Badboys Of Stalkers #2

1.

Sofie

"Heb je nog veel last gehad aan je schouder?" vraagt de huisarts terwijl ze naar het litteken van mijn schotwond kijkt. Ik schud mijn hoofd.

"Nee, alleen als ik een onverwachte beweging maakte, maar de laatste keer dat ik dat had, was een maand geleden." vertel ik.

"Alles gaat goed dus." Ik knik. "Dan heb je de mitella ook niet meer nodig denk ik." Ik schud opnieuw mijn hoofd. "Je krijg hem wel mee naar huis, als je er dan weer last van krijgt, dan doe je hem weer om." vertelt ze. Ik knik en trek mijn shirt weer aan. Ik sta weer op en geef mijn huisarts een hand.

"Tot ziens."

"Tot ziens."

Inmiddels zit ik weer in de auto onderweg naar huis. Het is alweer drie maanden geleden dat Max in mijn schouder schoot. Ik moet nog wel elke maand voor controle naar de huisarts.

Ik stap uit nadat de auto tot stilstand is gekomen.

"Ik ga meteen door naar mijn kamer mam, ik ben best wel moe."

"Is goed, rust maar lekker uit, je hebt het nodig."

Ik loop naar mijn kledingkast op mijn kamer en pak er een joggingbroek en een fijn shirt uit. Ik kleed me om en ga op bed liggen.

-

"Sofie, we gaan eten." Ik open langzaam mijn ogen en zie mijn moeder langs mijn bed staan. Ik wrijf vermoeid in mijn ogen en knik.

"Voel je je al wat beter?" vraagt mijn moeder tijdens het eten.

"Ja, ik heb eindelijk weer een beetje kunnen slapen."

"Mooizo." Ik glimlach zwak en neem weer een hap van mijn eten. "Ik begin morgen trouwens weer met werken."

"Is goed, ik red mezelf wel hier. Ik mag toch nog niet naar school dus ik hoef toch niet weg." Ze lacht en zet haar bord in de vaatwasser, ik doe hetzelfde en loop naar de woonkamer waar ik op de bank ga zitten.

Niet veel later wordt de stilte doorbroken door de deurbel. Ik sta op en loop naar de deur, het is Jason.

"Hey, kom binnen."

"Hey, hoe was het bij de huisarts vanmorgen?"

"Goed, ik hoef alleen nog maar mijn mitella om als ik last heb van mijn schouder." vertel ik.

"Mooizo!" Ik knik blij en loop met Jason naar de woonkamer.

"Hey Jason, leuk dat je er bent! Hoe gaat het?" zegt mijn moeder.

"Goed!"

"Zullen we naar boven gaan?" vraag ik na een tijdje. Jason knikt en loopt mee naar boven waar we op mijn bed gaan zitten.

"Ehm Sofie, ik heb eigenlijk een klein vraagje." begint Jason. Ik kijk hem vragend aan.

"Wanneer mag je weer naar school en feestjes?" vraagt hij zacht.

"Uhm, dat weet ik zo niet, volgens mij gewoon als ik geen pijn meer heb." zeg ik, "Ik hoop zelf dat ik volgende week weer naar school kan, hoezo?"

"Nou, ik heb volgende maand eindgala op mijn school, ik vroeg me eigenlijk af of je met me mee wilt gaan." beschaamd kijkt Jason me aan. Ik glimlach en knik.

"Dat lijkt me erg leuk!" Een zucht verlaat Jason's mond. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en negeer de pijn in mijn schouder. Hij slaat zijn armen ook om mij heen en drukt nog een kus op mijn voorhoofd.

-----------------------------

Hello!
It's me (again)

Haha sorry dat moest even :)

Yess! Vervolg!
Dit is inderdaad het vervolg op 'zijn broer de badboy', om dit boek echt goed te kunnen begrijpen is het wel handig dat je eerst deel 1 leest.

Ik hoop dat jullie dit een leuk boek gaan vinden! Laat me weten wat jullie van dit eerste hoofdstukje vonden;)

-Lynn