FİLM ŞERİDİ

17. BÖLÜM- "Çünkü bazı hayaller gerçek olmayı çok fazla hak ediyor."

Selam!.. Bir günde 32 okuyucun daha olmuş ve ne kadar sevindim anlatamam. Şuan 317 olmuşuz ve ben bu hikayenin zaman geçtikçe daha fazla okunacağına inanıyorum. 'VOTE' vermeyi unutmayın Arkadaşlar!..
İyi okumalar. Yazım yanlışı varsa görmezden gelin lütfen! Sizleri seviyorum.
Multimedyada ADA var...

Sabah saar 08.00'de kalkmıştım. İlk defa bu kadar erken uyanmıştım ve bu durumdan hiç hoşlanmamıştım. Elimi yüzümü yıkayıp, üstümü değiştirdikten sonra dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda Küçük evimizin merdivenlerinde oturan Savaş'ı gördüm. Kapıyı kapattığımda bana doğru döndü ve ayağa kalkıp yanıma geldi. Şaşırmış bir ifadeyle "Noldu, sabah sabah kapılarıma dayanıyorsun Savaş?"

"Benim yüzümden uyanmadın değil ni?"

"Hayır, uyku tutmadı. Bende dışarıya çıkayım dedim sonra da seni gördüm iş-" deyip lafım yarım kalınca bana sıkıca sarılmaya başladı. Ellerim havada asılı kalmış bir şekilde tepki vermiyordu. Savaş benden ayrılıp "Seni özledim Ada"
İçimden 'Vat didin gülüm?' desemde şaşkınlığımı ifade ederek "Özledim derken?"

"Özledim işte."
Kızgın bir ifadeyle "Byndan ne ankam çıkarmalıyım Savaş?" diye bağırdım. Sesimizi duymuş olacakki Yiğit dışarı çıktı.
"Sabah sabah ne oluyor Savaş?" dedi uykulu bir sesle.

"Sanane Yiğit"

"Sanane banane diye konuşacaksan, şimdi defol git!"

Savaş sinirli bir şekilde 'of'layarak "Senin için gelmedin ben, Ada için geldim."

"Allah Allah" dedi Yiğit kaşlarını kaldırarak. Sonra da alay dolu bir sesle "Ne işin varmış senin Adayla?.."
Savaş tam cevap verecekken ben araya girip konuşmaya başladım.
"Durun beyler!" dedim kızgın bir ses tonuyla "Savaş, ben bundan be çıkarmalıyım?" dedim her harfe baskı yaparak.
"Çünkü bazı hayaller gerçek olmayı çok fazla hak ediyor Ada !.."
Yiğit hemen araya girerek "Hangi hayallermiş onlar Savaş?" dedi keskin bir dille.
"Çok mu öğrenmek istiyorsun Yiğit?"

"Evet, hadi söyle!"

"Peki" dedi Savaş. Yiğit ve ben Savaş'ın dudaklarından çıkan kelimeleri çok nerak ediyorduk.
"Ben Ada'yı seviyorum. Hemde çok..."

Evett... Bu bölümde burada sonlandı. Ve ben bu bölümü yazarken hiç düşünmedim. Klavyeler 📱getirdi beni buralara...
Bu bölümü beğendiyseniz 👍'🌟' butonuna basmayı unutmayın!..
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorumlarsanız 💬sevinirim. Çünkü sizin düşünceleriniz benim için çok önemli...
Hikayemi beğendiyseniz 👍KÜTÜPHANENİZ'e 📚eklemeyi 📩 unutmayın.
İnstagram: senanur.tasdelen