Küçük Sevgilim ❤

2.bölüm

Ve inanamıyorum ebruyla aynı üniversitedeyiz izmir 9 Eylül Üniversitesi...
Aynı bölümde değiliz ebruyla ama olsun ben dans eğitmenliği ebru besyo her zaman istediğimiz gibi..
Ebruya sıkı sıkı sarıldım ve ikimizde çığlık atmaya başladık nede olsa hayallerimize bi adım daha yaklaşmıştık...

"miroooo inanıyorum hala kafayı yicem biz izmire beraber gidiyoruz yani "

" aynen ebuşum aynen hayallerimize doğru ilerliyoruz "

" hadi kutlamaya gidelim "

" anneme haber verseydim bari "

" off miroo çok geç kalmayız "

O sırada kapı açıldı annem işten gelmişti yorgun gözüküyodu..

Sarıldım hemen anneme ama bana hiç karşılık vermedi sanki kendimden nefret ettim o an.

" anne izmiri kazandık ebruyla " dedim

" İyi aferin size " dedi

" sanki hiç sevinmemiş gibisin anne "

" offf miraa ya yorgunum sizde gidin uyuyun aferin dedim ya neyine yetmiyor  "

" tamam iyi geceler anne"

Şuan an kendimi öldürmek istiyorum annem neden böyle bana karşı naptım ben ona..

"miramm üzülme nolur yorgun ya o yüzden öyle demiştir"

"alıştım ebru başka zaman çıkalım dışarı uyumak istiyorum biraz olur mu "

" tabi miram uyu dinlen sen "

" tamam "

Ebru anlımdam öptü bana sarıldı ve evden çıktı.
Zorla tuttuğum göz yaşlarım akmaya başladı istemsizce.
Çok üzgündüm kalbim çok kırılmıştı hiç tanımadığım bir insana desem sarılır tebrik ederdi ama annem naptı duygusuzca aferin dedi...
Yavaş yavaş odama gittim kapıyı kilitledm yatagıma girdim ve hıçkıra hıçkıra aglamaya başladım canım çok yandı..
"nerdesin baba çok özledim seni lanet olsun nerdesin beni neden bıraktın ha neden hiç mi sevmedin beni nolur baba gel "

Şuan kendime zarar vermek istiyorum canımın daha çok yanmasını istiyorum..

Yataktan kalktım ve Banyoya gittim dolabı açtım ilk gözüme çarpan jilet oldu...

Aldım elime ve yataga geri gittim..

Yavaşça bileğime getirdim.

" sensizlik canımı çok acıtıyorr baba benim suçum ne ha naptım ben anneme bu kadar nefret ediyo benden.  Çok özledim baba yemin ederim çok özledim sanki boğazımda bi düğüm var gitmek bilmiyor sen olsan tutsam ellerini tekrar yanımda olsan. Seni seviyorum baba lütfen geri gel.. ""

Daha çok canım yansın istedim ve hızlıca bileğime bi kesik attım çok canm yandı gözlerimi kapatıp babamı hayal ettim eski  günleri...
Telefonum çalmaya başladı bakmadım.
Kolum öyle bir kanıyoduki yatagımın heryeri kan olmaya başladı...
Telefon susmak bilmedi.
Zorla uzandım ve telefonu aldım elime ebru arıyodu zaten oda olmasa kimsem kalmazdı.

"efendim "

" nerdesin kızım sen neden açmıyosun merak ettim "

Cevap vermeye çalştm ama olmadı konuşamadım.
" miraa
Aloo
Orada mısın
Cevap versene "

Canım yandığı için " aahh"
Diye bi çığlık attım ebru kesin duymuştur ama kendimi artık tutamadım ve gözlerimi kapattım...

Ebru 'dan...

O neydi öyle mira neden acı çekiyo gibi bağırdı.
İçimde çok kötü bir his oldu..

Üstüme bi ceket giydim ayakkabılarımıda giyip hemen evden çıktım...

Koşarak mira ların evine gidiyodum çok korkuyodum hadi bişey olduysa...

20 dk aralıksız koştum..
Sonunda miragile geldim ve kapıya hızla yumruklar atmaya başladımm..
Açan yoktu daha çok korkmaya başladım..
Yaklaşık 15 dk sonra kapı açıldı..
Miranın annesi..

"hayırdır ebru bişey mi oldu bu saatte "

" onu size sormalı "

Dedim ve hiç cevap beklemeden miranın odasına koştumm..
Kapıyı açmayı denedim ama olmadı...
Kilitlemişş.
İnanamıyorum napmaya çalışıyo bu kız..

" noldu dedim sana ebru"

"sen nasıl bi annesin ya mira napıyo şuan habrn var mı "

" nolmş miraya "

" kes sesini ya "

Kapıya tekmeler savurdum ama nafile açamadım bir türlü...
Hemen evden dışarı çıktım sokakta biri var mı diye bakmaya başladım iki tane gencin geçtiğini gördüm...

" lütfen yardım edin nolur arkadaşım odaya kilitledi kendisini kesin kötü bir şey yaptı kesin yardım edin "

" Tamam nerde"

"burdan "

Ve tekrar odanın kapısının önündeydik miranın annesi bize şaşkın şaşkın bakıyodu...
Erkeklerden biri omzuyla vurdu kapıya açılmadı..
Tekrar vurdu açıldı.....

İnanamıyorum mira yatakta ölü gibi yatıyo ve yatagın her yeri kan....

Miraya koştum sarstım tepki yoktu aglamaya başladım...

"lütfen kalk miramm lütfen kardeşim sensiz olmaz tek umudum sensin beni bırakma senden başka kimsem yok nolur miramm"

Hala tepki yoktu. Deliler gibi ağlıyodumm..
Oğlanlardan bi ambulansı aradı...
Sonra miraya yaklaştı ve onu kucağına alıp odadan çıktı...
Ben hala ayaga bile kalkamıyodum diğer oğlan koluma girdi ve beni çıkardı odadan... Aşagı indiğimde ambulans vardı kapıda ve mira yı ambulansa bindirdiler...
Şu anda ne yapıcagımı bilmiyodum...
Öylece donup kaldım...

"ya ona bişey olursa ben onsuz naparım o benim herşeyim miram o benim "

Gözümden yaşlar aralıksız akıyodu...
Sanki zaman durmuştu.

" tamam sakin ol arkadşna bişey olmayacak "

Ve oğlan beni bi arabaya götürdü hiç bir şey sormadan bindim...
Hastaneye doğru gidiyoduk..
Aklımda deli sorular vardı ya ona bişey olursa nasıl dayanırımm benn...