A shadow can kill you.

30: Familie

Alles was nep. Tuurlijk zijn we haar echte ouders niet. Dat rotkind. Wij zijn ingehuurd door die baas van haar. Hij zei het pan en wij voerde het uit, heel simpel. We hebben haar nooit gemogen. Het was moeilijk om in onze rol te blijven. Ze deed zo aardig en geloofde elk woord wat we zeiden. Het was een risico die we moesten nemen om ons door haar te laten ontvoeren. Het liep goed af. Die vriend van haar...Max heeft ons in "veiligheid" gebracht. Zo veilig wat het niet maar dat maakt niet uit, we zijn nu weg. We gaan verder met leven. Geen schuld gevoel.

Echte familie.
We hebben het nieuws gehoord. Elk woord ervan. Onze dochter is vermoord. Door onze oude baas. We (de ouders) werden beter en beter. Hij wilde ons vermoorden maar we waren op tijd gevlucht. Toen Christina geworden werd waren we eindelijk veilig, dachten we. Op zeven jarige leeftijd nam de baas Christina van ons af. We vochten jaren om haar terug te krijgen. Nergens was een spoor van haar te vinden.
Tot vorig jaar. We vonden haar in een klein stadje. De baas dreigde haar te vermoorden als we te dicht bij kwamen. Dus gingen we undercover. We wilden onze dochter terug. Haar twee broers volgden haar op de boet en gingen zelfs voor de baas werken. De jongen die weggestuurd werd door de baas tijdens de vergadering en daarna Christina vond en verzorgde toen ze in een korte coma lag. Dat was haar broer. Hij was zo dichtbij maar ze glipte uit zijn handen. We hielden haar in de gaten.
Wij liepen over dezelfde markt als zij in Frankrijk. We konden niks doen. Het zou te gevaarlijk zijn voor haar.
Toen we hoorden dat ze was vermoord zijn we gelijk naar de baas gegaan, om er uiteindelijk achter te dat ze hem had vermoord. Ons volgende doel is de jongen te vinden die haar heeft geholpen, Max. Hij was het laatst bij haar.
We willen hem bedanken voor alles. Hij zorgde voor onze dochter zonder het door te hebben.