19.

1.8K 89 11
                                    

Sofie

"Matthias! Ik heb een berichtje terug van Max." Hij komt naast me staan en leest met me mee.

Max: Ja hoor, ik wil zelf ook het een en het ander weten van jou en ik zil zelf ook nog een aantal dingen uitleggen. Waar en wanneer wil je praten?

"Waar kunnen we heen denk je?" vraag ik aan Matthias.

"Ehm, het park kan wel, daar zijn vaak meerdere mensen." Ik knik en typ een nieuw bericht.

Ik: eh, morgenmiddag twee uur. In het park, bij Elanorstreet?

Max: Is goed, ik zal er zijn.

Ik zucht en leg mijn mobiel weer weg.

"Het verbaasd me dat je nog zo rustig bent, ik bedoel, je hebt zojuist een afspraak gemaakt met de persoon die je ontvoerd heeft en een kogel door je schouder schoot." zegt Matthias. ik zucht opnieuw.

"Nou, in mezelf scheld ik naar mezelf omdat ik toch best bang ben. Maar ja, ooit moet ik hem weer onder ogen komen, ik ben gelijk toen ik thuis kwam met mijn moeder naar de politie gegaan en ze zouden me helpen, ze vertelden toen dat er dus ook een slachtoffers-dader gesprek kon komen."

"Ah, dus de politie is ook in staat om je te achtervolgen morgen?" Ik knik.

"Het zou al helemaal mooi zijn als ik een pistool van ze kreeg, dan kon ik Max terugpakken wat hij bij mij deed." Ineens kijkt Matthias me met grote ogen aan.

"Ik denk niet dat je van de politie zelf een pistool krijgt." Getreurd kijk ik naar beneden, "maar van mij kun je er wel een krijgen. Mijn vader werkt toevallig bij de politie, maar dan in een andere stad. Ik kan vragen of hij je een lesje schieten wil geven."

"Serieus! Nee dit meen je niet!" Matthias knikt en roept zijn vader. Hij komt gelijk de kamer binnen en vraagt wat er is.

"Zou je Sofie een schietles willen geven? Morgen gaat ze in het park een gesprek aan met haar ontvoerder, hij schoot haar eerder in haar schouder en extra bescherming is misschien wel fijn."

"Ja dat zou denk ik wel fijn zijn. Kom maar mee Sofie, dan beginnen we meteen." We lopen achter Matthias' vader aan naar buiten, we naderen een klein schuurtje waar we naar binnen lopen.

"Matt, pak jij twee wapens, ik pak wel wat kogels." Hij knikt en loopt naar een grote kist waar hij ze uithaalt. Een van de twee geeft hij aan mij, en de andere houd hij zelf vast.

------------------------------

Kleine shoutout naar MarritttM en lees zeker haar boeken! Ik vind haar eerste boek echt goed!

Hihi VERRASSING!

Badboys Of Stalkers #2 Where stories live. Discover now