Μια στιγμή.. Μια φωτογραφία

Τσακωμός...

Έμιλυ

Μόλις τον είδα εκεί να στέκεται και να με κοιτά με αυτό το υπεροπτικό ύφος, σαν να μου λέει και πολύ σου είναι που πάτησα εδώ μέσα, μου ερχόταν να του δώσω καμιά ανάποδη, να δει τον ουρανό σφοντύλι. Αλλά όχι, δεν θα γίνω εγώ σαν και αυτόν, ένα όρθιο και ηλίθιο ζώον..

- Καλώς τον Κύριο Φαφλατά... , είπα μην μπορώντας να κρατήσω άλλο την ειρωνεία που μου έκαιγε το λαιμό.

- Καλώς την Κυρία Ξινή, μου ανταπέδωσε την την άσχημη αλλά τόσο αξιαγάπητη για μένα φιλοφρόνηση. Χωρίς να του δώσω σημασία, πέρασα από μπροστά του με ένα υπεροπτικό ύφος και αφού χαιρέτησα τον μάνατζερ του κυρίου φαφλατά, κατευθύνθηκα προς την κουζίνα για να τους προσφέρω κάτι, μην φανώ και αφιλόξενη..

- Τι θα πάρετε..? ρώτησα με όση προσποιητή ευγένεια διέθετα..

- Για μένα ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο, είπε ο μάνατζερ αυτουνού. Χρήστος αν δεν απατώμαι, καλό παιδί αλλά από την στιγμή που ήταν μάνατζερ αυτουνού, τον λυπόμουν.

- Να φανταστώ για σένα καλέ λίγο κώνειο, θα σε βόλευε..., είπα απευθυνόμενη σε αυτόν. Μόλις τον ρώτησα γύρισε με ένα ειρωνικό χαμόγελο και μου απάντησε..

- Όχι καλή μου, κράτα το για εσένα μπορεί να σου χρειαστεί .. είπε και αφού μου έκλεισε το μάτι, πήγε και κάθισε δίπλα στον Χρήστο στο τριθέσιο καναπέ. Γαμώτο παρόλο που τον μισούσα, ήταν τόσο σέξι!! Όχι Έμιλυ, αυτόν τον μισείς, μην λες ότι σου κατέβει στο κεφάλι. Αφού έβαλα ουίσκι στον  Χρήστο και δυο ποτήρια κρασί για εμένα και την Νάντια κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Για εκείνον δεν έβαλα τίποτα, αν ήθελε κάτι ας μου ζήταγε..Αφού κάθισα στην πολυθρόνα η Νάντια πήρε τον λόγο.

- Λοιπόν παιδιά, ξέρω ότι η συνεργασία σας θα είναι δύσκολη, αλλά είσαστε οι καλύτεροι και θα πρέπει να κάνουμε ότι καλύτερο έχει δημιουργηθεί μέχρι τώρα στα χρονικά..

- Όταν μιλάς για πετυχημένους αναφέρεσαι και στον κύριο από εκεί.. ?

-Έμιλυ...με προειδοποίησε η Νάντια 

- Σίγουρα πάντως δεν αναφέρεται σε καρακάξες σαν και εσένα.. μου απάντησε , μην αφήνοντας να πέσει τίποτα κάτω..

-Άλεξ κόφτο, τον επέπληξε ο Χρήστος και συνέχισε.. Κοιτάξτε παιδιά , αν θέλουμε να δουλέψει αυτή η συνεργασία θα πρέπει να κάνετε πίσω και οι δύο.. Δεν με νοιάζει η ιστορία σας, εγώ θέλω να δω δουλειά.. είπε απόλυτα με αυστηρό τόνο.. Τα λόγια του με έκαναν να σιωπήσουμε και οι δύο και να συγκεντρωθούμε στην δουλειά..