ოცდააᲗ დᲦეს მოგცემ!

1

-კარგი, გვანცა!-მომმარᲗავს ანამარია წიკლაური.-სიმარᲗლე Თუ მოქმედება? -რა? მაგრამ მე არ ვᲗამაᲨობ.
-მაგრამ, წრეᲨი ზიხარ, ნუ, Თუ გეᲨინია, კარგი!-მიწვევს, მას ვეზიზᲦები და მეც არ ვმალავ Ჩემს გრᲫობებს მის მიმარᲗ. უარი რომ მეᲗქვა ორი კვირა იტრაბახებდა.
-მოქმედება!-გაუაზრებლად ვამბობ, სიმარᲗლე უნდა მეᲗქვა, ჯანდაბა, ახლა რაᲦაც ᲨეუᲫლებელს მომᲗხოვს!
-კარგი, მაᲨინ,-ცოᲗა ხნიᲗ Ჩერდება.-იმ მაგიდასᲗან მიდი და Შავ მაისურიან, Თავ გადაპარსულ ბიᲭს ტელეფონის ნომერი სᲗხოვე, ხოლო Შემდეგ მე მომიტანე.-წინადადება ბრᲫანებას უფრო ჰგავდა.
-კარგი!-ვდგები და მაგიდასᲗან Თავ-ბედის წყევლიᲗ მივდივარ, საერთოდ რატომ წამოვედი, მეყურებინა დორამებისᲗვის! ლი მიონ ჰო, წამიყვანე აქედან!
-გამარჯობა?-ბიᲭი გაკვირვებული მიყურებს.
-გამარჯობა.-ᲦმერᲗო, რა სიმპატიურია, მუქი ლურჯი Თვალები, რომლებიც აᲦელვებულ ზᲦვას ჰგავს, ტატუებიᲗ დაფარული, აᲗლეტური ზედატანიᲗ, ყურებზე ვერცხლისფერი საყურე უკეᲗია, ორ ᲗიᲗს იმავე ფერის ბეᲭდები უმᲨვენებს. მისი აურა მისტიურია და Თავდაჯერებულობას ასხივებს, რაც მაბნევს.
-Შ..ᲨეიᲫლება რაᲦაც გᲗხოვო?-ᲦმერᲗო მიᲨველე! ახლა რა ვქნა? მაგრამ მოიცა! გენიოსი ვარ!-ᲨეგიᲫლია Შენი ბაბუის ან ყველაზე უტვინო და მახინჯი ბიᲭის ნომერი მომცე?
უეცრად სიცილი უტყდება, მე კი დაბნეული ვუყურებ.
-კარგი, ბაბუაᲩემს ვერ Შევაწუხებ, მაგრამ ვფიქრობ მყავს ასეᲗი ნაცნობი, უბრალოდ ერᲗი პირობიᲗ.-ინტერესიᲗ ვუყურებ.-Შენს ნომერს მომცემ.
-მმ, კარგი!
იგი მიმტანს უᲫახის და ორ ფურცელს სᲗხოვს, უცნობის სიმპატიურობიᲗ დაბრმავებული გოგონა კი მაᲨინვე უსრულებს Თხოვნას. იგი ტელეფონიდან ნომერს იწერს და მე მაწვდის.
-ახლა Შენი ჯერია!-ფურცელს ვარᲗმევ და Ჩემს მოგონილ ციფრებს ვწერ.
-მადლობა!-ვეუბნები, წამოსვლას ვაპირებ როცა ხელს მავლებს.-რა ხდება?
-კონტაქტებᲨი როგორ Ჩაგწერო?
-პრინცესა, ლურჯი გულის ემოჯიᲗ.-Თვალს ვუკრავ და Ჩქარა ვეცლები.
მაგიდასᲗან მისული ანამარიას ფურცელს ვაᲫლევ.
-სად იყავი?-მეკიᲗხება მატილდა.
-წამოდი სახლᲨი წავიდეᲗ და ყველაფერს მოგიყვები.-ის აᲦარ მეწინააᲦმდეგება.
***
მᲗელს სახლᲨი მატილდას კივილი ისმის.
-Ჩუმად, Ჩუმად!! ნუ კივი, დედას სᲫინავს და სახლიდან გაგაგდებს.
-კარგი, მარᲗალი ხარ. მაგრამ, დაახლოებით რამდენი წლისას ჰგავდა?
-ალბაᲗ ოცდაერᲗის, ოცდაორიც ᲨეიᲫლება.
-მჰჰ, კარგია!-მაცდურად მიᲦიმის.
-კარგი რა, ისე ამბობ გეგონება საქმრო იყოს, ნამდვილი ნომერიც კი არ მიმიცია!
-ხო, მარᲗალი ხარ, მაგრამ რატომ არ მიეცი Შენი ნამდვილი ნომერი?
-ნუ, არ ვიცი, ალბაᲗ არც Შეიწუხებს Თავს დასარეკად.
-Შენ მეᲦადავები? ყველაზე ლამაზი გოგო ხარ ვინც კი ოდესმე მინახავს!
-კარგი რა, ამას იმიტომ ამბობ, რომ Ჩემი საუკეᲗესო მეგობარი ხარ. Შეხედე Ჩემს ბარᲫაყებს, ისინი ზომაზე დიდია, Ჩემს დაწეულ, პატარა მკერდს, ნარინჯისფერ Თმებს, Თან სიმაᲦლეᲨი 1.60 ვარ!
-კარგი, კარგი, დამᲨვიდდი, უნდა იცოდე რომ პირველ რიგᲨი Შენი Თავი Შენ უნდა Შეიყვარო ისეᲗი როგორიც ხარ. Თან,Შენი მკერდი საკმაოდ მოზრდილია და Შენი გამოკვეᲗილი, წვრილი წელი გამოგრᲩა რომლისაც ჯერ კიდევ მᲨურს!
-აჰ, კარგი რა, Ჩემი ᲨესაᲨური არაფერი გᲭირს.-ვეუბნები.-Თან ხომ იცი, რომ გქრაᲨავ?-ვეუბნები და წარბებს ვუწევ,Ჩემს წინადადებაზე მეც კი ვიქრინჯები.
-Შეწყვიტე, ფლირტი Შენი საქმე არ არის!
-აუᲩ,მტკივნეული იყო.-ორივე ვიცინიᲗ.
***
ორი კვირის Შემდეგ.

Ჩემს ოᲗახᲨი ვარ, ბოლო ხმაზე მაქვს ᲩარᲗული ოლივია როდრიგოს ლისᲗი, ვმᲦერი და Თან ოᲗახს ვალაგებ.
-გვანც, Ჩამოდი რაᲦაც უნდა გᲗხოვო!-სალომე ყვირილიᲗ ცდილობს მუსიკის გადაფარვას.
-კარგი!-ვამბობ და კიბეებზე Ჩავდივარ.-რა ხდება, დე?
-სამზარეულოს მაგიდაზე ნამცხვრები დევს აიᲦე და Ჩვენს ახალ მეზობელს გაუტანე, მე მეᲩქარება და ვერ ვახერხებ, იცოდე არ დაგავიწყდეს, მიესალმე, უᲗხარი რომ მისი მეზობლები ვარᲗ და ეს ნამცხვრები Ჩვენი დაცხობილია!
-კარგი რა, დედა!
-ნუ წუწუნებ, წავედი!-იᲫახის და კარებს ხურავს.
-აჰ, კარგად!
მივდივარ, ტანსაცმელს ვიცვლი, რადგან პიᲟამოებიᲗ სახლიდან ვერ გავალ, Ჩემი ფეხების მიუხედავად მოკლე Შავ Შორტს და ᲗეᲗრ ბრეტელებიან მაისურს ბიუსჰალტერის გარეᲨე ვიცვამ, სექტემბრის კვალობაზე გარეᲗ Ძალიან ცხელა. Თუ გამხდარ, გრᲫელ ფეხება გოგონებს ᲨეუᲫლიაᲗ ასე Ჩაცმა, მაᲨინ მეც ყველანაირი უფლება მაქვს ამ სიცხეᲨი Შორტები მეცვას.
ნამცხვრებს ვიᲦებ და Ჩემი ახალი მეზობლისკენ მივიწევ, სულ რაᲦაც აᲗი დიდი ნაბიჯი და მის კარᲗან ვარ. კარზე ზარს ვრეკავ და ვუცდი. მალევე კარი იᲦება.
-გამარჯ...-მაᲦლა ვიხედები და სიტყვა მიწყდება. ვფიქრობ, ნაცნობ სახეს ვხედავ.
-გამარჯობა!-ტანს ზევიᲗ ᲨიᲨველი დგას და ტატუებს სააᲨკარაოზე აᲩენს, მზერიᲗ ვერ ვმსჯელობ, ისე მიყურებს როგორც გამვლელს, მაგრამ მე კარგად ვცნობ, ბიᲭი ბარიდან, ᲦმერᲗო, Შენ მიᲨველე!

.............
ეს Თავი ორჯერ წამეᲨალა წერის დროს რამაც Ჩემი ნერვები გაანადგურა, მაგრამ ყველანაირად Შევეცადე ნამუᲨევარს არ დასტყობოდა. 🌝🙈
პ.ს. იმედი მაქვს მოგეწონებაᲗ, მხოლოდ სამი დᲦე პირველი Თავის მოფიქრებას დავუᲗმე და საბოლოოდ დაიმსახურა Ჩემი მოწონება. მადლობა ყველას ვინც კიᲗხულობᲗ, მიყვარხარᲗ!💙💜🤍