Ne zamandır bölüm yazamadım bunun için üzgünüm. Fakat Y G S için kursa gidiyorum ve büyük bir maratonun içine düştüm. İnşallah değerde sınavda başarılı olurum. Neyse lafı daha fazla uzatmadan inşallah bu bölümü beğenirsiniz :)
" Esila anca uyuyorsun kalk artık "
Yataktan kalkmış üzerimdeki ayıcıklı Pijamalarımla mutfağa yöneldim. Tabi bundan önce esilayıda uyandırmayı ihmal etmemiştim. Faso uyuyordu ve ben çok uyuyan ve hantal insanları pek sevmezdim.
" Kalkk artıkk diyorum sana "
Esilanın kalkacağı yoktu bu yüzden mutfakta bir sandalyenin üzerine oturdum ve sanki telefonla konuşuyormuşum gibi yaptım. Esila bu numara karşısında kesin uyanırdı. Sesimi olabildiğince duyurmaya çalışarak ilk önce boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım.
" Alo serkan "
...
" iyiyim sen. "
...
" esilada iyi hemde çok "
...
" Kahvaltı mı ?? "
...
" Boşver dışarsını bende mutfaktaydım tamda bişeyler hazırlıyodum "
...
" Peki o zaman bekliyorum seni. Hadi görüşürüz "
Mutfakta hazır esilada yoktu kikir kikir gülüyordum. Esila bunu haketmişti. Derken içerden bir hareketlilik hissettim. Sanırım plan işe yaramıştı. Eee esila hanım arkadaşını hafife almıcaksın. Esilanın mutfağa gelmesini beklerken galiba telefonla konuşuyordu.
Seslere kulak verdim.
" Merhaba poyraz "
Poyraz mı ? Ne alaka o şimdi.
" Bizi kahvaltıya mı davet ediyorsun yani "
Poyraz. Kahvaltıya.Çağırıyordu. İyide niye beni aramadı ki bu.
" Aleda zaten bişeyler hazırlıyordu mutfakta buyur sen gel bize "
" Peki görüşürüz "
Nasıl yaa. Poyraz buraya kahvaltıya mı geliyordu. Benim hemen üzerimi değiştirmem gerekiyordu. Elim ayağıma dolandı resmen. Neyse sakin ol Aleda. Alt tarafı kahvaltıya gelicekti yani bu kadar büyütmeye gerek yoktu.
Ben hemen mutfaktan çıkıp odama doğru ilerledim ve gardırobumdan gül kurusu bir elbise çıkarttım. Elbiseyi üzerime geçirdim ve saçlarımı yapmak için aynanın karşısına geçtim. Saçlarımı toplamayı pek sevmezdim bu yüzden açık bıraktım. Eyelinerimide sürüp odamdan çıkıp mutfağa gittim. İçimde değişik bir his vardı. Poyrazın adını duyunca bile içimde oluşan heyecana bir türlü anlam veremiyordum. Aslında poyrazı arayıp omleti nasıl yediğini sorsam iyi olacaktı. Telefonu elime aldım ve poyrazın numarasını rehberden bulup aradım. Saniyeler sonra telefonu açtı.
" Alo poyraz şey sorcaktım ben. Omleti neyli seversin ?? "
" Omlet mi ? "
" E bize kahvaltıya geliyomuşsun ya. "
" Kahvaltıya mı ?? Hayır Aleda. Ben şuan şirketteyim. "
" Şeyy kusura bakma. Esilanın oyununa geldim sanırım. Ben seni tutmıyım kolay gelsin "
Şuan nasıl rezil olduğumu ve küçük düştüğümü anlatamam. Elimde olsa ilk esilayı öldürürdüm sonrada derin bir depresyona girerdim. Poyrazın yüzüne bile nasıl bakacağımı bilmiyorum doğrusu.
YOU ARE READING
ASİL LEYDİ
Romance{ Asalet bedende değil kalpte taşınır } Babasını çok küçük yaşta kaybetmiş ve ona ömrü boyunca hep babalık yapan bir amcaya sahip Zengin bir adam. Poyraz. Ölüm döşeğinde olan Amcasınıda kaybetmek üzere. Amcası için herşeyi yapmaya hazır. Amca...
