Ibrahim

6.3K 253 8
                                    

De volgende dag stond ik met een vreselijke hoofdpijn op. Het was toch niet zo slim om huilend in slaap te vallen. Ik stond op en verrichte de wassing en kleedde mij om. Ik deed geen moeite om te ontbijten, simpel weg, omdat ik wist dat Ayoub in de keuken was. Voordat ik de deur achter mij sloot hoorde ik hem mijn naam roepen, maar ik deed geen moeite om te antwoorden.
Ik wilde de stad in gaan, dus reed ik naar de stad. Na winkel in en uit gelopen te hebben liep ik met een lading volle tassen naar de auto. Ik had wat moeite met de tassen in de achterbak te leggen. 'Heb je hulp nodig.' Ik draaide me om en zag een jongen met 2 donker bruine ogen staan van ongeveer mijn leeftijd. Ik wees zijn hulp af, maar dat was achteraf gezien toch niet zo slim. Hij grinnikte en kwam mij toch helpen. Nadat alle tassen in de achterbak lagen, stak hij zijn hand vooruit en stelde zich voor als Ibrahim. Ik schudde zijn hand 'Selma' ik liet zijn hand los en schraapte mijn keel. 'Uuh ik moet gaan bedankt voor je hulp.' Ik wilde weglopen, maar hij trok me terug, ik durfde niet op te kijken. Hij stak zijn visitekaartje in mijn hand. 'Je mag zelf weten wat je ermee doet.' Hij knipoogte naar mij en liep weg. Ik voelde mijzelf rood worden, wat moest iemand die zo mooi was van mij? Ik legte zijn kaartje in mijn tas en reed naar huis.

Uitgeput trapte ik mijn schoenen uit en wilde direct naar boven lopen, maar voelde dat ik teruggetrokken werd. Ik keek Ayoub boos aan en probeerde mij los te trekken, hij hield me strakker vast. 'Waar ben je heen geweest?' Ik reageerde niet en bleef hem strak aankijken. Hij liet mij na een poosje los, net goed. Ik liep naar mijn kamer en ging op mijn bed zitten, met mijn telefoon in mijn rechterhand en Ibrahims kaartje in mijn linkerhand. Uiteindelijk appte ik hem toch. 'Ik wilde je nogmaals bedanken voor je hulp.' Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan, kon ik niks beters verzinnen? Ik zag dat hij terug appte. 'Met genoegen.' We bleven de hele avond appen. Ibrahim is 23 jaar en heeft een eigen bedrijf, hij bleek een hele attente en sociale jongen te zijn. Ik hoorde Ayoub rond 11uur de trap oplopen en daarna richting mijn kamer komen, ik sloot mijn ogen en deed alsof ik sliep. Ik hoorde hem mijn richting oplopen. Ik voelde dat hij op mijn bed ging zitten en met zijn handen door mijn haren heen ging, ik voelde mijn hart in mijn keel kloppen, wat was er mis met hem?Hij drukte zijn lippen op mijn voorhoofd, deed de lamp uit en sloot de deur achter zich dicht. Ik keek verward voor mij uit en wist niet wat ik hiervan moest vinden. Na lang piekeren viel ik in een onrustige slaap.

Niets is wat het lijktWhere stories live. Discover now