Ben evde odamdaydım. Ablam içeri girdi."Kerem'in cenazesinden geldik" dedi. Bana kalın bir defter uzattı. "Bunu Kerem yazmış ve öldüğünde sana vermemiz için ablasını tembihlemiş" dedi. Ablam ağlıyordu. Bense hiçbir şey yapmıyordum.Defteri elime aldığım gibi evden çıktım. Koşarak o nehrin oraya geldim. Nehrin kenarındaki köprüden atlayacaktım. Kerem'in yanına gidecektim. Tam köprüden atlayacakken 2 tane kumru hızla yukarı doğru uçtu. Bir an korku ile geri çekildim ve kerem'in yazdığı defter elimden düştü. Sayfalar açıldı. Ağlamaya başladım. Defter tamamen benle doluydu her cümlede Ceren ismi geçiyordu ve her cümlenin sonunda tarih vardı.
"Ceren bugün çok mutludu."
09.18.2005
"Ceren'e bugün ilk defa seni seviyorum dedim"
11.21.2005
...
"Ceren bugün benim yüzümden ağladı."
05.09.2007
"Ceren bugün her şeyi öğrendi."
10.02.2007
"Allah'ım lütfen beni Ceren'den ayırma. Herkesin önünde bağıra bağıra Ceren seni seviyorum demek istiyorum."
11.05.2007
Sadece bunlar değildi. Kerem hergün için en az 5 tane yazmıştı.
Deftere sarıldım ve orda öylece kaldım
BINABASA MO ANG
koizora
General FictionKoizora filminden alınmıştır. Ama filmin aynısı değil. Sevgilim ne çok sevmişim seni. Sen hep gökyüzü olmak isterdin. Böylece beni herzaman görecektin. Nereye gidersem gedeyim. Şimdi gökyüzü mü oldun sevgilim. O zaman bizim aşkımızda gökyüzünün aşk...
