Μια στιγμή.. Μια φωτογραφία

Η επόμενη ημέρα...

Έμιλυ

Η επόμενη ημέρα ήρθε και μαζί της έφερε έναν καταιγισμό συναισθημάτων. Αναμνήσεις από την νύχτα που πέρασε, άρχισαν να ξεπηδάνε μπροστά μου και έκαναν όλο μου το κορμί να καίει. Γύρισα το πρόσωπό μου προς το μέρος του και τον έβλεπα να κοιμάται τόσο γαλήνια, όλα επάνω του εξέπεμπαν μια ηρεμία, μια γαλήνη που ήθελες τόσο μα τόσο πολύ να νιώσεις και εσύ το ίδιο, να μπορέσεις να ξεκλέψεις ένα κομμάτι της  και να την φορέσεις πάνω στο πρόσωπό σου, ακόμα και σαν προσωπείο.

Καθώς η ματιά μου προχώρησε προς τα κάτω, το γυμνό του κορμί ήταν σε κοινή θέα, ενώ μόνο ένα μικρό κομμάτι από το λευκό σεντόνι κάλυπτε το επίμαχο σημείο, που χθες το βράδυ μας χάρισε απεριόριστες στιγμές ευτυχίας. Τον παρατηρούσα και σκεφτόμουν πως δεν γίνεται ο Θεός να έχει φτιάξει ένα τόσο τέλειο άνθρωπο, είναι πραγματικά σαν αρχαίος θεός που άφησε τον Όλυμπο και ήρθε εδώ στην γη για να  χαρίσει αμέτρητες στιγμές ευτυχίας σε πολλές μα πάρα πολλές γυναίκες. Το αστείο ήταν ότι χθες το βράδυ έγινα και εγώ μια από αυτές τις γυναίκες, μια από αυτές τις χιλιάδες που υπήρχαν ήδη στην λίστα του . Δεν λέω η βραδιά ήταν υπέροχη, μπορώ να πω μοναδική, είχα τόσο καιρό να νιώσω ξανά ποθητή , να αγγίξω τα ουράνια μόνο με άγγιγμα αλλά το όνειρο σταματά εδώ και η πραγματικότητα χτυπά την πόρτα! Οι φαντασιώσεις σταματάνε εδώ και ήρθε η ώρα να φύγω και να γυρίσω στην μουντή, καθημερινή μου ρουτίνα. 

Σηκώθηκα όσο πιο αθόρυβα γινόταν, μάζεψα τα ρούχα μου και τα παπούτσια μου και βγήκα έξω από το δωμάτιο προσπαθώντας να μην κάνω τον παραμικρό θόρυβο και με πάρει χαμπάρι. Αφού ντύθηκα, πήρα τα παπούτσια και τα υπόλοιπα πράγματά μου και έφυγα από αυτό το σπίτι που πέρασα μια νύχτα γεμάτη πάθος. Περπάτησα λίγο, το κρύο έκανε το σώμα πραγματικά να τουρτουρίζει. Ευτυχώς λίγο πιο κάτω βρήκα ένα ταξί και με άφησε έξω από το σπίτι μου. Με κοιτούσε κάπως περίεργα και ειδικά προς τα κάτω και δεν καταλάβαινα, ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν φορούσα εσώρουχο και το είχα αφήσει στο σπίτι του Άλεξ. Αυτό ήταν έγινα ρεζίλι και  στον ταξιτζή, μια χαρά μπανιστήρι έκανε ο λιγούρης. Να μου πεις τι φταίει αυτός, αν εγώ βγήκα ξεβράκωτη στου δρόμους? 

Όταν έφτασα σπίτι, διακόπτοντας έτσι το μπανιστήρι του ταξιτζή, έβγαλα τα ρούχα μου  και μπήκα κατευθείαν στο μπάνιο και το ζεστό νερό άρχισε να ρέει επάνω μου. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι τα απαλά χάδια του, τα βελούδινα χείλη του να μου δίνουν αμέτρητα φιλιά πάνω στο κορμί μου. Άγγιζα το κορμί μου και ένιωθα ότι με άγγιζε εκείνος . Ήταν απίστευτη η επίδραση που είχε επάνω μου, ήταν λες και  άγγιξε κάποια ευαίσθητη χορδή που είχε μείνει για πολύ καιρό ξεκούρδιστη. Είχα πάει με πολλές άντρες αλλά μόνο με αυτόν , ένιωσα τι θα πει πραγματικό πάθος. Άλλη μια φορά τα είχα νιώσει στην ζωή μου αλλά τελικά είχα κάνει τόσο μεγάλο λάθος, γιατί αυτά δεν ήταν χάδια από έρωτα αλλά χάδια που σε έριχναν ακόμα πιο πολύ στο βούρκο.