Ξανά απο την Αρχη!

°Κεφάλαιο 7°

Νιώθω τόσο άσχημα για αυτό που έγινε εχθές με τον Αλέξ, ίσως να ήταν λάθος τελικά! Ο μόνος που με είχε δει γυμνή μέχρι εχθές ήταν ο Βαγγέλης και κατά κάποιο τρόπο, δεν μπορώ να με βλέπουν άλλοι εκτός από αυτόν.

Καθώς κατευθύνομαι προς την αίθουσα που έχουμε μάθημα , βλέπω τον Βαγγέλη να έχει στριμώξει την Μαρία στον τοίχο δίπλα από την πόρτα.

Αουτς αυτό πονάει!

Χωρίς να πω κάτι περνάω από δίπλα τους και μπαίνω μέσα όπου με περιμένουν τα κορίτσια.

Ε: Το βλέπετε αυτό και εσείς έτσι; Δεν είμαι η μόνη που το βλέπω πρωί πρωί; Λέω και απευθύνομαι για αυτό που γινόταν αυτή τη στιγμή έξω από την αίθουσα με τον Βαγγέλη και την Μαρία.

Τα κορίτσια χωρίς να πουν κάτι ανεβοκατεβάζουν το κεφάλι τους ενώ η Σόφα με χτυπάει απαλά στην πλάτη για να μου δώσει κουράγιο.

Χωρίς να πούμε κάτι ετοιμαστήκαμε και καθίσαμε στο πάτωμα να περιμένουμε την καθηγήτρια για να αρχίσουμε τις χορογραφίες.

Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα η Μαρία. Επιτέλους τελείωσαν τα πιτσουνάκια μας.

Μ: Καλημέρα!!! Λέει με την τσιριχτή φωνή της.

Χ, Σ, Μα: Καλημέρα!!!

Αμέσως η Μαρία γυρνά και απευθύνεται σε έμενα!

Μ: Τι έπαθες εσύ; Δεν μας μιλάς;

Κατευθείαν σηκώθηκα και χωρίς να πω κάτι, πηρά την θέση μου για να αρχίσει να μας δείχνει η καθηγήτρια την χορογραφία της.

Αφού μας έδειξε ένα κομμάτι της χορογραφίας, αρχίσαμε να φτιάχνουμε την εργασία που μας είχε πει ( την χορογραφία αν θυμάστε). Όταν αρχίσαμε να χορεύουμε με μουσική την χορογραφία, η Μαρία έκανε συνεχεία λάθος με αποτέλεσμα να σταματάμε και εγώ νευριασμένη με αυτό που είδα πριν της φώναζα συνέχεια. Ξέρω δεν φταίει αλλά δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς.

Ε: Τι θα γίνει ρε Μαρία, τι βλέπεις θα την τελειώσουμε ποτέ την χορογραφία ή Μπαα;

Μ: Συγγνώμη απλά είμαι τόσο μπερδεμένη!

Ε: Γιατί αφού η ζωή σου είναι τόσο τέλεια με τον Βαγγέλη! Της λέω κάπως ειρωνικά.

Μ: Μπορώ να σου πω κάτι;

Ε: Τι θες;

Μ: Ιδιαιτέρως αν γίνετε!

Ε: Άντε πες τι θες δεν έχουμε και πολύ χρόνο ξέρεις! Της λέω όταν είμαστε αρκετά μακριά από τα κορίτσια.