Jungkook işten evine yorgun bir şekilde dönmüştü. tek bir isteği vardı o da güzel karısının kollarında uyumaktı, karısını 4 adamın üzerinde inlerken bulmak değil.
Sinirden gözü dönmüş olan Jungkook çareyi lisede ona deliler gibi aşık olan yer altın...
Kusura bakmayın çok sık bölüm atamıyorum zor günler yaşıyorum bu yüzden bazen telefona bile bakmıyorum bölüm atacak vaktim olmuyor bazen de konu kıtlığına giriyorum ve her zaman fikirlerinize de açığım size saçma gelse bile fikirlerinzi yazmaktan çekinmeyin.
Kaşlarımı çatarak ona döndüğümde bana bakmadan dışarıya doğru ilerlemeye başladı bende peşinden giderek bana açtığı arabanın kapısına bakarak binerken elinde gördüğüm haç dövmesiyle kaşlarımı daha da çatıp ona doğru döndüm.
"Taehyung sizi ne zaman aradı?"
"10 dakika önce."
Taehyung yarım saattir benimle konuşuyordu...
.....
Telefonu evde unuttuğum için iyice gerilirken kafam karışmış haledeydi cidden Taehtung yollamış olabilir miydi? En iyisi temkinli olmaktı elimden şu an hiçbir şey gelmiyordu ve şu an tek şansım bu kadına güvenmekti.
"Durgunsun." Kadının konuşmasıyla ne ara araca bindiğini snlsmsmıştım bile.
"Normal değil mi?" Dediğimle kadın hafif gülüp tavrımı ciddiye almıyormuş gibi konuştu.
"Sakin ol iyiliğini düşünüyoruz şurda." Dedikleri beni iyice tedirgin ederken kadın dilshını 1 saniye bile bırakmadan öyle sürmeye devam etti.
"Adım ne demiştin?" Sorduğum oruyla dikix aynasından bana bakıp duraksıyarak mırıldandı.
"Yuqi." Yalancı, berbat bir yalancıydı.
"Sağ ol soyeon." Bakışları aniden bana döndüğünde belime evdeyken ona fark ettirmeden koyduğum silahı çıksrtıp arkadan kafasına dayadım.
"Aferin Jungkook zekisin ama ikimiz de biliyoruz sen birini vuramazsın.
Hafif gülüp yerimde kımıldanarak kulağına yaklaşıp fısıldadım.
"Kandırma kendini ikimiz de biliyoruz seni şurda vursam cesedini 1 hafta bulamazlar."
Kadın derin bir nefes verip yeniden dikiz aynasından bana doğru baktı.
"Değişmişsin Jungkook, sen kandan korkardın." Beni tanıdığını belli eden cümleyi kurduğunda yerimde hafif geriye çekilip silahı aynı hizada tuttum.
"Kimsin sen?"
"Bir tanıdık diyelim."
Bakışlarımı koluns çevirip dövmeyi işaret ettim.
"Dövme neyi sembol ediyor?"
Kadın omuz silkip mırıldandı.
"Öylesine yaptırdım."
"O yüzden mi tüm kim ailesinde var?"
Kadın ormandan çıkıp otobana geçtiğinde yutkundum korktuğumu belli etmemeye çalışıyordum evet şu zamana kadar Taehyung'a sığınmıştım ama onsuz da bir hiç değildim onun olmadığı ilk anda kaybedemezdim.
"Zekisin çocuk ama bunu sevgiline sormalısın.*
"Nereye gidiyoruz?"
Kadın silahlı eliyle hava alanını işaret edip silahı yan koltuğa bıraktı.
"Sen Rusya'ya dönüyorsun."
Ardından dikiz aynasından bana bakarak ensesnini sçtıktan sonra ensesindeki akrep dövmesini gösterdi aynısı Taehyung'un boyun girintisinde vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
