Samira'nın Ağzından.
Defne neden burada neden abim onunla gizli gizli bir şeyler konuşuyor bilmiyorum ama Defne'ye kanım ısınmıştı.Herkes gibi acıyarak ya da sorgulayarak bakmamıştı bana.Sadece anlayış göstermiş ve konuşmam için zorlamamıştı.
Bora ile aralarında bir şey olmaması şaşırtıcı doğrusu uzun zamandır aynı çatı altında yaşamalarına rağmen en ufak bir yakınlıklarını görmedim.Aslında ikisininde kaçamak bakışlarını yakaladığım oluyordu.Sanki aralarında büyük bir engel varmış gibi.Bir gölge aralarına giriyor gibi.
Kapının açılma sesini duyduğum gibi kolumu kapatıp ortalığı acele ile toparladım.Koltuktaki pozisyonumu da ayarlayıp gelen kişiye doğru baktım.Gelen Defne'ydi ve dudağından kan akıyordu.Dudağından akan kan beyaz tişörtüne damlamıştı.Öfke dolu gözleri odada gezindikten sonra pantolunun arkasından silah çıkarıp bağırmaya başladı.
''Bora neredesin?''
Korku dolu gözlerle ona baktıktan sonra kafamı sağa sola salladım.
''Demek evde yok.Samira lütfen odana git ve oradan çıkma''
O konuşmasını bitirir bitirmez kapı sert bir şekilde açıldı ve abim elindeki silahla odaya girdi.Aynı anda ikisi de birbirine silah tutuyordu.Ve aynı anda yüksek sesle konuştular.
''Bana yalan söyledin''
İkisininde aynı anda aynı tonda bu cümleleri söylemesinin ardından siren sesleri duyulmaya başladı.
Bu siren sesleri kimin için geliyordu?
YOU ARE READING
YÜZLEŞME (Tamamlandı)
Action''Önünde iki yol var, birincisi en az yirmi yıl gideceğin yerde yani cezaevinde yaşamak,ikincisi kocanın gerçek katillerini bulup hayatına devam etmek.Karar senin,ben gidiyorum'' İlk kez birisi katil olmadığımı düşünüyordu. ''Kocamı öldürmediğimi ne...
