Five Nights at Freddy's - Is this where you wanna be? {VOLTOOID}

9. Aanval.

POV MAX
Misschien hebben ze gelijk..
Ik heb inderdaad gevoelens voor haar.
Maar dat hou ik voor nu wel even geheim..
dacht ik bij mezelf.
Max! Max! schreeuwt Lucy.
Ze komt aangerend samen met de anderen.
Het spijt ons dat we zeiden dat je op Roos bent. zegt ze schuldig.
Ja, het spijt ons ook. zeggen de anderen.
En sorry dat ik als een watje wegliep. zeg ik.
Geeft niet! zeggen ze.
Er tovert een lach op mijn gezicht.
Fijn dat het weer goed is. zeg ik.
We horen een luid gejuich van onze klasgenoten.
We gingen erheen en keken waarvoor dat gejuich was.
Roos kwam binnen samen met haar ouders en Juf Alana.
Ik rende naar Roos toe en gaf haar een knuffel.
Lucy en Julie deden hetzelfde.
Kevin en Robbie keken totdat ze ook kwamen aangerend en Roos knuffelden.
De ouders gingen met juf praten en wij namen Roos mee naar onze kamer.
POV ROOS
Hoe ging het in het ziekenhuis? vroeg Robbie.
Slecht. zei ik gelijk al.
Waarom? vroeg Julie.
Ze gingen eerst onderzoek doen van wat de oorzaak was van dit gevoel. legde ik uit.
Maar ze hebben niks gevonden dus het kan zo weer gebeuren.
O jee.. zei Kevin.
Zeg dat wel.. zei ik.
Mijn ouders kwamen naar me toe.
We gaan weg liefje. zei mijn moeder.
Zorg goed voor jezelf. zei mijn vader.
Als er iets is bel dan of vraag je juf of vrienden om hulp. zei mijn moeder en ze gaf mij een kus op mijn voorhoofd.
Mijn vader knuffelde me.
Ze zwaaiden en gingen de auto in.
Ze waren weg.
We gingen terug naar onze kamer.
Geen zorgen Roos! zei Lucy trots. Wij zullen voor je zorgen!!
Jaaaaa! zeiden de rest.
Ik gaf hun een knuffel.
Bedankt. zei ik dankbaar.
2 uur later...
Het is laat, we hebben al gegeten en iedereen moet nu naar bed.
Juf wenste ons weltrusten en we gingen naar onze kamers.
Ik viel al snel in slaap.
En mijn beste vrienden ook.
Na een lange tijd kreeg ik een soort aanval.
AAAAAAAAAH!!! schreeuwde ik.
Ik voelde weer alsof er duizend messen door mijn lichaam gingen.
Het voelde dit keer alsof ik moest stikken.
Alsof iemand me wou vermoorden.
Ik schrok wakker.
Ik voelde de pijn alsof het echt is gebeurd.
Ik begon te huilen.
Max werd als enige wakker. De rest was zeker in hele diepe slaap.
Roos?! Is alles oke?! vroeg hij bezorgd.
Ik was nog steeds aan het snikken.
Hij sloeg een arm om me heen en veegde mijn tranen weg.
Roos, wat is er gebeurd? vroeg hij.
Ik v-voelde alsof iemand m-me wou v-vermoorden. zei ik.
Ik voelde weer hetzelfde gevoel als laatst maar dan erger... zei ik en ik begon weer te snikken.
Hij knuffelde me en zei: Ik bescherm je..beloofd..
We gingen weer slapen en ik maar hopen dat ik niet weer zo'n aanval (droom) krijg.

Zo hé dit word zo cute op sommige momenten! DIT IS ZOOO CUTEEE! (oke nee sorry) dit begint te lijken op een love story ofzo maar ik blijf ook dingen met spanning schrijven natuurlijk!

Bye! Sam out!