Ben Sen Olsam

Özledim

Belki ilk defa ağlamıyorum. Ama ilk defa böyle bir sebepten dolayı ağlıyorum. Aynaya baktığımda kendimi ilk defa böyle görüyorum. Eksik gibi, sol yanım yokmuş gibi, yaşamak için bir anlam kalmamış gibi hissediyorum. Özledim, elinden tutupta koca bir şehri gezmeyi, soğuk gecede sım sıcak sarılışını, herşey anlamsızken küçücük öpüşünü özledim. Korkuyorum artık sokağa çıkmaya, senin ayak izin vardır belki geçtiğim yerlerde. Senin ayak izini bile çiğneyip geçmekten korkuyorum.
Aklıma sen gelince kendimi içkiye, sigaraya vuruyorum. Sanki benden gitmişsin gibi. Halbuki tam da buradasın, sol yanımda. Sebepsiz yere ağlıyabiliyorum bazen ben bile bilmiyorum neden ağlıyorum. Seni o kadar çok seviyorumki sana karşı anlatamıyorum. Sadece yazıyorum işte bu kitabı okuduğunda anlarsın belki beni. Ama sakın şunu unutma Ben seni çok seviyorum sen ne kadar inanmasanda.

Sesini diyorum; En çok ben duymalıyım, Hatta birtek ben. Bilirsin kıskanırım, Yeryüzünden, Gökyüzünden.