Million Words ||| The Vamps *VOLTOOID*

Hoofdstuk 29

De journalisten en de fotograven komen het trappenhuis binnen gedrongen. Ik probeer me zo snel mogelijk uit Dexters armen te bevrijden, maar het lijkt alsof hij helemaal verstijft is. "Dex, laat me los. Kom we moeten hier weg." zeg ik paniekerig en ik wurm me uit zijn armen. Ineens lijkt het alsof Dexter weer zijn spieren terug heeft en springt me overeind en trekt me daarna omhoog. Ik ben nog een beetje verward door de plotselinge verandering van Dexters gedrag, maar ik heb geen tijd om erover na te denken. Want Dexter pakt m'n pols en rent de trap af, naar de begane grond. Ik hoor dat de journalisten achter ons aan komen gerend en ik moet moeite doen om niet m'n evenwicht te verliezen. Dexter duwt de deur open en sprint naar de uitgang. Maar ik trek hem terug en zeg: "Ze verwachten dat we nu naar buiten rennen en waarschijnlijk hebben ze daar nog meer fotograven staan. We kunnen beter hier een gang in gaan." Hij knikt en rent achter me aan, een gang in. We rennen de gang helemaal uit en merken dan pas dat de gang doodloopt. Ik duw zomaar een deur open en zie dat het een bezemhok is. Ik trek Dexter achter me aan het hok in en draaibaar snel de deur achter me op slot. "Hoe hebben ze ons nou gevonden?" zucht ik. "Ik heb geen idee. Maar blijkbaar weten ze alles." antwoordt Dexter. "Shit, waar is Denise." zeg ik en ik grijp gelijk naar m'n mobiel en bel Denise.

(D=Denise, I=Iris)
D: "Iris waar ben je? Er kwamen allemaal paparazzi aangerend en ze gingen het trappenhuis in, maar kwamen er niet meer uit."
I: "Denise stop nu eerst met panieken. Dex en ik zitten nu in een bezemhok op de begane grond. Kan jij please gaan kijken of de journalisten al weg zijn."
D: "Tuurlijk. Ga ik doen. Ik app je zodra ik iets weet."
I: "Is goed."

Ik hang op en leun tegen Dexter aan. "Ik wil niet dat het iedere keer zo gaat als we bij elkaar zijn." zucht ik. Dexter aait zachtjes over m'n haar en zeg: "Ik wil dat ook niet. Maar blijkbaar vinden ze jou zo interessant dat ze je niet met rust kunnen laten." Ik zucht en hoor dat ik een berichtje krijg. Ik pak m'n mobiel en open het berichtje van Denise: Je kan komen. De beveiliging heeft ze weg gestuurd. "Ze zijn weg." zeg ik en sta op. Dexter knikt en loopt achter me aan. Bij de hoofdingang staat Denise te wachten. Ik ren naar haar toe en knuffel haar. Terwijl ik haar knuffel vraagt ze: "Hebben jullie gezoend?" Ik kijk haar verbaast aan en schud m'n hoofd, "Waar zie je me voor aan. Van mij hoefde je niet eens weg." Ze grinnikt om mijn reactie en schud dan haar hoofd, "Kom we moeten hier weg, voordat ze terug komen." zegt ze. Ik knik en loop naar Dexter -hij was blijven staan om mij en Denise wat ruimte te geven, de schat-, "Denise en ik gaan nu weg. Vind je dat erg?" zeg ik twijfelend. " "Tuurlijk niet. Ik ga nu eerst even bij m'n oma kijken en dan ga ik zelf ook naar huis, voordat de journalisten ons weer zien." antwoordt hij. Ik knik en geef hem een knuffel. Dexter trekt me nog even extra stevig tegen zich aan, voordat hij me los laat en richting de liften loopt. Ik draai me om en loop met Denise de deur uit. En zodra we de deur open hebben geduwd, worden er allemaal vragen op ons afgevuurd en beginnen de camera's weer te klikken. Snel rennen Denise en ik naar haar brommer en zetten onze helmen op. Denise start de brommer en ik spring snel achterop en dan rijden we weg. En we hopen alleen maar dat ze ons niet achtervolgen.

Yes toch nog een stukje voordat ik weg ga. Het is niet heel lang, maar het is iets. Ik wenst iedereen een hele fijne vakantie en tot over een week.

Luf u all xxxx