Uykuya niyetlenip kafamı yastığa koyduğumda, sen geliyorsun zihnimin tam ortasına. Sana bakıyorum, sende bana. Pencereden de öyle bir ışık vururki odama, hiç sorma. Sonra uyumaya çalışırken sen hep gözlerimden öptün kapayamadım da... Senin varlığın gözlerimden oluk oluk akıyor, mutluluktan olsa gerek. Ama sen sakın ağlama! Sen ağlarsan damlası benim yanağımdan yüreğime düşer. Gülüşlerin var orda, onları ıslatma. Onlar benim, onların ıslanmasına izin vermem! Kimse ıslatamaz, sen bile. Onlar biz, onlar dua, onlar aşk, onlar şükür. Onlar gözyaşlarımdan mutluluk.
Uyandığımda ilk baktığım şey telefon değilde, senin gülüşün olduğu sabahlarda olacak.
YOU ARE READING
Ben Sen Olsam
PoetryYazdıklarımı karanlıkta yanlızken oku, belki o zaman daha iyi anlarsın beni.
