The dance (dutch 1D fanfiction)

De uitslag

Louis P.o.v.

Ik heb Eleanor gemist. De momenten die we samen hadden en gelukkig waren. De kleine momenten zoals deze. Ondanks dat ze misschien heel ziek is door Joost mag weten welke ziekte ben ik nog steeds dolgelukkig met haar. Ik had deze knuffel nodig. Het maakt me niet uit hoe ziek ze straks blijkt, ze blijft mijn lieve vriendin waar ik trots op ben. Niemand kan mijn liefde voor haar tegenhouden. We kijken elkaar aan en glimlachen naar elkaar. Ik voel me weer net zo gelukkig als onze eerste kus die we met elkaar deelde. Ze klimt van mijn schoot af op de andere stoel. Ik start de auto en begin te rijden. Ik voel haar ogen in mijn lichaam branden en ik hoor haar lieve glimlach. Kunnen deze momenten maar voor altijd duren....

4 dagen later

Het is inmiddels maandag. Een nieuwe dag van een nieuwe week is aangebroken. Ik werd wakker met een Eleanor die inmiddels niet meer in mijn armen lag, maar aan de andere kant van de bus lag te huilen. Ze was gebeld door het ziekenhuis. Ze moest met spoed komen. Gauw waren we onderweg naar het ziekenhuis, het was stil onderweg. Ik wist niks te zeggen, in deze situatie zou toch niks ons op kunnen vrolijken dus leek het me beter om maar me mond te houden.
Al gauw zijn we aangekomen bij het ziekenhuis. We hebben, door dat alles uit liep uiteindelijk een anderhalf uur extra in spanning moeten wachten. Toen was het zover "Mevrouw Calder" ze word geroepen. We lopen in stilte achter elkaar aan het kamertje in. "De uitslag is binnen." Valt de dokter meteen met de deur in huis. Ik adem diep in en wacht geërgerd af wanneer die man verder gaat praten.
"U heeft een Ileus obstructie." Gaat de dokter verder. "Een wat?!" Eleanor pakt mijn hand. "Een Ileus obstructie meneer Tomlinson, ik zal het uitleggen. Een Ileus obstructie is in uw geval een volledige afsluiting van de darm. Dit is veroorzaakt door een blokkade van voedsel transport. De afsluiting ontstaat wanneer een obstakel de doorgang van de darm blokkeert. In uw geval is het obstakel uitgegroeid als een tumor. En het tumor is kwaadaardig. Het tumor is uitgekomen als darmkanker. Het spijt me mevrouw Calder en meneer Tomlinson..." De dokter valt stil. Eleanor is aan het huilen en ik voel tranen over mijn wangen rollen. Eleanor knijpt in mijn hand. Het liefst wil ik heel hard gaan wegrennen en gaan schreeuwen, maar toch blijf ik zitten. "En wat gaat er nu gebeuren?" Kan ik moeilijk uit mijn keel brengen. De dokter schraapt zijn keel "We moeten onderzoek doen naar hoe erg het tumor is aangezien het er al heel erg lang. Waarschijnlijk moet mevrouw Calder aan de chemotherapie, alleen met heel veel geluk zouden we het meteen operatief kunnen verwijderen. Reken maar op het eerste, het heeft heel lang geduurd voor mevrouw Calder hulp heeft ingeschakeld. Misschien is het zelfs al te laat, daarvoor zullen we nog meer testen moeten doen. Vanuit daar kan en zal ik meer uitspraak doen. Mevrouw Calder de testen zullen over een uur bij u worden gedaan. Ik zal een teloontje naar u plegen als de testen binnen zijn." Weer zijn we allemaal stil. We staan op geven elkaar een hand en Eleanor en ik lopen hand in hand, bang en vol verdriet de kamer uit. Het eerste en enigste wat Eleanor tegen me zegt is "Ik heb kanker." Het komt nog harder tot me binnen. Door die ene zin stort mijn hele wereld één voor één in elkaar.