Ο Βυθός Των Ματιών Σου.

Κεφάλαιο 28ο

Αφιέρωμα : creepypain1ove

Τον κοιτούσε με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο και τον πλησίασε. 《Τι έγινε μωρό μου; Δεν χαίρεσαι που με βλέπεις;》τον ρώτησε ναζιάρικα. 《Τι κάνεις εσύ εδώ;》την ρώτησε για άλλη μια φορά, ανέκφραστος. 《Ωω, έλα τώρα. Μην μου κάνεις τον δύσκολο!》του ψιθύρισε και του έβγαλε με αργές κινήσεις το μπουφάν. Πήρε μια βαθιά ανάσα και την κοίταξε μέσα στα γκρίζα μάτια της. 《Βερόνικα, έφευγες》της είπε και εκείνη άπλωσε τα χέρια της απάνω του. 《Μα, Άρη..》παραπονέθηκε εκείνη. Κοίταξε το σώμα της και φορούσε μια σκούρα γκρι μπλούζα με μανίκι μέχρι τους αγκώνες και μια κοντή άσπρη φούστα.

Προσπαθούσε να ηρεμήσει τον εαυτό του καθώς με αυτό που έβλεπε δεν βοηθούσε και πολύ την κατάσταση. 《Έξω!》της είπε πιο δυνατά και εκείνη έμεινε ακίνητη. Τον κοίταξε θυμωμένη και έκανε μεταβολή. 《Θα τα πούμε εμείς》του είπε απειλητικά και έκλεισε την πόρτα πίσω της με δύναμη. 

Έριξε το σώμα του με δύναμη στον καναπέ. 《Τέλεια, αυτή μου έλειπε τώρα. Ξανά!》μονολόγησε και έτριψε το πρόσωπό του με τα χέρια του. 《Γιατί να είναι όλα τόσο σκατά;》ξεφύσηξε.

《Μπορείς να μου πεις τι έπαθες τώρα;》την ρώτησε και πήγαινε πάνω κάτω μόνο με το μποξεράκι του. 《Με δουλεύεις ρε Παύλο; Σου είπα δεν θέλω, δεν έχω όρεξη!》του φώναξε για εκατοστή φορά. 《Τόσες φορές το έχουμε κάνει και-》είπε αλλά τον διέκοψε. 《Το κάναμε γιατί με μεθούσες Παύλο!》του είπε άγρια και έβαλε τα χέρια κάτω από το στήθος της. 《Λεπτομέρειες και εσύ》της είπε ειρωνικά. 《Συμφώνησα να γυρίσω πίσω σε εσένα, αλλά όχι να κάνουμε και σεξ!》του είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. 《Αυτά κάνει όμως ένα ζευγάρι》της απάντησε. 《Αυτά κάνει ένα ζευγάρι όταν είναι μαζί με την θέλησή τους》του υπενθύμισε και είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή του. 《Από εμένα δεν ξεφεύγεις》της είπε άγρια και την πλησίασε.

Άρχισε να πηγαίνει προς τα πίσω. Την κόλλησε στον τοίχο. 《Είναι εξαιτίας αυτού του ψαρά. Έτσι δεν είναι;!》την ρώτησε και έσφιξε τις μπουνιές του. 《Όχι!》του απάντησε και κοίταξε αλλού. Εκείνος γέλασε και την ταρακούνησε ώστε να τον κοιτάει στα μάτια. 《Λες ψέματα》της χαμογέλασε και της ζούληξε τα μάγουλα. 《Αυτός. Όταν τον βρω, δεν θα βρίσκει μέρος να κρυφτεί. Και πίστεψέ με. Θα τον αφανίσω》της είπε θυμωμένος και έριξε την μπουνιά του στον τοίχο. Αναπήδησε από τον ήχο και έκλεισε τα μάτια της. 'Και που να ήξερες..'σκέφτηκε και αναστέναξε τρομαγμένη.

Ούτε και εκείνος δεν ήξερε σε ποιο ποτήρι ουίσκι βρισκόταν. Στο 5ο; στο 6ο; Γιατί τον ένοιαζε κιόλας;; Είχε τόσα προβλήματα να αντιμετωπίσει και όλα αυτά για μια γυναίκα. Χαμογέλασε στην θύμησή της και πήρε μια βαθιά ανάσα. Η ποσότητα του αλκοόλ ανέβαινε και η όραση όλο και θόλωνε. Άκουσε την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει. Κοίταξε προς τα εκεί και είδε μια μορφή, όμως δεν μπορούσε να καταλάβει ποιος ήταν. Μίλησε, αλλά τα αυτιά του σαν να είχαν βουλώσει, ακούγε ότι ήθελε.. 《Μην μου αντιστέκεσαι..》

《ΠΑΥΛΟ》ούρλιαξε και προσπαθούσε να ξεφύγει. 《Σου είπα να σταματήσεις να παλεύεις Γιώτα! Στο είπα!》της έλεγε και την φιλούσε με το ζόρι. Ήθελε να τον φτύσει. Πραγματικά, δεν τον ήθελε να την αγγίζει. Την είχε δέσει αναγκαστικά και προσπαθούσε να λύσει το σκοινί αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Έβριζε την τύχη της και ένιωθε να βουρκώνει. 《Τι τραβάω;》μονολόγησε και έπαιρνε βαθιές ανάσες. Μπήκε με δύναμη μέσα της και ούρλιαξε. 《Πούστη》τον αποκάλεσε και την χαστούκισε. Τον κοίταξε θυμωμένη όμως δεν ξαναμίλησε γιατί φοβόταν μην κάνει τίποτα χειρότερο. Αναγκάστηκε να κάνει υπομονή μέχρι να τελειώσει. Δεν τον ήθελε, αν υπήρχε τρόπος να τον ξεφορτωθεί μια για πάντα θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη...

----------
Γειααα. Και αυτό μικρό:( πραγματικά δεν ξέρω γιατί:'(

Αχνε. Λοιπόν. Πρέπει να βρουν ενα τρόπο να τον ξεφορτωθούν τον Παύλο:( Έχουν και οι δυο τους μπλεξίματα. Αχχ:(

Χρόνια πολλά σε όσες γιορτάζουν^-^♡

Εικόνα: Τα ρούχα της Βερόνικα

Αυτάαα. Αντίοο!:*
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ #ΛΟΒΕΕ
-Ροδ:3'♥