Annemin hafif iterek yönlendirmesiyle okulun kapısından içeriye girdim. Okuldan, gülünmekten korkuyordum. Annem yanağıma kocaman bir öpücük bırakıp okuldan ayrıldı.
Ve, artık yalnızdım.
Titreyen bacaklarımla yürümeye başladım. Tek dileğim sorunsuz şekilde sınıfıma gidip dersime girmekti.
Sadece ikinci sınıftım ve okuldan deli gibi korkuyordum.
Tabii, bunun nedeni annemden ayrılmam değildi.
Asyalı.
Birinci sınıftan beri kabusumdu. Sadece ona asyalı demiştim, ve bunu severek söylemiştim.
Ve o beni rezil etmeye başlamıştı.
Her gün, farklı bir yöntemle geliyordu. Gururumu kırmaktan, beni kırmaktan başka bir şey yapmıyordu.
Sırt çantamı daha sıkı kavrayıp binaya girdim. Bugün sessizdi. İnsanlar bana bakmıyordu. Belki de bugün sessiz geçecekti.
Sınıftan içeri girebildiğim için dans edebilirdim. Ama başımdan aşağı dökülen buz gibi su, tüm işlevlerimi kesmişti.
Asyalı, sıranın tepesinden kahkahalarla atlayıp önümde durdu ve beni birden sınıfa tamamen çekti. İterek sınıfın köşesine, yere sinmemi sağladığında hareket edemiyordum. Şaşkınlıktan vücudumla birlikte ruhum da donmuştu.
"Duydum ki, Küçük Aly şimşekten, gök gürültüsünden, yani yağmurdan korkuyormuş," dedi alayla. Sekiz yaşında birine göre fazla tehlikeli duruyordu. Kısık gözleri, kopkoyu kahverengi göz bebekleri korkutucu duruyordu.
En azından bana göre.
Benim korkulu rüyam, Calum Hood'du.
"Sana iyi dersler, Aly," diyerek sınıftan çıkıp kapıyı kapattı.
Sınıf bomboştu. Koridordan kahkahalar duyuyordum ama sonrasında onlarda kesildi. Ardından elektrikler de gittiğinde, titreyen vücudumla yalnız kalmıştım.
Çok geçmeden sınıfta sahte olduğu belli olan ama sekiz yaşında bir kıza göre dünyanın en korkunç şeyi gibi gelen ses yankılandı.
Gök gürültüsü, şimşek.
Bense dakikalarca çığlıklarımla onlara eşlik ettim.
×××××
Geçmişlerinden bir gün......
Bu hikayeye bölüm atmayı özlemişim!
आप पढ़ रहे हैं
lollipop ╬ hood
फैनफिक्शन+Lolipopları severim ;) -Uslu bir kız ol ve sana büyük bir lolipop vereyim ;)
