TOPRAK ve YAĞMUR #Wattys2016

37.BÖLÜM (DAYAN KALBİM!)

Multimedia - Toprak,Yağmur Yalçın

"Elif dedim Vav dedi!
Sevdim dedim,Cay dedi!
Yürek dedim,Kanar dedi!
Kavuşuruz dedim,Mahşer dedi!
Sustu.Sustum..."

    YAĞMUR'DAN ...

Gözlerimi usulca açarken,uyuyan Toprak'ı gördüm başucumda.
Birbirimize dönük uyumuşuz.O elini sarmış belime.Ben ise sağ elimi koymuşum omuzunun üzerine.

Kaç saattir uyuyoruz bilemiyorum.Toprak'ı uyandırıp uyandırmama arasında gidip geldim.Öyle huzurlu uyuyordu ki,sanki senelerce bu uykuya muhtaçmış gibi.Sanki tek ihtiyacı olan bu derin uykudan hiç uyandırılmamak.Bende öyle yaptım.

Belimde olan elini usulca çekip yataktan çıktım.O kadar derindi ki uykusu,benim çıktığımı hiç fark etmemişti bile.Normalde olsa çoktan bileğimi tutmuştu.

Kıyafet dolabıma girip krem rengi bir etek ve lacivert bir gömlek çıkardım.Üzerine uyacak bir eşarp da aldıktan sonra aynanın karşısına geçtim.Gerçekten çok berbat görünüyordum.

Gözlerim şişmişdi.Burnum kızarmış ve grip olmuştum.Yanaklarımda al al olmuş.Dağılmıştı suretim.Elif beni böyle görünce çok kızacaktı.Elif'in aklıma gelmesi ile gelmiş olabilir mi diye düşündüm.Olabilirdi.

Zaman kaybetmeden hızla üzerimi giyinip odadan çıktım.Oda kapısını kapatırken çok dikkat etmiştim.
Toprak'ı uyandırmak istemiyordum.

Merdivenleri inerken elimdeki telefonumu kurcaladım.Toplam cevapsız arama 13 dü.Babam aramıştı tam 7 kez.Merve'de 6.Sanırım Elif içindi.Derhal bugün mahalleye gitmeliydik.Ömer amca çok kızacaktı bize.Özellikle de Yusuf.

Telefon rehberimden Serkan'ı bulup arama tuşuna bastım.Toprak Serkan ile gitmemişti.Ne kadar ısrar etsem de beni yalnız bırakmamıştı.Yani Serkan ve adamları Elif'imi bana getirmeye gitmişlerdi.Çook özledim onu.Hemde çok..

'Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor,lütfen sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakınız.'

Ne demek di şimdi bu?Neden kapalıydı telefonu?

Aklıma gelen kötü düşünceler ile elimdeki telefonu çevirip durdum.
Acaba kötü birşey mi olmuştu?Ama Serkan'ın dediğine göre olması imkânsızdı.Çünkü Toprak ordu gibi adam takmıştı Serkan'ın peşine.

Sanırım benim Toprak ile konuşmam gerekiyordu.Onu uyandırsam iyi olacaktı.Aklımdakiler ile az önce inmiş olduğum merdivenleri tekrardan çıkmak için hamle yapmıştım ki,kapı sesi ile durdum.

Bu gelen kişinin Serkan olabilme ihtimalini düşünerek hızla kapıya atıldım.Ve karşımda Serkan'ı gördüm.Ama yarım bir Serkan..

Gözlerim dehşet ile üzerini süzerken giymiş olduğu buz mavisi gömleğinin üzerinde kan lekeleri gördüm.Aynısı ellerinde de vardı.Ve elini gözyaşlarını silmek için kullanırken bulaşan yüzünde de !

"Üzgünüm.."

Bakışlarım yüzünde donarken dediğini idrak etmekte zorluk çekiyordum.Yüzü berbat görünüyordu.Evet dayak yemişti.Yada bir kavgadan çıkmıştı.Ve çok kötü dayak yemişti.

Neresi kanamıştı ki böyle?Bu kan çok fazla.Vurulmuş muydu?Olabilir miydi?Canı mı acıyordu?Niye böyle ağlıyordu?Çok mu acıyordu canı?Neden yere diz çöktü ki?Ayakta duracak mecalide mi kalmamıştı?Bu kadar mı güçsüz düşmüştü?