Popüler Mahalle Kızı(düzenleniyor)

bölüm 1

Merhabalar bu kitabın eski kitlesine ulaşabileceğini zannetmiyorum ama biraz baktığım da samimi saran bı dostluk öyküsü yazmışım bunu silmek bu kitaba haksızlık olurmuş bu yüzden yeniden paylaşma kararı aldım

Medya:sarışın Esma diğeri de Gizem

Düzenlenen haliyle

Bu düzenleme olayların çok hızlı gelişmiş olması yüzünden ve de Esma'nın hiç kimseden sırlarını saklıyamayıp herkese ne derdi varsa anlatıyor olmasından kaynaklanıyor ama kugu hâlâ aynı kurgu da değişen birşey yok

Keyifli okumalar

Kapıyı üçüncü denememde açtım ve anahtarı formantoya atarak içeri girdim. uykusuzluktan önümü göremiyordum, gece saat 1'e kadar parti yapmış eğlenmiştik ve bunu evdeki kimseye söylememiştim. gerçi haberleri olsa da bir şey değişmezdi ya neyse ...

Yalpalayarak oturma odasına girdim ve kulağında kulaklık, önünde dergi ,kendi aleminde takılan annemle karşılaştım. geldiğimi fark etmedi bile. bir anlık gelen sinirle kulaklığını tutup kulağının acımasını umursamadan iki kulağındaki kulaklığı da çektim bu hareketim üzerine annem dergiyi masanın üzerine fırlattı ve beni hiç umursamadan merdivenlere yöneldi "bir rahat vermedin ya sinirimi bozuyorsun!" diye söyleniyordu bir yandan da ama bunları söylerken benim sinirlendiğimin farkına dahi varmıyordu "anne abim ve babam nerede?" sorum üzerine durdu ve hafif başını çevirerek bana baktı "işleri var" bu konuşmayı biraz daha uzatmak istiyordum annemle aramızda hiçbir muhabbet olmıycaktı başka türlü "sürekli bir işleri oluyor zaten ne iş yapıyor bunlar" ofladı cevap vermek istemiyorum der gibi bir havası vardı ama yine de cevap verdi sanki kalbimi kırmak için cevap vermiş gibiydi ..."senin o kıt aklının almıycağı şeyler" bu lafın üzerine merdivenlerden gidişini sessizce izledim

Zengindik,gereğinden fazla zengin babam oyuncuydu ve onu oynadığı televizyon dizileri ve birlikte gittiğimiz aile yemekleri dışında görmüyordum bu yüzden onunla hiç baba kız olamamıştık zaten oda bunu istiyor gibi durmuyordu ,annem ünlü bir iş kadınıydı iyi bir yere gelmek için uğraşırken bir yandan da bana nedensizce benden nefret ettiğini hissettiriyordu sanırım aile de en yakın olduğum kişi abimdi en azından ayda yılda bir kere arıyordu beni aynı evde telefonla konuşmak gibi bir huyumuz vardı çünkü abim yanlızca birşey istemek için beni arıyor ve bunun için kalkıp da yanıma gelmeye üşeniyordu

Zenginlik her kapıyı açıyordu gerçekten (!) Zengin olduktan sonra mükemmel bir aileye dönüşmüştük eskiden böylesine mükemmel bir aile değildik (!)

***

Duştan çıktığım için havluyla saçlarımı kurutmaya çalışırken üç katlı evde oda oda dolaşıp annemi arıyordum neyse ki çok uzun sürmeden bulmuştum derin bir nefes aldım ve cesaretimi toplayıp sorumu sormaya hazırlandım aslında reddedilmekten korkmuyordum beni umursamadığı ve görmek istemediği için hemen kabul ederdi annem ama kalbimi kırmasından korkuyordum "anne birşey rica edicektim de ben..şey" bana yandan bir bakış attı kızgın görünüyordu "lafı dolandırmadan söyle,işim var" ofladım "ben ayrı eve çıkmak istiyorum" sahte olduğu çok belli olucak şekilde hafifçe gülümsedi "sonunda düzgün bir karar almayı başarmışsın bu iyi olur " dedi ve işine döndü

Bende odama dönüp üzerimi değiştirdim,çantama kitaplarımı doldurdum ve çantamı omzuma astım sinirlendiğim için hızlı hızlı hareket ediyordum üniversite sınavı bu kadar yaklaşmışken moralimi eksilere çekmeleri hayatın bana attığı en büyük kazıktı sanırım tam odadan çıkmak üzereyken telefonum titreyince açıp baktım Gizem mesaj göndermişti

Gönderen:Gizemcik

Kapıdayım seni bekliyorum ve lütfen acele et çünkü burda güneşin alnında beklemesi çok sıkıcı

yüzümde ufak bir gülümseme oluşurken Gizem'i daha fazla bekletmemek için merdivenlerden koşarak indim ve evden çıktım Gizem'in dediği gibi gerçekten de fazla güneş vardı beni fark edince hemen dibimde bitti "eee ne oldu senin izin alma işi?" Omuz silktim sevinememiştim bile doğru dürüst "izin verdi işte zaten izin vermemesi için hiçbir neden yok" kaşlarını çattı her halde surat ifademden ters giden birşeyler olduğunu sezmişti "bir şey sorucam ama kızmak yok" başımı olumlu anlamda salladım "sen dün gece eve 1'de döndün değil mi ? hiç kızmadılar mı?" ofladım ona sıkıntılarını hissettirmek istemiyordum her ne kadar en yakınım olsa da oda benimle üzülmemeliydi ben babam yüzünden torpille iyi bir üniversiteye alınabilirdim belki ama onun derslerinin düşmemesi gerekiyordu çünkü onlar bizim gibi zengin değillerdi orta düzey bir gelirleri vardı ama yine de onlara imreniyordum "babamların işi vardı annem de sanırım beni azarlamak için fazla yorgundu" gözlerini büyüterek bana baktı ve kendi kendine söylenmeye başladı "halbuki benim babam eve senden daha erken gitmeme rağmen bir güzel fırça çekmişti tuhaf geliyor ama çok havalı ne güzel serbestsin sana kızmıyorlar... bende böyle bir aile istiyorum " Ne istediğine dikkat et demek istesem de kendimi tuttum "bence başka bir aile istemeden önce kendi ailenin kıymetini bilmelisin sıcak bir aile ortamının var sonuçta" bir süre dediklerimi düşündükten sonra "haklısın" dedi ondan sonra da konuşmadık zaten

Sınıfa girdiğimiz de Enes hızlı adımlarla yanıma geldi ve elime bir kağıt tutuşturdu sırama geçip kağıdı açtım "yine çok güzel görünüyorsun Esma biliyorsun mezuniyet yaklaşıyor oraya benimle gelmeye ne dersin ?" Kağıda "hayır" yazdım ve kağıdı buruşturup kafasına fırlattım tam isabetti

onu umursamadan önüme döndüm ve başımı sıraya gömdüm tam uykuya dalmışken Gizem yanıma oturdu ve kolumu dürtmeye başladı "bir uyutmadın ya ne oldu Gizem?"
"Şey Esma sana birşey söylemem gerekiyor bu...çok önemli bir konu" başımı sıradan kaldırdım ve ağzındaki baklayı çıkarmasını beklemeye başladım