The Famous Fvcker

DNA result

Sorry po ngayon lang nkapag UD. Tsaka maikli lang po ito pero sana magustuhan nyo :)

=============================

Jig's POV

Andito kami ngayon sa mansion namin sa Quezon City. Dumating na dw yung resulta ng DNA test. Nasa library kami ngayong tatlo ni Mommy at Daddy. 

"So, bubuksan ko na ba?" tanong ni mommy. i nod at her. Habang binubuksan ni mommy ang envelope na hawak nya, kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit pero alam ko sa sarili ko, kahit ano mang maging resulta ng test, anak mn o hindi, AKIN pa rin sila. Nang mabuksan ni mommy ang envelope, kinuha nya ang isang papel sa loob at sinimulang itong basahin, lalo akong kinabahan ng mapakunot noo si mom. Pinasa nya ang papel kay dad at ganon rin ang reaksyon ni Dad.

"So? W-what's the r-result?" nauutal na ako dahil sa kaba.

"See it for yourself son" sabay abot sakin ni dad nung papel, nanginginig ang kamay ko pagkahawak ko dito. Sinimulan ko na itong basahin. Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko pagkabasa ko ng resulta. Hindi ko alam kung para saan ang mga luhang iyon. Masaya ba ako? O Malungkot? Hindi ko talaga alam. Bsta iisa lang ang sigurado ako ngayon.

"The result is positive son, Samantha ang Ziggy are yours." Nakangiting sabi ni Papa. nalilito ako sa nararamdaman ko. Bakit nga ba ako umiiyak? Ano ba talaga ang nararamdaman ko. Patuloy pa rin sa pagtulo ang mga luha ko;. Without anyword, tumayo ako at lumabas ng library. Umakyat ako sa ikalawang palapag ng mansion para puntahan ang mga anak ko. Now, im confident. They're really mine. Pagkadating ko sa kwarto nakita kong binabantayan sila ng dalawang katulong habang nakahiga ang kambal sa kanikanilang crib. Pinalabas ko lang ang mga katulong at tinitigan ko ang mga anak ko, they're just a month old. They're peacefully sleeping. Hinawakan ko ang maliit na kamay ni sam at zig. Im so blessed to have them. Nawala nga si Sammy sakin pero doble ang pinalit ng Diyos. But something inside me is missing. Pakiramdam ko ito yung iniiyakan ko kanina. May maling kulang. I looked at Sam. Para bang naiintindihan nya ang nararamdaman ko dahil ngumiti sya. Napangiti rin ako at hinawakan ang pisngi nya.

"You really remind me of someone whenever you smile" Kausap ko sa anak ko. Then i realize, It's not 'WHAT' that is missing. It's 'WHO'.

Samantha Claire, sya nlng ang kulang at buo na kami. Then i also realized why im confuse earlier, im happy because they're mine. Sad because of the fact that i don't know who is their mother. And confuse why she left our babies. I shook my head to remove the thought in my mind. Sa ngayon, may mas importante akong dapat gawin.

Yun ay ang alagaan at buhayin ang mga anak ko.

At hanapin si Sammy.

============================================

ayan, sorry po kung maikli lang. babawi po ako promise. Pahingi po ng maraming reads, votes at comments :))

---------> kwarto ni Baby Ziggy sa condo ni Daddy Jig :)

-yourcoolestgirl