Küçük Sevgilim ❤

3. Bölüm

Ebru 'dan..

Hastanede miranın odasının önünde bekliyorum.
Kendimi çok kötü hissediyorum onu bırakmamalıydım yanlız kalmamalıydım..
Sürekli kendimi suçluyodum..
Ceyhun ve aşkın baş ucumda onlarda bekliyolardı..
Yeni tanışmıştık miranın kapısını açmaları için yoldan çevirmiştim onları..
İyi insanlara benziyolardı..

Ceyhun..

"iyimisin ebru"

"nasıl iyi olabilirimki "

" merak etme iyi olucak arkadaşın"

"teşekkür ederim herşey için "

" teşekküre gerek yok "

Sadece gülümsedim.

Tekrar konuştu Ceyhun.. .

" kusura bakmassan bizim aşkınla uçagımız var 2 saat sonra gitmemiz lazım "

" ne kusuru herşey için sagol iyi yolculuklar "

" teşekkür ederim bu arada telefon numaranı alabilirmiyim miranın durumunu merak ediyorum haber verrsin"

" tabi telefonumu verim ara kendini kaydedersn bnde numaranı almış olurum "

" tamam olur "

Telefonu uzattım.
Aldı ve numarasını tuşlayarak aradı.

" tamamdır ceyhun diye kaydettim kendimi"

"tamam "

Dedim sadece konuşmaya takatim yoktu..

" neyse kendine iyi bak bi şey olursa haber ver bana "

" tamam ceyhun merak etme iyi yolculuklar "

Aşkında konuştu.

" mutlaka haber ver bize aklım burda kalır yoksa "

" peki sende kendine iyi bak aşkın memnun oldum tanıştıgıma "

İkisininde elini sıktım ve gittiler.

O sırada miranın annesi berra ablaya gözüm takıldı biraz agır konuşmuştum ona karşı ama haklıydım..

Solgun duruyodu berra abla ama sanki duygusuzdu..
Hiç bir şey hissetmiyor gibiydi..

20 dk sonra miranın odasından doktor çıktı hemen yanına gittim..

"nasıl oldu doktor bey mira iyileşecek mi"

"sakin olun hanfendi baya bi kan kaybetmiş elimizde uygun kan vardı zaten 2 gün uyutmayı planlıyorum dinlenmeli biraz çok yıpranmış çünkü kendine gelsin ve bu olay psikolojik olduğu için psikologa gitmesi lazım ilaç veriyoruz şuan uyuyor yanına gidebilirsiniz ama size karşılık veremez duyamaz sizi "

" tamam doktor bey çok çok teşekkür ederim kardeşimi bana geri verdiğiniz için "

" görevimiz küçük kız "

Dedi ve başımı okşadı

Hemen odaya girdim berra ablada arkamdan geldi..

Miranın ellerinden tuttum ve konuşmaya başladım..

" kardeşim miram neden yaptın ha neden bizi bırakmayı düşündün ne kadar üzüldüm biliyor musun sen çok korktum be mirom sensiz kalıcam diye ama şuan yanmdasın her zaman ki gibi ve sana çok alıştım ben mira sen benim öz kardeşim gibisin bidaha asla beni bırakma "

Gözlerimden yaşlar akmaya başladı...
Tutmuyordum kendimi..

Berra abla hiç konuşmadı miranın yanına bile yaklaşmadı..