Pleeggezin (Flikken Maastricht)

35.

Ik werd wakker van een kriebelend gevoel. Ik dacht eerst dat het de kriebels in mijn buik waren. Want ik kon gewoon niet meer ontkennen tegen mezelf dat die er niet waren. Want die waren er. Maar toen ik mijn ogen opende zag ik Wolfs. Zijn hand streelde mijn gezicht. Ik glimlachte.'Goedemorgen.' Fluisterde hij zachtjes.'Goedemorgen.' Zei ik schor. Ik rekte me een beetje uit en draaide wat van houding. Wolfs' hand ging niet weg. Niet dat ik dat wil! Integendeel! Het voelde goed. 'Ben je al lang wakker?' Vroeg ik hen, uit Nieuwschierigheid. 'Een tijdje.' Zei hij me. 'Je begon te praten in je slaap.' Zei hij. Een schok ging door me heen. Wat zou ik gezegd hebben!! Hopelijk niet wat ik droomde..'Ow.. Wat zei ik dan..' 'Nouja, iets van, Oh woooolfs. Klonk niet echt normaal. Meer een kreet.' Mijn hoofd liep rood aan. Ik legde mijn hand erop.'Echt??' Vroeg ik voor de zekerheid.'Nee.' Lachte hij. Ik keek op.'Oh dat vind jij grappig?' 'Jaaa ik had je te pakken he!!' Ik ging rechtop zitten en pakte mijn kussen vast. 'Nog dankjewel, hier je bedankje!!' Met mijn kussen haalde ik volop uit in zijn gezicht. Ik lachte. Wolfs keek eerst geschrokken maar daarna begon hij ook te lachen en pakte zijn kussen. Die eerste blik, had ik echt een foto van moeten hebben.. Geweldig gewoon! Ik ging op zijn bed staan en hij ging ook staan. We keken elkaar aan. Blijkbaar dachten we allebei hetzelfde. Op hetzelfde moment begonnen we te meppen met ons kussen op de ander.

Wolfs had mij ziek gemeld van school toen ik even aan het douchen was. We zouden zo naar het politiebureau gaan. Ik moest aangifte doen van hem. Dat gingen we dus ook doen. 'Eef!!' 'Jaaahaaa!!' Ik sprong in mijn gympen en deed mijn jas aan. Wolfs stond al bij de voordeur. Ik liep naar hem toe en hij hield de deur open. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Zouden ze me ook wel serieus nemen? Of me gewoon laten barsten? Ik weet het niet.. We liepen ons tuinpad af naar de auto om naar Wolfs' zijn werk te vertrekken.

Toen we daar waren liep hij met mij mee naar de balie.'Hoi Claudia,' begroette hij de vrouw achter de balie.'Hee Wolfs, je mag gelijk naar boven gaan hoor.' 'Ja, maar deze jongedame wil aangifte doen.' Zei hij.'Oh ja tuurlijk, dat kan.' De vrouw stak haar hand naar me uit die ik aanpakte.'Claudia.' Stelde ze zichzelf voor.'Eva.' Zei ik.'Oke Eva, loop je even met mij mee naar de spreekkamer? Als je klaar bent zal ik je dan ook weer opkomen halen en dan breng ik he wel naar Wolfs. Ik keek naar Wolfs die knikte, dus knikte ik ook maar.'Goedzo.' Ze kwam achter de balie vandaan. Wolfs gaf mij nog een knuffel en website me succes. Daarna liep hij een trap op naar een deur. Claudia liep ondertussen al voor mij uit en ik volgde haar door de gangen van dit gebouw. Allemaal best strak ingericht. Ze stopte voor een deurtje waar lamswollen voor het raam hingen. De kamer zag er wel goed uit. Beter dan zo'n verhoorkamer. Claudia opende de deur en hield die voor mij open. Ik liep naar binnen.'Er komt zo iemand bij je.' Zei ze tegen mij en sloot de deur achter mij. Ik ging maar zitten op een van de stoelen. En wachten. Heel lang wachten.