Dünyadan Uzak 🪐

20.Bölüm

🪐İyi okumalar.🪐

🪐🪐🪐

Akşam olmuştu ve ben Bora'nın ne yaptığını çok merak ediyordum. Ayrıca ona olan hislerimden bahsetmek için sabırsızlansam da ertelemeliydim belki de şimdilik. Bu durumda bir de ondan bahsedemezdim.

Çadırımda öylece otururken kapımın tıklatıldıktan hemen sonra açılmasıyla ayağa kalkmıştım. Bora gelmişti. Yatağıma oturup beni de oturttuğunda düşünceli duruyordu. Bir süre daha sessizce oturduğumuzda bana dönüp gözlerime bakmıştı.

"Beni bırakmak zorunda kalmış, obanın beyi olabilmek için boşandığı hatundan çocuğu olduğu bilinmemesi gerekir. Yoksa sıradaki bey kim olacak kavgası olur ve sonuçta iki hatundan olan evlatları da hak sahibidir." Diyerek duraksamıştı biraz.

"Lakin o kavga tek hatundan olan oğullar arasında bile olur. Ba- Korkut beyin beni bırakmak zorunda olma sebebi bey olabilmek içinmiş. Bey olmadan ben olmuşum, anamı Gökçe'nin babasıyla görmüş. Anamın sevdiği aslında Gökçe'nin babasıymış. Yani anam- bu nasıl söylenir bilemem." Diyerek kafasındaki börgü çıkarmış ve saçlarını dağıtmıştı.

Annesi Korkut beyi aldatmış yani. Bu yüzden de Korkut bey onu boşamıştı haklı olarak. Bora da bunu söyleyemiyordu yani annesinin böyle bir şey yaptığını söyleyebilmek zordu.

"Yani işin aslı hak verdim ona. Beni evladı gibi severek büyüttü. Gökçe'nin babası biz küçükken ölmüş idi. Beni saklamak zorundaydı yoksa dedemin tek evladı olsa da tahta oturamazdı. Burada ona izin vermezlerdi, beyliğini kimse kabul etmezdi." Dediğinde ona hak verse de üzülüyordu.

"Anam bunu yapmasa, bunlar olmazdı. Onu asla affetmeyecem. Gökçe yine benim kardaşım lakin bundan gayrı benim anam yok." Dediğinde sesi titremişti. Ona sarılsam beni iter korkusuyla sarılamıyordum ama sarılmak en iyi teselli bence. Ailevi konusu hakkında ne yorum yapabilirdim ki?

Çok umursamadan itecek olsa bile onu çekip sarıldım. Başta afallasa da sonra o da kollarını bana sarıp başını omzuma yasladı. Kocaman adam bebek oluyordu böyle anlarda.

"Bana çok iyi gelirsin." Dediğinde yutkundum. Belki de onu sevdiğimi söylemek için iyi bir zamandı. Onu mutlu ederdi belki söylediklerim.

"Sen de bana çok iyi geliyorsun." Dediğimde gülmüştü ufak bir nefes sesiyle. "Bora ben de seni çok seviyorum. Ben söylemek istedim. Yüzüme bakmadığında daha kolay oldu. Ama söylemek istedim artık." Dediğimde birden başını kaldırıp yüzüme bakmıştı. Şaşkın bir mutlulukla bakıyordu.

"Ne dedin sen? Beni mi seversin? Tam olarak yani? Beklememin nihayeti mi geldi imdi?" İlk defa bu kadar çok gülüyordu. O sırada bir kadın çadırıma destursuzca girince uzaklaşmıştık.

"Bora alp, bu hatun ne der?" Dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Bora da gülüşünü silmiş ve ayağa kalkmıştı.

"Asıl sen ne edersin Goncagül hatun? Destursuz giremezsin! Hem aramızdaki mesele seni ilgilendirmez." Demişti en soğuk sesiyle. Kız bana öfkeyle bakmış ve sonra Bora'ya yaklaşmıştı biraz.

"Ben yıllardır seni karşılık beklemeden sevdim. İmdi başka bir hatuna kaptırmam." Demiş ve hızla çıkmıştı çadırımdan. Bora sinirini belli ederken bana dönünce hafif gülümsemişti.

"Sen bakma ona. Hiçbir şey yapamaz, lakin yine de tedbirli olasın. Bir şey olursa tez bana haber etmeye çalış." Diyerek tembihlediğinde onu başımı sallayarak onaylamıştım. Sonra bir süre bakışmıştık.

"Destur var mıdır Bora bey?" Kapıdan gelen Korkut beyin sesiyle Bora "Gel." diye seslenmişti. Korkut bey içeri girince ben müsaade isteyip çıkacakken Korkut bey çıkmamamı söylemişti. Bu yüzden kalmıştım.

"Oğlum-" Bora hemen Korkut beyin sözünü kesmişti. "Bana oğlum demeyin beyim. Ben sizin alpınızım. Daha fazladı değil." Dediğinde kaşlarım çatıldı istemsizce. Babasını anladığını söylemişti bana. Ama şimdi dediği hiç anlıyormuş gibi değildi. Şaşırmıştım ama yine de çaktırmadım.

🪐🪐🪐

🪐Yorumlarınızı bekliyorum.🪐