Acceptatie. Dat is alles wat een mens zoekt en ik heb het idee dat ik het gekregen heb. Mensen om mij heen zeggen me vaak gedag. Knopen woorden met mij aan. Beginnen een gesprek. Talloze keren verteld over braille. Over hoe het voelt. Maar degene waar ik de acceptatie van zoek? Neemt afstand.
Het is precies een week geleden dat hij voor het laatst met me sprak. Dat ik zijn stem echt hoorde. Ik mis het geluid. Dat warme geluid dat als een deken over mij heen komt te liggen. Niemand kan daar tegen op.
Het niet hebben van zicht maakt me ziek.
Ik kan je niet zoeken en ik kan je niet vinden. Ik weet alleen dat jij het bent bij het horen van je stem. Maar ik sta al lang stil met heel veel zwijgende dagen.
Ondanks alles klopt mijn hart nog steeds sneller als ik aan hem denk.
YOU ARE READING
liefde bij de eerste zin
Romance"Wij zijn anders. Wij zijn als de twee druppels olie in water. We kunnen niet samen met andere."
