ADK I : A Secret Prophesy (✔️)

iv. r e s c u e

"DON'T do anything stupid. He warned Cassandra. "Dito ka lang," dugtong pa niya habang kapwa sila nagtatago sa ilalim ng puno sa labas ng bahay.

Tinatanaw nila ang nangyayari sa loob buhat sa isang bintana na hindi naman kalayuan sa kanilang dalawa.

Nagmamasid.
Naghahanap ng paraan para makapasok sa loob.

Thankful pa rin , buhay pa ang tita ni Cassandra sa loob ng bahay. Nakita nila itong nakatali sa may sala. Kahit paano ay nakahinga siya nang maluwag. Pero hindi pa din sapat iyon. Nahihirapan siyang tingnan ang kanyang tita na ginapos sa isang upuan na hindi kalayuan sa pinagbarilan nito kanina. Kita sa malayo ang duguang marmol na sahig at ang dalawa pang mga armado sa loob.
Ang isang lalaking armado ay nakatayo sa pintuan, nag-aabang sa mga paparating. Ang isa naman ay katabi ng tita niya, binabantayan nito. Sinisigurado na hindi ito makakatakas.

"Sa tingin mo ba narinig ng mga kapitbahay o ibang taga-isla ang putok ng baril?" bulong ni Cassandra sa kaniyang katabi.

"Wala kayong kapitbahay. At kahit madinig iyon ng iba, aakalain nilang fireworks iyon."

Cassandra gave a sad glance to her wounded aunt. Kung sana hindi lang sila ang nakadinig sa putok na baril na 'yon, mas

Nabaril na nga.. tinali pa..

Anger filled her. Mga walang awa sa matanda! Ang sarap niyang sugurin ang mga ito sa loob pero nagtitimpi lamang siya.

"Nakikinig ka ba?" seryoso nitong tanong sa kaniya.

"Ha? Ano ba'ng sabi mo?" Parang wala naman siyang nadinig. Sa sobrang pokus niya sa loob ng bahay, parang wala naman itong sinabi.

"Let me clear this out again. Dito ka lang. Ako na ang papasok sa loob. Stay here. 'Wag kang gagawa ng ikabibigat ng sitwasyon."

She narrowed her eyes to this strange man. Surprised to what he'd just said, she needed to react. Her aunt was in great danger and he wanted her to just hide herself under the tree?

Okay!
Something was not right in here!
Who the hell was he to demand in a moment like this?!
He's just a total stranger!

Nagtama ang kanilang mga mata. Matatalas ang mga titig niya pero wala man lang itong pakialam.

"I don't trust you!" she yelled, na mabilis din namang tinakpan nito ang bunganga.

"As if you have a choice, woman."

Napatingin na naman siya sa gwapo nitong mukha. Pakiramdam niya parang mas ma-appeal pa 'to sa mga model ng magazine o pinakagwapong leading actors sa buong mundo. Nakakagulat at may ganito pa lang nilalang sa mundo?

Was he for real?

A stranger who helped her not just once.. A very handsome stranger who didn't like to give his name.. A creepy stranger who just knocked down a man twice his size.. A stranger who loved to demand.. blah blah blah! And so? I'm not scared.. And I really don't care!

Ayaw talagang patalo ng utak niya. Napahinto si Cassandra sa kanyang pag-iisip at tiningnan ang lalaking nasa tagiliran niya.

"Aunt Nimfa needs me", she insisted. "Promise, hinding hindi ako magpapabigat sayo sa loob ng bahay. Makuha lang natin si Tita sa loob, aalis na tayo. Takasan na natin 'yong mga 'yan. Please--," she paused, nagpapa-awa effect, pouting her red lips, at baka magbago pa ang isip ng isang 'to. "Let me go with you."

This time, their eyes met a bit longer. Ang kumuwala ng titig ang siyang talo. She had seen him heaved a sigh.

"You are such a hard-headed girl you know."