#20.BÖLÜM#

368 30 12
                                    

SAVAS

Cafeden çıkıp tekrar arabaya bindim. Emre diye bir arkadaşım var direk ona sürdüm. Zaten çok uzak değildi evi. Şimdi diyeceksiniz böyle bir durumda nasıl arkadaşına gidiyorsun? Emre bir polis ve ondan yardım isteyebilirim. Telefon sinyalinden yer tespiti yapabilir. Tam Emre nin evinin önüne geldim ki telefon tekrar caldi. Yine görüntülü arama hemen açtım.

"Sevgilin uyandı Savas. Bende bi arayim dedim"

"Onu göster bana"

Telefonu çevirdi ve Nazliyi gösterdi. Yine elleri ve gözleri bağlıydı.

"Nazli. Nazli iyimisin! Bişey yapti mi o sana?"

"S-Savas"

"Korkma sakin korkma tamam mi? Kurtaricam seni ordan"

"Aa ne kurtarması Savas daha biz eglenicektik dimi Nazli"

Elini tekrardan Nazlinin yanağına koydu ve oksamaya başladı. Nazli kafasını çevirdi. Ağlamaya başladı.

"Dokunma lan ona şerefsiz!!!!"

"Bu bisey değil. Artık napiyosan sana kolay gelsin" diyip kapattı telefonu. Allah kahretsin!! Sinir küpüne döndüm adeta ve korkuyordum. Çünkü ona zarar verebilirdi. Hemen arabadan indim ve kapiyi kirarcasina çaldım. Içerden Emre nin sesi geliyordu. Sonunda kapiyi acti. Beni karşısında görünce biraz şaşırdı.

"Kardeşim ne bu halin. Ne oldu sana?"

"Yardımına ihtiyacım var Emre çok acil"

"Tamam geç iceri"

Hemen iceri gectim ve salondaki koltuğa oturdum. Emre de geldi.

"Savas şimdi anlat herşeyi ne oldu?"

"Mert!"

Emre Mertin ismini duyunca biraz gerildi. Çünkü ona da bazı kotulukler yapmıştı.

"Ne olmuş o serefsize?"

"Sevgilim Nazliyi kacirdi"

"Ne!"

"Senden telefon sinyalini bulmani istiyorum çok acil ona bisey yapicak!"

"Tamam sakin ol sen numarayı ver bana"

Emre ye numarayı verdim oda sinyale bakti.

"Kahretsin"

"Ne oldu Emre?"

"Sinyal açık ama yer tespiti yapamiyorum"

"Nasıl yapamiyorum ya! Abi Nazliya dokunacak o ya bisey yapicak kıza ben burda mal gibi duruyorum hicbisey yapamiyorum kafayı yiycem!!"

"Savas sakin ol bak bu numarayı ben bizim merkezdeki Ayline gonderiyim o bulur belki"

"Ne yaparsan yap ama bul Emre"

"Tamam bulucaz sen sakin ol yeter"

"Nasıl sakin olayım ha belki o suan....."

"Bak aklına öyle şeyler getirme"

"Ben bi bahçeye cikiyorum"

Direk bahçeye ciktim. Temiz hava iyi gelir dedim ama hiçbir etkisi olmadı. Bu sefer telefona bildirim sesi geldi hemen açtım ve gördüğüm fotoğrafla dünyam başıma yıkıldı. Hemen iceri girdim ve bagirmaya basladim.

"Bak yapmış iste yapmis!!!!"

"Ne oldu oğlum? Ne yapmış?"

"Fotoğraf atmış iste dokunmuş ona!!"



Işte sinir doldu ve hemen yeni bölüm geldi......

Yeni sinir

SINIR=20 VOTE 10 YORUM

#SAVNAZ#BENDEN BİR PARÇAWhere stories live. Discover now