Serseri ruhlu, sempatik aşık ben...
En uzak neresi ise oradan severim.
Likör gibi mesela; acımsı tatlılık!
Muz gibi, karpuz gibi lezzetli tatlar...
İncir reçeli gibi öylesine narin...
Nihayetinde özlem gibi gerçekçi,
İnsanları sevmediğim kadar severim.
Mağdur bir baba gibi sahiplenirim gözlerini...
YOU ARE READING
Bir Tutam Melankoli
PoetryMelankoliye inanır mısın? İçime çektiğim her nefeste alırım o tadı ben... Bilir misin yalnızlık bir senfonidir. İnsanı içine çeker, hapseder, kurtulmak için çaba harcamazsın.. Üzgün müsün? Daha yeni başladın oysa acı çekmeye. Yarana merhem olur muy...
