Million Words ||| The Vamps *VOLTOOID*

Hoofdstuk 52

POV Iris

"Mam, ik ben thuis." roep ik als ik de deur achter me dicht doe. "Hoi, lieverd." Hoor ik uit de keuken komen. "Hoe was t bij Lieke?" "Goed hoor." zeg ik en ik loop de keuken in, "Mam, ik denk dat het met de paparazzi voorbij is." M'n moeder legt haar tijdschrift weg en kijkt me verbaast aan., "Wat bedoel je?" "Nou, die jongen, die hier eergisteren was, werkt dus voor de paparazzi en lulde dus alles door. Vandaag stond hij voor de deur en heb ik met hem gepraat. Hij zei dat hij overal spijt van had, maar ik geloofde hem niet en heb hem definitief de deur gewezen. Plus een klap in zijn gezicht." zeg ik en ik ga bij m'n moeder aan de keukentafel zitten, "Uhm, mam. Je vangt vliegen." Snel doet ze haar mond dicht en zegt: "Dus die jongen van het ziekenhuis werkt voor de paparazzi? En nu zullen er dus ook geen artikelen meer verschijnen?" "Dat hoop ik." antwoord ik. "Lieverd, ik vind dat je het goede hebt gedaan. Ik ben trots op je." zegt ze en ze slaat haar armen om me heen. Ik haal opgelucht adem. Ik had niet gedacht dat ze zo zou reageren, maar ik ben er wel blij mee. "Mam, ik ga Joe bellen en vragen of ik nog naar Amerika kan komen." zeg ik en m'n moeder laat me los. "Wat zei je?" "Ik ga Joe bellen en vragen of ik naar Amerika kan komen, zodat ik de jongens nog kan zie, voordat de tour eindigt." zeg ik. "Vind je dat niet een beetje vroeg? Je hebt net dat met die jongen gehad. En dan wil je nu al naar Amerika." zegt m'n moeder. "Mam, ik had de jongens beloofd om nog te komen. En ik zou eigenlijk al komen als het goed genoeg ging met Femke. Maar er kwam wat tussen." zegt ik, "Nu Dexter weg is. Staat niets me nog in de weg, om naar de jongens te gaan. En ik heb wat recht te zetten." Ik sla m'n ogen neer en zucht, "Mam, dit is iets dat ik nog moet doen. Ik heb mensen heel erg gekwetst en ik kan nu niet doen alsof het niks is." "Iris, kijk me aan."  zegt m'n moeder en ze tilt m'n kin omhoog, "Ik weet dat de jongens veel voor je betekenen, maar je hebt hier ook een leven. Maar ik snap je wel. Ik zal het er vanavond met je vader over hebben." "Dank je, mam." zeg ik en ik geef haar knuffel. "Ga Joe maar bellen." zegt m'n moeder en ze bevrijdt zich uit mijn armen. Ik knik en ren met 2 treden tegelijk baar boven. In mijn kamer, duw ik m'n bankje voor het raam en ga voor het raam zitten. Ik pak m'n mobiel en bel Joe.

Ik heb gewoon 2 hoofdstukken geschreven. Deze is weliswaar kort, maar het is een hoofdstuk. En daarbij komt dat ik met dit stukje wilde eindigen.
Ik hoop dat jullie t leuk vonden.

Please stem en reageer.

Luf u xxxx