#14.BÖLÜM#

368 28 6
                                    

NAZLI

Savaşla konusup anlaştıktan sonra Selin merdivenlerden indi ve yanımıza geldi.

"Ee hadi kahvaltı hazirliycam dedin ortada hicbisey yok Nazli"

"Tamam ya hazırlarız şimdi. Bişey konusuyodukta"

"Ne konusuyordunuz?"

Savaşa bakarak kaslarimi kaldırdım.

"Öyle iste. Boşver sen"
Diyerek Savas durumu düzeltti.

"Iyi peki"

"Tamam ben kahvalti hazirliyorum"

Ayağa kalktim ve mutfağa doğru ilerledim. Dolaptan kahvaltiliklari aldım ve masaya yerleştirmeye basladim.
Belimde eller hissedince hafif bir ürperti oldu. Ama sonra Savaşın o huzur veren kokusunu çektim içime.
Ondan ayrılıp masayı tamamen hazirladim. Bana soru işaretleriyle bakiyordu.

"Noldu Savas? Neden öyle bakıyorsun?"

"Seline neden soylemedin?"

"Hayatımızda bu gelişmeyle ne degistiki. Söylesem ne yazar"

"Haklisin"

Sonra Savaşın yanağına bir opucuk kondurdu ve Selini kahvaltıya cagirdim.

Hepimiz kahvaltimizi bitirdikten sonra masayı topladım ve salona Savaşın yanına gectim. Tam onunla konusucakken Selin merdivenlerden neşeyle indi.

"Hayrola Selin ne bu nesen"

"Randevum var"

"Kiminle?"

"Hiç öyle tanıştık iste"

"Ya soylesene kimmiş bu şanssız erkek"

"Haha o kadar komik ki gulmeyi unuttum. Adı Ali"

"Himmm. Sana dayanabilirmi acaba"

"Of. Hadi ben ciktim"

"Tamam suslu geç kalma"

"Tamaamm" diyerek evden çıktı.
Bende Savaşın yanına oturup ona sarildim.

"Savas"

"Efendim bitanem"

"Bizim hikayemiz nasıl olucak?"

"O ne demek?"

"Yani biz çok mutlu mu olucaz yoksa acilarlami yasiycaz"

"Bunları neden düşünüyorsun ki simdi"

"Hiç öyle aklıma geldi bi anda"

"Nazli seni çok seviyorum"

"Bende askim. Bende"

Sonra aklıma bisey geldi.

"Savas şimdi olayları bi göz önünden gecirsekmi?"

"Nasıl yani?"

"Bak şimdi. Babam dediğim adam beni zorla evlendirmeyi düşünüyor. Sonra zaten annem hiç hayatımda yokmuş gibi.Yoktu da zaten. Sonra gerce babam var. Selin var. Sen varsın. Bide senin gelelim çıktı başımıza"

"Bu arada baban seninle görüşmek istediğini soyledi"

"Tamam. Bende istediğini yapicam"

"Gerçekten mi?"

"Artık hayal dünyasından yalanlardan çıkıp gerçeğe donucem"

"Tamam ben seni birakiyim"

"Gerek yok ya ben tek gidiyim"

"Peki. Bende bi şirkete geçerim o zaman"

"Savas bana babamın telefon numarasını verir misin?"

"Sen yeterki iste"

Sonra numarayı telefonuma kaydettim.

"Tamamdir. Ben hazirlaniyim"

Odama çıkıp hazirladim. Aşağı indiğimde Savas oturmuş televizyon izliyordu.

"Savas ben çıkıyorum askim"

"Tamam. Bende bi yarım saate cikarim"

"Tamam hadi gorusuruz"

"Görüşürüz bitanem"

Evden çıktım ve yurumeye basladim.

Sonra numaraya basıp babamı aradım. Ikinci calista acti.

"Alo"

"Alo baba"

"Nazli"

"Nasilsin"

"I-iyiyim sen"

"Ya benimle gorusmek istemissin bende yanına gelmek için çıktım şimdi"

"Gercekten mi?"

"Evet. Sen bana adresi konum atarsam sevinirim"

"Peki tamam"

"Hoscakal"
Diyip telefonu kapattım. Bi süre sonra konum geldi ve bi taksiye binip oraya gittim.

Adrese geldiğimde ev çok büyüktü. Hemen heyecanla evin kapısını çaldım. Bi görevli acti kapiyi.

"Buyrun. Kime bakmistiniz?"

"Ben Haluk beye bakmistim"

"Kim diyim?"

"Kiziyim ben haber vermeyin supriz yapmak istiyorum"

Kadın şaşırmıştı. Herhalde babam bu konuyu hiç acmiyordu.
Kendine gelince beni iceri aldı.

"Buyrun. Yukarda sağdan ikinci oda"

Odayi tarif ettiğinde hemen yukarı çıkıp o odanın kapısını çaldım. Gel komutunu alinca hemen heyecanla kapiyi açtım.
Beni karşısında görünce hemen ayağa kalktı.

"Baba."
Diyip Hemen sarildim ona. Oda bana hasret kalmış gibi sariliyordu.

"Nazlim"

Ondan ayrildim ve hasret kaldığım baba duygusunu ona yansıtmaya çalışarak konuşmaya başladım.

"Seni ben çok uzdum baba. Inanmadim. Senden korktum. Ama hepsi geçmişte kaldı. Artık hep mutlu olucaz. Beraber olucaz"

"Sen yeter ki iste Nazli"

"Baba bana kizim desen..Olmaz mi?"

"Olur canim kizim benim olur"

"Ya beraber baba kiz disarda gezsek mi biraz?"

"Tamam sen in aşağı ben hemen geliyorum"

"Tamam"

Neşeyle aşağı inip salona gectim ve kadife koltuklara oturdum.
Sonra Selinden mesaj geldi.

Ben sana bahsettiğim Aliyle bi cafeye geçiyorum. Ona göre geç kalırsam akşama merak etme Aliyle olucam. Sen dersin ki aksama daha var. Bara gidicez. Arkadaslariyla tanisicam yani hadi bb.

Selinde hiçbirşey bilmiyor ki. Hicbirseyden haberi yok. Canım benim ya. Nasıl anlaticam ki simdi ben herşeyi ona.

Belki de anlatmana gerek kalmaz.

Ne demek o?

Bilmiyorum artık senin kaderin nasilsa....

Of iç ses sus bi ya.

Ben böyle dusuncelere dalmışken
Babam aşağı inmişti bile.

"Kizim hadi gel"
Diyerek beni yanına çağırdı. Hemen gittim.

Beraber yuruyorduk. Ormanlık gibi ağaçlarla dolu bir yerde.
Birden ağaçların arasından bir silah sesi. Bizim oylece kalmamız ve sessizlik...........

Evet arkadaşlar nasıl buldunuz ybyi.

Ama artık yavaş yavaş sinir koymaya basliycam galiba. Ufaktan başlayalım.

SINIR= 10 VOTE 5 YORUM.

#SAVNAZ#BENDEN BİR PARÇAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin