ALIVE 3－Until You're Mine

Chapter 27

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:

The Neighbourhood - Female Robbery*

__________________________________

Βγαίνοντας από το δωμάτιο η Eva πάγωσε στη θέση της. O Steve στεκόταν στην άλλη άκρη του διαδρόμου πάνω από το σώμα του άντρα που είχε χτυπήσει εκείνη πριν.

Γούρλωσε τα μάτια του όπως και εκείνη και άρχισε να τρέχει προς τα πάνω της. Η Eva ξεκίνησε να τρέχει μακριά του προς την άλλη κατεύθυνση του διαδρόμου και φτάνοντας στο τέλος του οι θύρες του ασανσέρ άνοιξαν μπροστά της και μέσα είδε τον Paul.

Έστριψε αμέσως στα αριστερά της και πηγαίνοντας στη σκάλα άρχισε να την κατεβαίνει γρήγορα έχοντας αυτούς τους δύο πίσω της να την ακολουθούν. «Έπρεπε να πας από την άλλη!» άκουσε να φωνάζει πίσω της ο Steve προφανώς στον Paul. Η Eva πήδηξε πάνω από τα σκαλιά και φτάνοντας στο τέλος της σκάλας όπου οδηγούσε στη μεγάλη σάλα, τράβηξε ένα τεράστιο βάζο και το πέταξε πίσω της.

 «Νόμιζα ότι μπορούσες καλύτερα!» είπε βραχνά ο Steve και εκείνη συνέχισε γρήγορα να κατεβαίνει τα σκαλιά. Ο Paul έπιασε το χέρι της και την γύρισε προς το μέρος του, τον έσπρωξε πίσω και εκείνος προσπάθησε να την ξανά πιάσει από το πρόσωπο, την γρατζούνισε με τα νύχια του στο μάγουλο της και εκείνη γρύλισε. Σήκωσε αμέσως το γόνατό της και τον χτύπησε στα γεννητικά όργανα.

Ο Steve πλέον δεν ήταν πουθενά πίσω τους. Η Eva έτρεξε στην πρώτη πόρτα που βρήκε και εκείνη οδηγούσε σε ένα από τους χώρους των μαγειριών. «Φύγετε γρήγορα!» φώναξε στους δύο μάγειρες και σε μια μεγάλη σε ηλικία κυρία που βρήκε εκεί μέσα. Γύρισε το ασημί πόμολο της πόρτας προς τα κάτω, κλείδωσε την πόρτα και τράβηξε ένα ασημένιο πάγκο μπροστά της. Όλα αυτά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Το σώμα του Paul έπεσε με φόρα πάνω στην πόρτα και η Eva τινάχτηκε πίσω κοιτώντας για βοήθεια γύρω της. Οι άνθρωποι που βρισκόντουσαν εκεί δεν είχαν φύγει ακόμη. «Τι δεν καταλαβαίνετε;!» γύρισε και τους φώναξε. «Βρείτε μια έξοδο διαφυγής αμέσως! Θα σας κάνει κακό!» τους φώναξε σκουπίζοντας το λιγοστό αίμα που έτρεχε στο δέρμα του μάγουλου της. Οι νυχιές που της είχε κάνει ο Paul της είχαν αφήσει ένα έντονο τσούξιμο.

«Δεν θα μου ξεφύγεις Rayns!» της γρύλισε ο Paul πίσω από την πόρτα. «Απλά πες μου που στο διάολο είναι o Will. Τον σκοτώσατε;!» του ούρλιαξε ψάχνοντας μέσα στον χώρο του μαγειρείου για κάποιο χρήσιμο εργαλείο. «Όχι ακόμη σκύλα! Μα θα τον σκοτώσουμε, όπως θα σκοτώσουμε τον φιλαράκο σου και εσένα!» της φώναξε πίσω από την πόρτα συνεχίζοντας να ρίχνει μπουνιές πάνω της.

Η Eva δεν μίλησε, έσκυψε στα συρτάρια, έψαξε πάνω στον πάγκο και συνέχισε να ψάχνει για αντικείμενα που θα την βοηθούσαν. Έβαλε ότι βρήκε μέσα από τα ρούχα της και σκόνταψε από εδώ και από εκεί για να βρει ίσως και κάποια άλλα.  

Κάτι όμως της προξένησε το ενδιαφέρον. Υπήρχε απόλυτη ησυχία πίσω από την πόρτα και ο Paul δεν ακουγόταν από πουθενά πλέον. Σηκώθηκε αργά και κοίταξε γύρω της. Ένα βαρύ σώμα τότε έπεσε πάνω της από πίσω και ρίχνοντας τη πάνω στο τεράστιο πάγκο που βρισκόταν λίγο πιο μπροστά της, είδε πως ο Paul είχε μπει από την άλλη πόρτα.



 

Ο Harry λύθηκε γρήγορα και έφυγε αμέσως από το δωμάτιο πριν ξανά βρουν τις αισθήσεις τους οι δύο βοηθοί του Steve. Έβρισε κάτω από το στόμα μου σκεπτόμενος πόσο ανόητος φάνηκε που τελικά τον εμπιστεύτηκε. Βγήκε από το δωμάτιο και κλείνοντας την πόρτα την κλείδωσε με το μικρό κλειδί που είχε βρει από μέσα, όχι πως θα τους κρατούσε για πολύ το ήξερε πως δεν θα συνέβαινε αυτό, αλλά κάτι ήταν για αρχή.

Κοίταξε αριστερά και δεξιά στο διάδρομο και δεν υπήρξε κανείς και τίποτα. Λεκέδες αίματος είχαν αφεθεί κατά μήκος όλου του διαδρόμου πάνω στο χάλι από κάποιον που είχε τραυματιστεί αλλά κανείς άλλος δεν υπήρχε εκεί. Έπρεπε να βρει γρήγορα τον Will. Όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Περπάτησε αργά μέχρι την απέναντι πόρτα του δωματίου όπου βρισκόταν προηγουμένως ο Will και βγάζοντας το όπλο του χαμηλά, πήρε μια βαθιά ανάσα και κοντοστάθηκε πίσω από αυτή. Προσπάθησε να ακούσει αν βρισκόταν κανείς μέσα, μα δεν ακουγόταν τίποτα.

Άνοιξε απότομα την πόρτα και σηκώνοντας το πιστόλι του όπλισε μη τυχόν και βρισκόταν κανείς εκεί μέσα. Τίποτα και πάλι. Μόνο μερικοί ακόμη λεκέδες αίματος, σπασμένα πράγματα και σκουπίδια. Αποφάσισε να ελέγξει όλες τις άλλες πόρτες του διαδρόμου. Μόλις βγήκε και έστριψε στα δεξιά του ο Steve φανερώθηκε εκείνη την στιγμή στην κορυφή της σκάλας. «Ώστε εδώ είσαι Styles..» του χαμογέλασε ειρωνικά.

Ο Harry σήκωσε τρεμάμενα το πιστόλι του και τον σημάδεψε. «Πες μου που είναι o Will..» έτρεμε κυριολεκτικά από το φόβο καθώς του μίλαγε. «Ω..νομίζω πως δεν είσαι σωστό να απαντήσω καθώς με σημαδεύεις.. Τι λες να αφήσεις για λίγο το πιστόλι στην άκρη για να διαπραγματευτούμε;» του χαμογέλασε ελαφρά σηκώνοντας τα χέρια του μπροστά του.

 «Εμείς οι δύο;! Κόψε τις μαλακίες! Μη με κάνεις να σε πυροβολήσω, δεν το θέλω..» μούγκρισε σιγανά ο Harry. Είχε αμφιβολίες την ίδια στιγμή για το εάν χρησιμοποιούσε τις κατάλληλες λέξεις προς τον Steve. «Δεν το θέλεις και δε θα το κάνεις, Styles. Είσαι υπερβολικά δειλός για όλα αυτά..» του έκανε νόημα δείχνοντας με το δείκτη του όλο το χώρο γύρω τους.

 «Δε θα είμαι υπερβολικά δειλός αν συνηδειτοποιήσω πως την έχεις βλάψει...» του πέταξε εκείνος. «Ω, καημένε μου. Γιατί της έχεις τόση αδυναμία; Γιατί μετά από ότι σου έκανε; Γιατί; Τόσο χαζός είσαι; Τόσο βλάκας είσαι; Τόσο ηλίθιος είσαι;» χρησιμοποιούσε κάθε λέξη του o Steve με μεγάλη σκέψη, αργά και έντονα για να τον εκνευρίσει, και πράγματι το κατάφερνε.

Το πιγούνι του Harry σφίκτηκε και το χέρι του γύρω από το πιστόλι πιέστηκε πιο έντονα τόσο που οι φλέβες της παλάμης του πετάχτηκαν φανερά. «Γιατί δε μου δίνεις την Eva για να πάρεις τη ζωή σου πίσω; Να ζήσεις εσύ και η κόρη σου..» του χαμογέλασε ξανά.

«Σκάσε και μην ξανά πιάσεις την κόρη μου στο στόμα σου! Δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά!» του φώναξε στην κορυφή της φωνής του ο Harry. «Ω, καημένε Harry, έχει μεγάλη σχέση. Και εγώ πριν λίγες μέρες έμαθα την αλήθεια..» του γέλασε.

 Ο Harry έσμιξε τα φρύδια του  και γύρισε αμέσως να κοιτάξει πίσω του μήπως ερχόταν κανείς. «Ποια αλήθεια;» τον ρώτησε κοιτώντας τον μπερδεμένος. «Δεν ήταν η βούρτσα εκείνη που προσέφερε ο Conor στην Eva. Δεν βρίσκεται στη βούρτσα το μικροτσίπ.» του απάντησε αργά.

«Τι εννοείς;!» αποκρίθηκε πνιχτά ο Harry. «Ο Conor πρόσφερε στην Eva το παιδί σας. Την βοήθησε να το γεννήσει. Το μικροτσίπ δεν βρίσκεται στη βούρτσα που όλοι νομίζαμε εξ αρχής, αλλά κάπου αλλού και αυτό είναι η κόρη σου.» του εξήγησε αργά και ο Harry γούρλωσε τα μάτια αμέσως γεμάτος σοκ. «Το μικροτσίπ βρίσκεται κάπου μες την Derma.» του επανάλαβε την χειρότερη αλήθεια που είχε ακούσει ποτέ του.


 

To σώμα της Eva έπεσε με φόρα πάνω στον πάγκο και ο Paul από πάνω της έδωσε μια δυνατή μπουνιά στο στόμα. Την χτύπησε με φορά πάνω στο πάγκο και αίμα άρχισε να κυλά από το στόμα της.

«Διάολε!» έβρισε και εκείνος την τράβηξε από τον λαιμό προς το μέρος του. Άρχισε να της ρίχνει δυνατά χαστούκια και εκείνη γρύλιζε από τον πόνο, ήταν ακινητοποιημένη από την δύναμη που της ασκούσε γύρω από το λαιμό της. Την έπνιγε και την πόναγε την ίδια στιγμή.

 «Δεν θα νικήσεις ποτέ!» της φώναξε  και εκείνη αμέσως του έφτυσε το αίμα που είχε μαζευτεί μες το στόμα της στο πρόσωπο. Ο Paul γρύλισε από αηδία και έκανε ένα βήμα πίσω. Το πόδι της Eva τον χτύπησε με δύναμη στην κοιλιά και εκείνος παραπάτησε. Πήδηξε πάνω από τον πάγκο εκείνη και έτρεξε προς το άλλη πλευρά του χώρου.

Περπάτησε μέχρι την κουζίνα, που είχε πάνω δύο αναμμένα γκάζια στο ελάχιστο και γύρισε γρήγορα τη φωτιά στο δυνατό, οι φλόγες υψώθηκαν ισχυρά και την στιγμή που ένιωσε το σώμα του Paul πίσω της τραβήχτηκε στα πλάγια και εκείνος έπεσε πάνω στις φλόγες.

Τον έριξε πάνω και τράβηξε ένα συρόμενο πάγκο πιέζοντας τον πάνω του για να τον αποκλείσει. «Πες μου που στο διάολο είναι ο Will ή αλλιώς ορκίζομαι θα σε σκοτώσω!» του γρύλισε. «Όχι..όχι..» εκείνος έβαλε τα κλάματα.

 «Πες μου!» του φώναξε. Όλο το πίσω μέρος της πλάτης του ήταν έτοιμο να πάρει φωτιά. «Στο υπόγειο, στο υπόγειο που βρίσκεται στον από κάτω όροφο του εσωτερικού γκαράζ.» κλαψούρισε ο Paul.

 «Πες μου ότι λες την αλήθεια!» του γρύλισε βγάζοντας ένα μεγάλο μαχαίρι μέσα από τα ρούχα της. Το έφερε κοντά στο λαιμό του και του ξανά φώναξε. «Πες μου την αλήθεια!» ούρλιαξε. «Λέω την αλήθεια..» έκλεισε εκείνος τα μάτια κλαψουρίζοντας.

Η Eva δεν είπε κάτι άλλο, χαμήλωσε ελάχιστα το χέρι της και γύρισε να φύγει. Ο Paul όμως έσπρωξε τον πάγκο και τον έριξε πάνω της. Την τράβηξε από το χέρι και έστρεψε το μαχαίρι προς το μέρος της. «Θέλω να σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια..» της ξεστόμισε, τα δάκρυα που είχαν τρέξει στο πρόσωπο του δεν του έδιναν καμία αγγελική όψη, ήταν ένα τέρας μεταμορφωμένο και αυτό δεν άλλαζε.

 «Άντε γαμήσου!» του φώναξε και έστρεψε το χέρι της με το μαχαίρι προς εκείνον, η δύναμή της όμως δεν ήταν αρκετή. Η άκρη του μαχαιριού άγγιξε το δέρμα του λαιμού της και την στιγμή που ένιωθε να την κόβει σήκωσε το αριστερό χέρι της, έβγαλε μια μικρή σουβλίτσα δεκαπέντε εκατοστών που είχε πάρει από πριν και του την κάρφωσε στο λαιμό. 

[#ΝewUpdate: Ελπίζω να σας άρεσε το νέο κεφάλαιο.  Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα 31 χιλιάδες reads σε αυτήν την ιστορία. Μην ξεχνάτε να κάνετε FAVORITE/COMMENT!! #alivers4life]