LİSEDEKİ VAMPİR 2

BÖLÜM 7

Gözlerimi açtığımda demir bir yatağa bağlı olarak bulmuştum kendimi.

"Onları koparamayacak güç te olman ne kadar aci verici.

"Sende kimsin ??

"Ismim Rasvel.

"Sen hep böyle ukala mısın ??

"Yerine göre değişir bu tavırlarım. Öncelikle Rose. Seni buraya ben getirttim.

"Bunu neden yaptın ?

"Ucubelerle yaşamanı istemedik çünkü. Sen güçlü bir kızsın Rose. Hayatında olup biten hic birşeyi anlamıyorsun. Güçlü olduğun kadar salaksın da.

"Iltifat edipte kaba davrananı ilk defa görüyorum.

"Kabalık olarak algılama. Sen onlar için bir silahsın Rose.

"Ne silahı ? Onlar iyi insanlar.

"Simdilik. Sana ne olacağından haberleri var ama.

"Bana ne olacakmış ??

Derin bir "ah" çekmişti.

"Rasvel !!

Alaycı bir tavırla ;

"Yoksa...
Yoksa senin haberin yok mu Rose ??

"Neyden haberim yok mu ??

"Tanrım. Sana bunu nasıl söylemezler.

"Rasvel çıldırtma insanı.

"Aman tanrım bu korkunç. Görüşürüz tatlım.

Kafayı yemek üzereydim. Neyi imâ etmişti bu şimdi böyle ??
Benden birşey gizlediklerini biliyordum. Neye inanıp neye güveneceğimi şaşırmıştım. Odaya Angela girmişti.

" Angela.

"Nasılsın ?

"Beni çözer misiniz ?

"Malesef buna yetkim yok. Senin bağlı olduğun demirlere dokunamam bile. Onlar benim sonum olur.

"Rasvel birşeyler söyledi.

"Rasvel delidir. Bakma sen ona. Söyler söyler gider. Ama kulağı deliktir. Yani o ne söylerse mutlaka bir gün gerçekleşir.

"Sorun şu ki bana hiç birşey söylemedi.

"Onunda sınırlı sayıda yetkileri var.

"Bu yetkileri size kim veriyor ??

"Bunuda sana söyleyemem.

"Tanrı aşkına tam yetkili biri her kimse benim yanıma gönderin onu.

"Aslında oda seni görmek istiyordu. Götürmek için geldim. Birazdan gardiyan seni gelip çözecek. Ondan korkma. Biraz ürkütücü görünüyor olabilir.

"Ne gibi ??

"Görüşürüz birazdan.

Angela odadan çıkıp gitmişti. İstemeden de olsa içimi bir korku kaplamıştı. Kapının önüne aniden bir gölge düştü. Aralık olan kapıdan ellerini görebiliyordum. Tırnakları çok uzun bir yaratıktı. Kılıcını çektiğinin sesini duymuştum. Hafifçe yutkundum. Korkudan kalbim yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu.

"Orda kim var ??

Odaya girdiğinde küçük dilimi yutacak gibi hissetmiştim. Korkudan çığlık atamıyordum. Sesim yokmuş gibi hissetmiştim. Yaşlı biriydi yüzünde derin kesikler vardı. Kılıcını havaya kaldırıp bileklerime doğru sert bir şekilde vurmuştu. Ellerimdeki kelepçelerin kilitleri açılmıştı. Robot gibi bir sesle ;