Suyu alıp açtım.Bu sırada da hala beni izliyordu.Şişeyi havaya kaldırıp çarptığım yakışıklının başından aşağı döktüm.Bir daha bana öyle davranmaması gerektiğini öğrenmeli değil mi?
Galiba bu defa çok ileri gittim.Çünkü gözlerinden adeta ateş fışkırıyordu.Kendisi de benim üstüme bu kadar çok gelmeseydi.Olayı bu kadar büyütürse ben de ondan daha çok büyütürüm.Benimle uğraşmaması gerektiğini bilmeli.Staja başlıyacağın gün yabancı biriyle bu kadar çok karşılaşacağımı söyleseler asla inanmazdım.Ne bu ya sabahtan beri her karşılaştığımızda sorun yaşıyoruz.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" diyerek kolumdan tutarak beni sürüklemeye başladı.Kolumu o kadar çok sıkıyordu ki tuttuğu yerin moraracağından emindim.
"Hey!Bıraksana kolumu"diyerek kolumu kurtarmaya çalıştım ama sadece çalışmakla kaldım.
"Nereye gidiyoruz?Kime diyorum!" derken ses tonum yükselmişti.Etrafımızdakiler bize bakıyorlardı.Ama kimse müdahele etmiyordu.Yani güpegündüz birini kaçırsalar kimsenin karışacağı yok.
Yüzünü bana çevirerek "Kes sesini!" derken adeta kükredi.Gerçekten çok sinirlenmişti.Korkmalı mıyım?Tabi ki de korkmalısın Melek.Resmen herkesin içinde çocuğun başından aşağıya suyu döktün.
Kimsenin olmadığı bir binanın arkasına geldiğimizde duvara beni fırlattı.Bu aldığım darbeyle sırtımda bir kaç kemik kırılmıştır.Ciddiyim, şaka yapmıyorum.
"Sen bunu yapmaya nasıl cesaret edersin?" dediğinde cevap vermek istesem de artık veremiyordum.Yavaş yavaş ayağa kalktım.Duvarla çarptığım yakışıklının arasında kalmıştım.
"Alt tarafı su alman için ısrar ettim.İyiliğimin karşılığı bu mu?" derken yumruğunu hemen başımın yakınında duvara indirdi.Bu hareketiyle yerimden sıçradım.Ellerini başımın iki yanına koyup yüzünü yüzüme yaklaştırıp "Cevap ver!" diye bağırdı.
"Ben ce bir az sa kin leş öy le ko nu şa lım."derken kelimeleri heceleyerek söylemiştim.Bana arkasını dönüp bir kaç adım attıktan sonra ellerini saçlarının arasından geçirdi.Sanırım sakinleşmeye çalışıyordu.Birden benim olduğum tarafa dönüp "Neden böyle bir şey yaptın?"derken sesi az öncekine oranla daha sakin çıkmıştı.
"Çünkü benim yapmak istemediğim şeyi kimse bana zorla yaptıramaz."
"Demek yaptıramaz öyle mi?" sesi benimle alay eder gibi çıkmıştı.
"Peki bunu sen istedin."sesi kendi kendiyle konuşur gibi çıkmıştı.Cebinden telefonu çıkarıp birini aradı.Acaba bana ne yapacak?İşte şimdi gerçekten korkmaya başladım.Allah yardımcım olsun.
"Hastanenin önüne hemen bir araba gönder koçum."dedikten sonra bir süre karşı tarafı dinledi ve telefonu kapattı.Daha sonra bana doğru dönüp kolumdan tuttuğu gibi sürüklemeye başladı.
"Nereye gidiyoruz?Daha ilk günden devamsızlık yapamam.Lütfen!Bak özür dilerim tamam mı?Bir daha senin karşına bile çıkmam.Şimdi bırak beni gidiyim."
"Öğle molan saat kaçta bitiyor?"
Gerçekten tüm bu söylediklerimden bu sonuca mı ulaştı.
"Bir buçukta"
"Tam bir saatimiz var."
"Ne için bir saatimiz var?Nereye gidiyoruz?Ne yapacaksın bana?"desemde boşuna sanki beni duymuyordu.Hastanenin önüne geldiğimizde siyah bir arabanın kapısını açıp beni içeri fırlattı.Kendisi de şöför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı.O kadar hızlı gidiyordu ki koltuğa sinmiştim.
"Yavaş gidebilir misin?" desem de beni duymamazlıktan geldi.
Beni nereye götürdüğü veya bana ne yapacağı konusunda hiçbir fikrim yoktu.Başıma her an herşey gelebilirdi.Tabi olan olmuştu daha ne olabilirdi ki!Düşüncelere dalmışken araba bir evin önünde durdu.
"Aşağı in!" sert sesiyle bağırırken bana sinirli bir bakış atıp arabadan indi.Ama arabadan inmeyecektim.Ona az önce de söylediğim gibi bana kimse zorla bir şey yaptıramaz.Arabadan inmediğimi gördüğünde benim olduğum tarafa gelip kapıyı açıp "Sana arabadan in dedim duymadın mı?" dedi.Ses tonu irkilmeme sebep olsa da inmeyecektim.
"Duydum.Ama sen de az önce sana söylediğimi duymamış gibisin bana kimse zorla bir şey yaptıramaz."cümlenin sonuna doğru ses tonum yükselmişti.
"Öyle mi!Belki başkaları yaptıramaz ama ben yaptırırım."dedi ve beni arabadan çıkarıp omzunun üstünde taşıdı.
"Ne yapıyorsun?İndir beni!"derken ellerinin arasında çırpınıyordum ve sırtını yumrukluyordum.Ama pek etkilendiği söylenemez sadece kendimi yoruyordum.Olsun yine de pes etmek yok Melek.
"Önce bana yaptığının cezasını çekeceksin."
"Neee!İmdat kimse yok mu?"diye bağırmaya başladım.
"Boşuna bağırma burada kimse yok."
Lanet olsun!İşte şimdi bitmiştim.
Evden içeri girdik ve direk arka bahçeye çıktık.Daha sonra havuzun önünde durdu.
"Su istemiştiniz değil mi küçük hanımefendi?"sesi alay edercesine çıkmıştı.
"Hayır, beni havuza atmayacaksın değil mi?"
"Tam da onu yapmayı düşünüyorum."demesiyle kollarımı boynuna doladım ve "Lütfen,ben yüzme bilmiyorum."
"Yazık olacak bu güzelliğe desene."derken gayet ciddi görünüyordu.Dur bir saniye o beni güzel mi buluyor .Aaaaaa, ne saçmalıyorsun Melek!Kendine gel her an suyu boylayabilirsin.Durumun ciddiyetine vardığımda ona daha çok sokuldum.
"Lütfen, beni o suya atma.O su şimdi bu havada buz gibidir.Hasta olmak istemiyorum ne istersen yaparım."
"Ne istersem öyle mi?" dediğinde aklından neler geçebileceğini düşündüm.
"Tabi sapıkça şeyler dışında"dediğimde yüzünde hafif bir tebessüm oluştu.
"Tamam.Teklifini kabul ediyorum.Yarın senden ne isteyeceğimi söylerim.Ama şimdi buraya kadar gelip havuza girmemek olmaz değil mi?" dedi ve beni havuza attı.Ben bu sırada çığlık attığım için baya bir su yuttum.İğrenç!Yüzme bilmediğimden dolayı suda debeleniyordum.Gözlerim kararmaya başlamıştı ki yanımda bir beden hissettim.Beni belimden tuttu ve suyun üzerine çıkardı.Ben de hemen kollarımı boynuna doladım.Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum.
"Gerçekten bu yaşa gelmene rağmen yüzme bilmiyor musun?"
"Sana bunu az önce söylediğimi hatırlıyorum.Ama sen benim söylediklerimi duymazlıktan geldiğin için şuan bu durumdayız."dedim ve gözlerimi kısıp ona ters ters baktım.
"Öyle mi küçük hanım?Yine üste çıkmaya çalışıyorsun istersen şansını fazla zorlama."
"Yalan mı söylediklerim?Doğruları söylüyorum ben tamam mı!Hem şansımı zorlarsam ne yapabilirsin ki?"dedim ve gözlerimi kısıp ona baktım.Ne olursa olsun boyum eğmek yok.
"Ne yapabileceği mi sana canlı olarak gösteriyim." dedi ve beni tutan kolları bedenimi serbest bıraktı.Manyak herif!
YOU ARE READING
ÇARPTIĞIM YAKIŞIKLI
Teen Fiction"Aras elinde ki dövme?" dedim elini işaret edip açıklama yapmasını beklerken. Dövmeyi bana göstererek "Annemin adı, Elif." dedi gözlerini hüzünlü bir ifade kapsarken.Çok güzel çizilmiş bir dövmeydi.Anlaşılan annesini çok seviyordu. "Çok güzel." dedi...
