KAYIP

"Senden nefret ediyorum Anıl"

Multi:Şeyma
Kolpa-Nasıl öğrendin unutmayı(dediğim yerde açsanız güzel olur)

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Genç kız arabaya bindiği gibi Anılgilin evine doğru surmeye başladi genç kizın emin olamadiğı tek bir konu vardı,'Anıl hala ayni evde yasıyor muydu?'.Genç kız büyük umutları vardı içinde eğer Anıla kendini affettirebilirse ona bile taşınabilirdi.Genç kız Su anda işık larda durmuş hayal kuruyordu ki arkadan gelen korna sesleri ile bütün hayalleri toz olup uçtu.

Bir 5 dakka sonunda kendini Anılın evinin önünde buldu,arabadan inip kapıyı çaldı.Kapıyı sarhoş bir Anılın açmasını beklemiyordu Masal.Masal Anılın sarhoş olduğunu konuşmasından anlamıştı "O Masal hanım siz buralara ugrar mıydınız?" Masal birşey demeden Anıla baktı altında sadece pantolonla duruyordu.(burda açabilirsiniz)

Anılın arkasından çıkan Seymayi görünce yıkıldı Masal,hele de Masalın Anıla aldığı gömlekle görünce.Masal ikisine bakıp başını iki yana salladı, bu gerçek olamazdı değil mi?Masalın bakışlarında hayal kırıklığı vardı ve Anıl ve Şeyma bunu almaya biliyordu.Masalın gözlerinden yaşlar akmaya başlıyordu ki Masal hemen gözlerini sildi ve "Değmezsiniz..." diyip koşarak arabasının yanına gitti.O sırada Şeyma Anıla "Senden nefret ediyorum Anıl" deyip odaya kıyafetlerini almaya çıktı Anıl n3 olduğunun yeni farkına varmıştı Masala yetişmek için koşuyordu ki vücudunun sol kısmına ağır bir darbe yedi.Ve yere düştü.

Masal tam arabayi çalıstiracakken korna ve çığlık sesleri duyunca kafasını cama çevirdi ve çevirdi Anıl diye bağırmaya başladı.Evet Anıla araba çarpmıştı Masalın çığlıklarıyla cama bakan Seymada hemen aşağı koşmuştu.Masal hem ağlayıp hem ambulans çağırın diye bağırıyordu.Masal tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyordu.Hemen ambulans gelince Masal ambulansa binip Anılın annesini aradı.Çalıyordu dıtt... dıtt... ve açtı "!asla kızım aramadan çok sevindim affettim mi " ve o anda arkadaraftan sesler geldi "anne kim arıyormuş" annesini ağzından keyifli bir tonda "Masal arıyo kızım" Cemrenin sevinc çığlığı duyuldu. Masal bu güzel anı bozmak istemişti ama bozmaliydi bu kötü haberi onlara vermesi gerekiyordu sesini ciddileştirip"benim size birşey söylemem lazim"dedi karşı taraftan "söyleyen şeyi sonra söylersin kızım hadi bize gel Anılımla" Masal söylemek istediği şeyi bir türlü söylemesine izin vermiyorlardı oysa söylemesi gereken tek şey 'Anılı hastaneye götürüyoruz sadece yine benim yüzümden ufak bir kaza geçirdi' demekti diyomiyordum ama acı çekiyordum her cümleye başlangıcında ve onda tuttuğum ağlama belirtilerin kendini gösterdi kahretsin kahretsin olmamalıydı bu olmamalıydı daha anlamadan demeliydi "Anıl kaza geçirdi biz şu anda hastaneye gidiyoruz" bir den karşı taraftan bir pat diye bir ses çıktı galiba kadın telefonunu elinden düşürmüştü

3 saat sonra

Masal, Anılın annesi ve kardeşi yaklaşık üç saattir ameliyathanenin önünde bekliyordu.Masalın suratında bir milim bile hareket yoktu masalın surat ifadesine rağmen gözleri herşeyi anlatıyordu.Masalın gözlerinde:hüzün,kırgınlık,öfke vardı.Hastane koridorlarında Şeymanin sesi duyuldu "Anıl iyi mi ne oldu ya anlatsanıza" Masal bakışlarını şeymaya çevirdi onu kısa bir süzdü üstünde siyah deri şort boyutlarında kısa etek üstünde de beyaz sıfır kollu bir gömlek vardı,saçlarını açıp yana bırakmıştı.Masal içinden "Sürtük" diye gecirip bakışlarını gene karsısindaki betaz ve grimsi tonlari arasında kalmış hastane duvarına çevirdi.Anılın annesi Şeymaya bakıp bakışlarını bu sefer Masal'a çevirdi.Masalı inceledi çok zayiflamistı masal,ona hep kuru kız derdi bacakları falan yürüyünce kırılacak gibiydi.Severdi onu kendi kızı gibi.Anılıylada çok yakıştırırdı.Son olay yüzünden araları baya bozulmuştu,onu suçlamış ve yıpratmıştı.

Ve yeni bölümle karşınızdayım...Kitabın okuyucu sayısı baya hoşuma gitti teşekkürler.Evet biliyorum baya kötü bir yazarım bölüm biraz geç kaldı.:))