How Can I fall?(COMPLETED)

chapter thirty eight:

"Kreon, stop running baka madapa ka!" Sigaw ko sa anak ko. Mag-aapat na taon na si Kreon ngaun kaya medyo mahirap na alagaan, four years ago ay halos mawala siya sa amin. Pero God is good at eto na siya ngaun, malake at malikot na.

"Nanay, why tatay is so tagal?" Nakabusangot na sabi niya. Napangiti ako dahil sa cuteness nang anak ko. Nandito kami ngaun sa airpot para salubungun si Zion. Six months kase siyang nawala dahil na din sa trabaho niya sa Hongkong. We remained friends.

Mas mabuti pa nga ang ganoon dahil mas nakilala namen ang isa't isa. Nasasabi ang mga hinanakit namen sa buhay nang hindi kami nasasaktan. Ok na ako ngaun, grateful ako because nanjan siya para tulungan akong palakihin si Kreon. Nuong unang taon ay very casual lang kami hanggang naging malapit ulet as friends.

Nag masteral ako nang medicine. And guess what, I'm Dr. Kenneth Shane Villarama now. Ang sarap pakinggan noh? pakiramdam ko tama lang ang naging desicion ko na mahalin ko muna ang sarili ko. Mas naging malakas at matured na ako ngaun, dati kase si Zion lang ang pangarap ko. Akala ko noon ay hanggang doon nalang ako. Pero nung unti-unti kong binuo ang sarili ko ay doon ko din natuklasan ang mga bagay na magagawa ko pa. He support me sa lahat nang plano ko sa sarili ko.

"Look nanay! there is tatay..." nagtatalon si Kreon habang nakatanaw sa tatay niya na nakasakay sa escalator. Malaki ang ngiti ni Zion habang nakatanaw sa amin. Wala akong nagawa kundi ngumiti at kumaway. Fuck!sa mga taon nagdaan walang nagbago sa nararamdaman ko. I still love him. Pero gaya nang sabi ko ay may kanya-kanya na kaming buhay. I don't know kung may girlfriend or naging girlfriend si Zion. I never asked personal things naman kase sa kanya. Pero kung magmahal man siya nang iba. Magiging masaya na ako. Besides, hindi ko naman siya nafeel na nag eefort para samin dalawa. Literal na hinayaan niya ako mabuhay sa paraang gusto ko. The usual lang ginagawa niya para sa isang kaibigan. Well, I don't know how it feels na maging kayo eh kase masyadong naging mabato ang mga bagay para samen. Yung mga ginawa niya saken noon alam ko nagawa niya na din naman sa iba yun.

"Woah! baby, you're growing too fast." bati ni Zion sa anak naman at binuhat siya. Agad akong napangiti nang nakita ko ang malawak na ngiti ni Zion at munting hagikgik nang anak ko. Kung ako naman ang tatanungin kahit ganito kami ay masaya na ako. No commitments, so no hurt feelings.

Bumaba si Kreon sa tatay niya at hinawakan ang kaliwang kamay ko habang hawak naman niya ang kanang kamay ni Zion. Kita ko ang masayang masayang mukha nang anak ko. Bahagya akong napalingon kay Zion, nag-iwas nga ako agad nang tingin nang nahuli ko siyang nakatitig sa akin.

"Kreon,uwi nalang tayo, your tatay is tired already, lets just go some other time." marahang sabi ko habang hinahabol ko si Kreon. Nag-aya kase sitang ipasyal siya. Hindi naman ako makasagot dahil alam kong pagod si Zion. Besides, hindi pa kami lumabas nang magksama kaming tatlo. Kung hindi ako ang kasama ni Kreon ay si Zion ang kasama niya at tito Maico niya.

Nakita ko kung paano nawala ang ngiti ni Kreon. Nagulat ako nang biglang hawakan ni Zion ang kamay ko at hinila palapit sa anak namen na nagmumukmok sa gitna nang playground.

"Shhh.. Eon, stop crying, nanay is right, tatay is tired already, we can go some other day." pang-aalo ni Zion sa anak namen.

"No! I want now tatay." Maktol ni Kreon. Ayan kase, sa amin kasing dalawa ako ang deciplinarian at si Zion ang spoiler. Kaya ayan may pagkabrat ang anak namen. Narinig ko ang buntong hininga ni Zion. Agaran akong lumapit kay Kreon at lumuhod para magpantay ang taas namen.

"Kreon, what nanay told you?"sabi ko. Sa isang salita kong iyon ay bigla nalang umiyak ang anak namen kaya nataranta si Zion at agad lumapit sa amin.

"No! I want now! kase pag hindi ngaun nanay hindi na mangyayari ito.." bahagya pang napasinghot ang anak ko. Kami ni Zion ay natahimik lang sa pagsasalita ni Kreon.

"Baket mga classmate ko their nanay and tatay lives together? They play together? sleep together, eat together? Baket tayo nila tatay hindi ganoon?" Patuloy ang pag-iyak nang anak ko. Gusto kong maluha dahil sa batang edad niya ay nakakapagsalita siya nang ganoon. My baby.. hindi ko alam na dinadala niya pala iyon. Masyado siyang matalino para marealize agad ang mga ganoon kaya nasasaktan ako para duon.

Hindi ako nakapagsalita dahil sa narinig ko sa anak ko. Kinandong ni Zion ang anak namen at ginulo ang buhok.

"You want that anak?" Tumango lang si Kreon habang panay pa din ang paghikbi. Tumayo si Zion at kinarga si Kreon.

"Don't worry Eon, tatay will work for that."

Hinatid kami ni Zion sa condo ko. Simula kase nakulong si kuya ay pumunta nang France sila mommy. Sinasama nga niya kami ni Kreon pero tumangi ako. Ayokong iwan si kuya dito mag-isa at tsaka ako ang nag manage nang hospital. Mahirap nung una pero kinaya ko. Bumili ako nang condo dahil ayoko sa bahay, nalulungkot ako duon at maraming masamang alaala na ayoko na balikan.

Dahan-dahan binaba ni Zion ang anak namen sa kama niya. Pagkababa niya ay hinimas niya ang ulo nito at hinalikan sa noo. Napatitig ako sa senaryo na iyon. Nalulungkot ako para sa anak ko. Makasarili ba ako na hindi ko nabigyan nang buong pamilya si Kreon? Alam kong hindi deserve nang anak ko ang masaktan nang ganito, Zion gaves his best para sa anak namen. Kung may tatay of the year award nga ay panigurado akong nominado si Zion. Hindi niya pinabayaan ang anak namen. At nagpapasalamat ako dahil doon.

"Pag uuwi kana paki lock nalang ang pinto, punta na ako sa kwarto ko." mabilis na sabi ko sa kanya. Tumalikod ako para pumunta sa kwarto ko nang bigla niyang hinawakan ang braso ko kaya natigilan ako.

"Lets talk first Kenneth Shane.." marahang sabi niya. Napalunok pa nga ako nang napatingin ako sa mapupungay na mata niya. Sumunod ako sa kanya sa veranda at sabay na sinalubong ang ihip nang hangin.

"Why are you ignoring me Kenneth Shane?" sabi niya. Kita ko ang sensiredad sa mga mata niya at pagod. Napangiti ako nang tipid dahil doon.

"I'm not." maikling sagot ko.

"Mahabang panahon na Kenneth Shane ang ibinigay ko sa iyo, you want to live your life on your own binigay ko, you want an annulment, binigay ko kahit ayoko. Gusto ko lang makatulong na mabuo ang sarili mo kahit nasasaktan ako, hindi lang ikaw ang nasaktan Shin, ako din, at mas nadadagdagan ang saket na iyon habang nakikita ko na ang lapit mo lang sa akin pero hindi pa din kita maabot, hanggang kailan Shin?" Punong-puno nang sensiredad bawat bigkas niya nang salita. Parang karayom iyon tumurok sa puso ko nang nakita ko ang saket sa mga mata niya.

"I'm not ignoring you Zi, I just realize that you don't care for me like I care for you, so I decided to move on." fucking liar Kenneth Shane, alam mo sa sarili mo na mahal mo pa din siya hanggang ngaun. Pero I've learned my lesson, I wont do the chase para maging kami. Mag effort naman siya. Kung hindi siya ang gagalaw. I promise kahit mahal ko siya hinding hindi magiging kami. Bahagya akong nangiti nang narinig ang mahinang pagmumura niya.
Sige lang, mahirapan ka.

"Your time is up Shin, I wont let you move on, babawiin ko na kung ano ang akin."

----

Family pic sa taas..