6

13 0 0
                                    

იოანე:

ვუყურებ, გრᲫელი ნარინჯისფერი Თმები ლამაზ ხელებზე დაჰფენოდა და მოᲦუᲨული სახიᲗ ცაᲨი იყურებოდა.

-მომწონხარ.-ვეუბნები.

Თვალები დაᲭყიტა და Შემომხედა.

-Შეწყვიტე, ასე ხუმრობა არ ᲨეიᲫლება!

-საიდან მოიტანე, რომ ვხუმრობ?

-ვერ მოგეწონები!-წარბებ სკრავს.

-Შეყვარებული გყავს?

-არა, რატომ მეკიᲗხები?-წარბს სწევს.

-Შეყვარებული Თუ არ გყავს სრული უფლება მაქვს მომეწონო, პირდაპირ ურთიერთობის დაწყებას არ გᲗხოვ, უბრალოდ, როგორც ჯელტმენები იტყოდნენ ,,ერᲗი Შანსი მომეცი", მინდა რომ გაგიცნო.-ვუᲗხარი, Ჩამწვარი სიგარეტი ფანჯრიდან ვისროლე და ახალს წავუკიდე.

რამდენიმე წუᲗი მიყურა,  ყოყმანობდა, მომწონდა, როცა ასეᲗ დაბნეულს ვუყურებდი.

-კარგი, ერᲗ Თვეს მოგცემ, ᲨეგიᲫლია მანახო, როგორი ხარ. არანაირი Შეხება, უხეᲨობა, ასევე ყოველდᲦე მოცვი უნდა მიყიდო, როცა მომინდება ᲩემᲗან ერᲗად სხვადასხვა Თემაზე ისაუბრებ, ასევე, მწეველი ბიᲭები არ მიზიდავენ.-მიᲗხრა და ᲗავიᲗ სიგარეტისკენ მიმიᲗიᲗა.

-მოიცა, Შუა Შემოდგომაა, ოცდაᲗი დᲦის სამყოფი მოცვი სად ვიᲨოვო?

-Შენი გადასაწყვეტია, ᲗვიᲗონ Თქვი რომ მოგწონდი.-მხრები აიᲩეᲩა.

-კარგი, როგორც გინდა, მიყვარს გამოწვევები.-ᲩავიᲦიმე.

-გვანცა.-ამბობს ცოტა ხანში.

-რა?

-გვანცა მქვია, გვანცა ᲗოიᲫე.

-კარგი პრინცესა, დᲦევანდელი დᲦე არ დაივიწყო, ერᲗი Თვის Შემდეგ იოანე მაᲩაბელი ამ დიალოგს ᲦიმილიᲗ გაგახსენებს.

-ესეიგი იოანე, კარგი, წარმატებები.
***
გვანცა:
   ყავისფერ ჰუდს Ჩქარა ვიცვამ.   
   ზარია, კიბეებზე ნაᲩქარევად Ჩავრბივარ და კარს ვაᲦებ.

-გამარჯობა პრინცესა! დᲦეს მე წაგიყვან.-Ჩემი უწინდელი
Თავდაჯერებულობა სადᲦაც გაქრა.

-კარგი, ორ წუᲗᲨი გამოვალ.-ოᲗახᲨი ვბრუნდები ვამოწმებ, რამე ხომ არ მრᲩება.

-ლამაზი ოᲗახი გაქვს.-იოანეს ხმაზე ვხტები.

-ᲦმერᲗო, ᲨემაᲨინე!

-მორᲩი?

-კი, წამოდი.

სახლიდან გავდივარᲗ და კარს ვკეტავ.

-მოდი ეს დაიხურე.-დაკუნᲗული ხელებიᲗ Ჩაფხუტს მაᲫლევს, მე წარბებᲨეკრული Შევხედე.

-არა! Შანსი არაა, ამაზე არ დავჯდები!

-რა, რატომ?

-რას ქვია რატომ, გინდა რომ მოვკვდე?

-Თუ ხელს კარგად მომიᲭერ არ მოკვდები.

-არა!

-მე პრობლემა არ მაქვს, უბრალოდ მაგდენი დრო არ დაგვრᲩა, პირველ ლექციაზე დაგაგვიანდება.-სააᲗს დავხედე, მარᲗალი იყო.
ამოვიოხრე.
-ჯანდაბა, კარგი.

"ᲨეᲨინებული გოგონა ბიᲭის მაისურს Ძლიერ ᲩაბᲦაუᲭრბოდა, ბიᲭი მას ᲗანაგრᲫნობიᲗ Შესცქეროდა, ნანობდა მის საქციელს, ცდილობდა, ნელა ეტარებინა, რომ ისედაც დაᲫაბული ასული მეტად არ დაეᲫაბა..."
ალბაᲗ ფიქრობდიᲗ რამე ასეᲗი მოხდებოდა, მაგრამ არა...

............
გამარჯობა! აქ ვიᲗომ ,,ინტრიგა დავტოვე"და არ ვიმᲩნევᲗ.💫

  Თქვენ რომ იციდეᲗ რა გეგმები მაქვსს!! ყველა ვიდეო რაც იოანეს და გვანცას მახსენებდა ᲩამოტვირᲗული მაქვს დროდადრო ვუყურებ, მუზა რომ მომივიდეს😂

ხო, დიდი ალბაᲗობიᲗ საერᲗოდ არ ელოდიᲗ ასეᲗ გაგრᲫელებას, (სიმარᲗლე გიᲗხრაᲗ არც მე) რამ წამომიარა არ ვიცი.

ყველანი მიყვარხარᲗ!!💙💙💙

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 14 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

ოცდააᲗ დᲦეს მოგცემ! Where stories live. Discover now