλώς τα μάτια μας τα δυό. Μας έλειψες κάλε καιρό είχαμε να σε δούμε εδώ πως και από τα μέρη μας;"
"Έλα κόψε την ειρωνία γιατί τα νεύρα μου δεν είναι καθόλου καλά"
"Γιατί ποιος σε πείραξε πριγκίπισσα;"
"Να μην σε νοιάζει βάλε μια τεκίλα anejo"
"Ήρθες με άγριες διαθέσεις εεεε πριγκίπισσα;
Τι έγινε καυγαδάκι με το αγόρι σου;"
Τον κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα και το έπιασε το νόημα
"Καλά καλά το βουλώνω"
[...]
Ξύπνησα με έναν βαρύ πονοκέφαλο
Κοίταξα γύρο μου και ήμουν στο δωμάτιο του Πάρη
YOU ARE READING
My lovely roomboy!
Non-FictionΗ Εβελίνα είναι ένα 20 χρόνο κορίτσι που έχει μια περίπλοκη ζωή. Μετά από τον θάνατο του πατέρα της, μετακομίζει στο σπίτι που της άφησε η μαμά της. Εκεί θα συγκατοικήσει με τον Πάρη και θα συμβούν διαφορά ανάμεσα τους. Θα προσπαθήσω να το κάνω όσο...
