Każdy kolejny dzień był nowym wyzwaniem.Vader starał się przyzwyczaić do nowego, zmechanizowanego ciała.Uczył się chodzić na cybernetycznych nogach.Przyzwczajał się też do braku prawdziwych rąk. Przy życiu utrzymywała go głównie aparatura, która oddychała za niego. Najbardziej nienawidził swojego głosu, który wydobywając się z wokabulatora brzmiał całkiem obco.Lord sith nie cierpiał także spoglądać na swe oblicze, bo przypominał sobie wtedy kim był kiedyś.Często rozmyślał o tym, czy wybrał odpowiednią stronę mocy, lecz wiedział, że już nie ma powrotu i musi kroczyć dalej ciemną ścieżką.
