Niets is wat het lijkt

Spijt

Ik voelde mijn telefoon trillen en keek op, ik zag dat ik een berichtje had gekregen van Ibrahim. 'Ik ben een mapje vergeten op kantoor, ik ben hem  gaan ophalen het kan laat worden, je hoeft niet te wachten op mij xx.' Zuchtend gooide ik mijn telefoon op tafel en liep naar de badkamer om de wassing te verrichtten, toen ik terug wilde lopen, zag ik de kamer van Ibrahim, ik ben er nog nooit naar binnen geweest, dus liep ik erheen en opende de deur. Ik stapte naar binnen en keek om me heen, mijn oog viel op de werktelefoon van Ibrahim. Ik pakte hem op en aarzelde om hem te ontgrendelen, uiteindelijk ontgrendelde ik hem toch en ging naar zijn gesprekken. We gaan trouwen, dan hoor je geen geheimen voor elkaar te hebben toch? Ik zag een gesprek open staan met Rachid en klikte erop. Geschrokken las ik het gesprek, ik voelde de tranen achter mijn ogen prikken. 'Redouan, heb je haar al ontmaagd? Nee, ik wacht nog even eerst alles officieel maken, de rest komt wel. Zij moet mij veel geld gaan opleveren, iemand moet boeten voor de daden van Ayoub en helaas is zij die iemand.' Ik voelde de tranen langs mijn wangen glijden, hij wilde mij alleen gebruiken uit wraak. 'Wat ben jij aan het doen?' Geschrokken liet ik de telefoon uit mijn handen vallen en keek op, ik keek recht in het gezicht van Ibrahim of beter gezegt Redouan.

Redouans perspectief:
Boos reed ik terug naar huis, Catrina was niet thuis. Ik wilde mijn werktelefoon uit mijn zak pakken, maar kon hem niet vinden, hij ligt vast thuis. Mijn gedachten gingen naar Selma, ze is eerlijk gezegt wel echt mooi, jammer dat ik haar hiervoor moet gebruiken. Ik kreeg een grijns, toen ik dacht aan wat er morgen zou gebeuren tussen mij en Selma, het liefst deed ik het dag 1 al, maar ik moet mij wel aan het plan houden. Ik drukte het gaspedaal verder in, zet je schrap Selma, dit gaat leuk worden. Ik parkeerde mijn auto in de garage en liep naar binnen. Ik liep rechtstreeks naar mijn kamer, ik zag de deur van mijn kamer open staan, laat het niet zijn zijn wat ik denk dat het is. Ik liep naar mijn kamer en zag Selma met tranen die over haar wangen stroomden een gesprek op mijn telefoon lezen. 'Wat ben jij aan het doen?' Geschrokken liet ze mijn telefoon uit haar handen op de grond vallen en keek mij met betraande ogen aan. Ik liep op haar af, bang liep ze achteruit, ik zuchtte hoorbaar, krijgen we dit weer.

Selma:
Bang keek ik hem aan, wat gaat hij nu met mij doen? 'Oke laten we opnieuw beginnen, ik ben..' Voordat hij zijn zin kon afmaken, sloeg ik hard tegen zijn wang aan. Hij zette zijn hand op zijn wang en keek mij boos aan, hard duwde hij mij tegen de muur. 'Dat zou ik als k jou was niet nog een keer doen. Je weet nu wie ik ben, wat ik wil blabla, dus waarom doen we het niet gelijk nu?' Geschrokken keek ik hem aan ik probeerde hem weg te duwen, maar dat lukte niet, hij was veelste sterk, hij pakte mijn armen en duwde die ook tegen de muur. Hij probeerde mij te zoenen, maar ik hield mijn lippen strak op elkaar. 'Als ik jou was zou ik mee werken.' Koppig hield ik mijn lippen op elkaar, hij liep de kamer uit, opgelucht haalde ik adem. Ik wilde de kamer uitlopen, maar knalde tegen Redouan aan, ik wilde naar de andere deur toe rennen, maar voelde dat Redouan mij bij mijn arm pakte en op bed gooide. Ik wilde opstaan maar voelde een verschrikkelijke pijn in mijn been, ik keek op en zag dat Redouan een naald in mijn been had geprikt en de vloeistof die erin zat in mijn been leegte. 'Wwwatt is ddat?' 'Hierdoor ga je meewerken, inplaats van de hele tijd tegen te werken.' Ik kon mij niet meer bewegen en voelde mijzelf in paniek raken. Hij kwam op mij liggen en begon mij te zoenen, hij maakte mijn hoofddoek los en zakte naar mijn nek, hij maakte mijn bloesje open en kort daarna vloog hij door de kamer heen. Ik wist niet meer wat ik moest doen, hoe kan ik mijzelf hier uit redden? Hij maakte mijn broek open en die vloog net als mijn bloesje door de kamer heen. 'Ben je er klaar voor?' Fluisterde hij in mijn oor, ik lag onderhand al naakt onder hem, ik voelde hem in mij komen en voelde een helse pijn, hij begon in mij te bewegen, ik voelde kort daarna een vloeistof langs mijn benen, naar beneden stromen. Hij was klaar en stond op. 'Je was goed voor iemand, die zich niet kan bewegen.' hij knoopte zijn broek dicht en liep lachend de kamer uit. De tranen wilden niet meer stoppen, hij had het belangrijkste afgepakt wat je van een moslima kunt afpakken. 20 jaar lang heb ik het met liefde beschermt en dan word hij afgepakt op zo een wrede manier. Het is allemaal mijn eigen schuld, had ik maar naar Ayoub geluisterd, dan lag ik nu in mijn bed een film te kijken.

Dagen ging het zo door, Ayoub kwam wanneer hij zijn lusten wilde bevredigen en ging weer weg als hij klaar was. Al dagen eet ik niks en kijk ik levenloos voor mij uit. Aan het begin, stribbelde ik nog tegen, hij maakte daarom ook elke keer weer opnieuw gebruik van die vloeistof. De laatste paar keren heb ik het allemaal maar over mij heen laten komen simpel weg, omdat ik niks meer voel, het lijkt wel alsof hij mijn ziel eruit getrokken heeft en hem daarna vertrapt heeft. Huilend liet ik mijzelf op de grond zakken. Mama, Papa, Ayoub vergeef mij asjeblieft, ik schaam mij zo erg had ik maar geluisterd naar Ayoub, mijn vader heeft hem niet voor niks de taak gegeven om op mij te passen. En het meest schaam ik mij tegenover mijn schepper, elke dag bid ik vergiffenis voor de zonde die ik begaan ben. Hoe kon ik zo stom zijn om Redouan te geloven? Ik walgde van mijzelf, ik voelde mijzelf een hoer. Hard begon ik aan mijn haren te trekken en mijzelf te slaan, huilend schreeuwde ik om mijn moeder. Uitgeput ging ik op de grond liggen en sloot ik mijn ogen, hopend dat dit allemaal een droom is en ik de volgende dag wakker word in mijn bed.