OCD-[H.S.]-Dutch

12.

Harry vond dat Kenzie raar deed. Ze zou hem opgeven, en hij wist het. Hij kon al vertellen dat de dingen die hij deed wanneer ze samen waren haar irriteerden. Ze was makkelijk prikkelbaar en het was alsof alles wat hij deed haar stoorde. ( En oké hij kon soms wel vervelend zijn maar zo erg wa hij nou toch ook weer niet?). Bijvoorbeeld, hij deed zijn sok opnieuw aan omdat hij hem aan de verkeerde voet had aangetrokken en Kenzie beet hem toe dat als hij zo traag bleef verder doen dat ze nog te laat zouden komen voor de film die ze gingen kijken. Wanneer ze weer naar huis wandelden stopte Harry abrupt, maar Kenzie bleef doorlopen.Kenzie zou altijd wachten, maar nu liep ze gewoon door.

Harry's gedachten gingen snel door zijn hoofd. Ze wachtte niet, ze wachtte niet, ze wachtte niet.

Nu zaten ze in zijn slaapkamer, in complete stilte.

"Heb ik iets verkeerd gedaan?" Vroeg Harry nieuwschierig - en erg bezorgd - Wanneer ze zo deed hoopte hij dat het niet om de reden was waar hij aan dacht.

Alles wat ze deed was zuchten, wat niet echt een goed teken was, uit zijn opzicht dan. "Nee."

"Ik begrijp het als je me wilt dumpen .Maar doe het dan gewoon vriendelijk - "

"Ik wil je niet dumpen." Ze rolde met haar ogen. "Ik ben gewoon verward."

Nu was Harry in de war. "Waarover dan? Je kan alles zeggen tegen mij en dat weet je. Vertel het me."

"Je bent erg verwarrend. Ik bedoel, jij neemt veel tijd in beslag en dan heb ik ook nog school om me zorgen over te maken." Ze legde haar hoofd in haar handen. "Het is erg stresserend. "

"Je hoeft je geen zorgen om mij te maken, babe. Ik ben in orde." Hij trok haar in een knuffel. "Ik ben in orde, ik ben in orde."

"Ben je zeker? Want je herhaalt alleen dingen als je nerveus of bang bent of wanneer je ziekte toeslaat."

Dit meisje kende hem verdomme veel te goed, en ze had gelijk.

"Harry, ik hou van je. En ik heb het recht om bezorgd te zijn." Harry was verbijsterd. Ze hield van hem. Kenzie hield van hem.

"Je houdt van me?"

"Meer dan ik zou moeten, waarschijnlijk." Grijnsde ze.

"Niemand heeft ooit van me gehouden." Fluisterde hij, nauwelijks hoorbaar, maar hij wist dat Kenzie het gehoord had.

"Wel, nu heb je iemand die van je zal houden, maakt niet uit wat er ook gebeurd."

"Maar ik heb zoveel -"

"Ik hou van jou en van al jou niet - bestaande problemen, Harry Styles."

"Ik hou zoveel meer van jou, Kenzie Richards. Zoveel meer." Hij kuste haar voorhoofd, langzaam naar beneden zakkend naar haar lippen, waarna hij doorging naar haar sleutelbeen, terwijl hij de woorden Ik hou van je herhaalde. Hij legde haar zachtjes neer op het bed, terwijl zijn lippen op de hare gedrukt bleven.

Ze zoenenden hevig, terwijl Kenzie's handen in zijn haar verstrikt raakten, en hij zijn handen rond haar heupen sloeg. Hij drukte zichzelf tegen haar smalle lichaam, terwijl hij aan haar nek zoog .Een kreun ontsnapte uit haar mond, wat Harry's hele lichaam liet tintelen.

"Weet je zeker dat je dit wilt doen?"

Ze knikte. "Ik weet het zeker." Haar hand tekende de tattoo op Harry's borst na.

"Weet je zeker dat je dit wilt doen?"

"Weet jij zeker dat je dit wilt, Harry?"

"Weet je - J-Ja."

Ze bedreven de liefde. Harry dacht dat hij soms zelfs vergat te ademen of te slikken. Hij genoot van de toegang van zijn lichaam tot het hare.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

OOOOOOOOOOHHHHHHHHHH