Mutlu Son

Mutsuz

Öğretmenin dediklerini bir türlü anlayamıyorum.Cam kenarından güneş başıma vuruyor.Çok sıcak ve ders dinlemek zorundayız.Başım ağrıyor.Her zaman ama her zaman aynı şeyi anlatıyor.Okulun insanı daha mutlu yaptığını söylüyorlar.Okul kimseyi daha mutlu yapmaz.En azından ben bu fikirdeyim.

Merhaba ben Ryan Percy.Ondört yaşında sekizinci sınıfın zeki ve sevilen öğrencisi.En azından öğretmenler öyle düşünüyor.Benim birilerini sevdiğim söylenemez.Sevmek, mutlu olmak değil mi?Lanet okul hayatım boyunca şunu anladım.Herkes mutlu olmak istiyor.Ama ben farklı olmak istiyordum.Çünkü herkes mutlu olmak isterse bu özel olmaz.Ben mutlu olmak istemiyorum.Okul kimseyi daha mutlu yapmaz.Her gün aynı şeyleri tekrarlayarak nasıl mutlu olunabilir ki.Yıllarca işkenceden farksız.Teneffüs zili, camdan dışarıyı seyrediyorum.Aşırı mutlular.Okul ile mutlu olacağıma inanmıyorum.Belkide mutlu olamayacağımdan korkuyorum.Herneyse zaten mutlu sonlara inanmam.

Matematik dersi, zil çalmasına beş dakika var.Çok yorgunum ve başım ağrıyor.En kötüsüde öğretmen anlatmaya devam ediyor.Lanet dersin bir an önce bitmesini istiyorum.Kafamı sessizce sıraya koydum, sınavlar nasılsa bitti, dinlemem gerekmiyor.Sessizlikte huzur bulmaya çalıştım.Çok sıcaktı ve arka sıradaki çocuğun çıkardığı seslerden dolayı sinirlendim.Öğretmen konuştukça mutsuzlaşıyor ve sıkılıyordum.Bağırmamak için kendimi zor tuttum.Şükürler olsun ki o anda zil çaldı.Herzamanki gibi sınıfta bir müddet bekledim.Zil çalınca niye bu kadsr mutlu oluyorlar,en kötüsü ise bunu her gün yapıyorlar.Pazartesi okula geri gelecekler.Bende herkesten sonra aşağıya iniyorum.Hava hala çok sıcak.Başım ağrıyor.Sessizce eve doğru yürüyorum.Ev fazla uzakta değildi.Eve girdim.Merdivenlerden çıkıp odama girdim.Çantamı bir kenara atıp yatağa uzandım.Birgün daha bitiyordu.Saatlerce düşündüm.Farklı olmak istemem mutsuz olmak için geçerli bir sebep miydi.Buna bir cevap bulamadım.Daha sonra annemin akşam yemeğine çağırmasıyla aşağıya indim.Yemeğin ardından odama çıkıp camdan dışarıyı seyrettim.Odamda sakladığım dürbünü alarak uzakları izlemeye başladım ve gördüğüm şey karşısında şaşkına döndüm.Üstü başı yırtık bir çocuk ve yanında daha küçük bir çocuk(kardeşi olmalı)yerde buldukları bir ekmeği yiyorlardı.Dürbün ile biraz oynama yaptım.Çocuğun yemek yiyişini seyrettim.Ama bir gariplik vardı.Bir anda çocuğun yüzünde bir tebessüm belirdi.Mutluydu.Tekrar düşüncelere daldım ve soruma bir cevap aradım.Sanırım farklı olmak istemem mutsuz olmam için geçersiz bir nedendi.Ardından telefonla uğraşıp uykuya daldım.

Gözlerimi açtığımda ise bambaşka bir yerdeydim.

-Ne oldu bana?Nerdeyim ben?

Sesimi duyan yoktu.Bir ağaca doğru ilerledim.Yol sarmaşıklarla doluydu.Ağacın içinde bir şey parlıyordu.Elimi ona uzattım ve farklı bir yere geldim.Devasa bir şehirdi.Sessizdi.Bir insanı bulma umuduyla yürüdüm.Ayaklarım hiç ağrımıyordu.Kilometrelerce yürüdüm.Tek bir canlı dahi yoktu.Ardından bir şarkı sesi duydum.Şarkı sesini takip etmek çok zordu.Önüme bakmadan ilerlerken 4 metreden aşağıya düştüm.Ama garip bir şey vardı.Zarar görmiyordum.Bşr rüyanın içindeydim.Vir çıkış aradım.Sonra bir ses duydum

-Buradan çıkış yok.

Ürpermiştim.Gerçek olamazdı.Yerde bulduğum silahla oradan uzaklaştım.Daha sonra bir anda uyandım.Kabus görmüştüm.Nasıl kurtulduğumu bile hatırlamıyorum.Hala o ses zihnimde.Aşağıya bir bardak su almak için indim.Su içerken aynada bir yansıma gördüm.Sesi kabusumdaki sese benziyordu.

-Herkes mutlu sona ulaşacak.

Koşarak odama çıktım.Bunun ne olduğunu bilmiyordum.Odamın kapısını kilitleyip sabahı beklemeye başladım.

-O kimdi ve bu evde ne arıyordu.Lanet yansıma benden ne istiyor.Belkide rüyaya geri dönmeliyimdir.

Gözlerimi kapattım ve saniyeler içinde kendimi yşne o dünyada buldum.Ses hala geliyordu.Sese doğru ilerledim.Sesin ardında aynada yansıması olan kız vardı.

-Hoşgeldin Ryan.

-Sen kimsin ve adımı nereden biliyorsun?

-Senden bir isteğim olacak.

-Ne isteği ben geri dönmek istiyorum.

-Geri dönebilirsin, sadece bir şartla.

-Nedir o şart.

-Sen mutsuzluğa kapılmış olanları Mutlu Son'a ulaştıracaksın.

-Ne saçmalıyorsun sen, ben vöyle bir şey yapamam.

-Sen seçildin Ryan.Sana vereceğim kitapta adı yazan kişilerin umutlarını geri kazandır bende sana özgürlüğünü geri kazan.

-Neden ben.

O anda üzerime gelip defteri bana verdi.Şu lanet rüyadan çıkmak istiyorum.Onun dediklerini yapmak zorundayım.Bu kitabı açarsam bir daha geri dönüş yok.Kitabı alıp boş bir ev bulmak için koştum.Şehirde bir farklılık vardı.Her yer insan doluydu.Koşarak şehre indim.Bulabildiğim boş bir evde geceyi geçirdim.Sabah evde uyanmak umuduyla uykuya daldım.