Pes ediyorum artık;
Yenildim sevgime,
Güçsüz düştüm kaderime.
Kahve kokulu kâğıtlara yazdığım mısralari,
Tek seferde Yaktım...
Ve canım yandı her alevde.
Sanki geçmişimi Yaktım,
Sanki şu zamana kadar el ele bizi göremedigim o yolları yıktim.
Ve paramparça ettim kalbimi.
Öyle zordu ki beklemek,
Vazgectim artık.
Çünkü yoruldum ağlamaktan,
Hıçkıriklara boğulmaktan,
Yoruldum...
Hayal kurup herseyde seni aramaktan,
Gözlerimde gözlerini bulamamaktan,
Sevdiğim halde sevilmemekten,
İçimde her daim seni taşımaktan,
Kısacasi sensiz sürdürdüğüm şu hayattan yoruldum.
Ve yaşamak artık acı sapliyor yüreğime,
Dayanamıyorum yüzü güzel, gönlü güzel sevgilim.
Sensiz olmaktan,
Seni aramaktan,
Vazgeciyorum...
Olmayan biz olmaktan,
Senin eşsiz kokundan,
Ve senden vazgeciriyorum yüreğimi.
Elveda her şeyim olan karanlık şehrim,
Elveda hicbirzaman sana çıkmayan sokağım,
Ve elveda sol yanimin saklı cenneti...
