Mijn kloppend hart

Hoofdstuk 3

Cassidy

Lachend rolde ik door het gras. Toen ik eindelijk weer stil was ging ik liggen en strekte ik mijn armen boven mijn hoofd uit. Ik sloot mijn ogen en een warm gevoel trok door mijn lichaam.

"Waarom glimlach je?" Een prachtige stem haalde me uit mijn dromen, dus opende ik mijn ogen. Ik zuchtte: "omdat ik vrolijk ben, waarom anders?" Omdat ik gelukkig ben.

Dacian en ik hadden afgesproken in het park, en nu zaten we daar dus. Met een picknickmand, dicht bij een speeltuin, en de vogeltjes floten. Ik voelde me voor even normaal en gewoon mens. Alsof ik straks naar huis ging en een warme geur van het avondmaal mijn neus in zou kruipen. Alsof ik daarna televisie ging kijken en lachte om domme dingen die gezegd werden. Maar ik was niet gewoon mens, en dus schudde ik mijn hoofd een paar keer en klopte het groene gras van mijn kleren.

"Ik denk dat ik maar eens ga, Dacian. Tot ziens." Ik stond op en wilde al weg lopen, toen een sterke arm me greep. "Waar ga je heen, kleine meid. Ik wil eerst een knuffel." Mijn hart was sneller gaan kloppen en de zenuwen gierden door mijn lijf, maar toen ik merkte dat het Dacian was, was het een beetje minder geworden. Ik stond op mijn tenen en sloeg mijn armen om zijn middel. "Doei, Dacian. Ik zie je wel weer." Ik liep een paar passen achteruit voor ik me omdraaide, en begon aan een lange weg naar mijn huis.

Dacian

Vandaag had ik de leukste tijd in jaren gehad. Cassidy was echt grappig, zonder andere te beledigen, zoals Thom altijd deed. Ook hadden we gepraat over van alles en nog wat, al had ik de vragen over mijn persoonlijke leven ontweken. Zij ook. We waren op de schommels gaan zitten, gingen van de glijbaan en hingen aan het klimrek. Ik voelde me net een klein kind, en dat was geweldig.

Het was alleen jammer dat ze zo snel alweer weg moest. Ze was plotseling opgestapt, en gewoon weggelopen. Ik begon zonder na te denken te rennen, en stopte pas weer toen ik haar zag. Ik bleef onbewust een paar meter achter haar lopen, en maakte er een spelletje van om te raden welke kant ze opging. Links, rechts. Links, rechts.

Ik zag hoe ze een rode deur van een flatgebouw opende en glipte snel naar binnen voor ze hem dichtgooide. Ik sloop achter haar aan de trap op. "Dacian." Abrupt hield ik halt. "Ik weet dat je achter me staat." Ze draaide zich om, en ik begon wat onschuldig te grijnzen. Alleen zij kon er niet om lachen. Haar gezicht stond op onweer, en ik was dan ook verbaasd toen ze gewoon verder liep. Ik holde zachtjes achter haar aan. Ze stopte bij een deur die identiek was aan de andere deuren, en opende hem met een sleutel. Ze stapte naar binnen, en maakte een uitnodigend gebaar.

Ze is toch niet zo heel boos.

Snel liep ze haar woonkamer in, en ik zag nog net hoe ze een dik boek onder de bank propte. Het appartement was anders ingericht dan ik had verwacht. De vloer was bedekt met beige kleurig tapijt, en de enigste meubelstukken waren een bruine bank en een ronde tafel met twee oude stoelen er om heen. Het was afschuwelijk. Alsof het zo was ingericht, zodat ze zo haar spullen kon pakken en vertrekken.

Ze verontschuldigde zich en liep naar het toilet. Snel greep ik me kans en dook ik onder de bank. Het was er heel stoffig, en ik moest met mijn ogen knijpen om het boek te zien. Ik pakte het en nam plaats op de bank. Ik veegde het vele stof van het boek en zag dat de kaft wit was. Ooit was dit ding wit, nu is het bruin, geel en vies. Ik opende het en gaf bijna een gil. In het boek stonden vreemde tekens, en ondanks dat ik niet kon lezen wat er stond, had ik wel een idee. Dit was een boek met spreuken voor Killers. Spreuken om de Duivel op te roepen en te eren.

A/N

Ik weet het, ik weet het. Net als hoofdstuk 2 niet heel spannend, maar vanaf hoofdstuk 5 maak ik het goed. Ik heb dit hoofdstuk (en hoofdstuk 2 trouwens ook) dan ook wat korter gemaakt zodat het niet zo saai is. Deze stukken zijn wel nodig als inleiding voor het verhaal, en ik probeer ze toch wel een beetje leuk te maken. Ik hoop dat jullie alsnog hebben genoten van dit stukje. Woensdag weer een nieuw hoofdstuk, en vanaf zaterdag gaat er in dit verhaal echt erg veel leuks gebeuren.

Voorzitter Miauw