H6

161 4 0
                                    

Ik zie het grote meer waar verschillende leerlingen in zwemmen, het water is helder en glinstert door de zon. Ik kijk nog even voor mijn ogen op mijn tas die tussen mijn benen staat valt, waar mijn tekenspullen fotocamera en boek in zitten.

Ik pak mijn fotocamera en maak een foto van de leerlingen in het meer, ik berg mijn camera weer op en pak mijn schets boek en potlood uit mijn tas. Ik draai een beetje waardoor ik het meer beter kan zien en begin met tekenen.

Na een tijdje het ik alle lijnen en figuren, en moet ik de tekening alleen nog inkleuren. Ik besluit (op aandringen van mijn maag) eerst de appel te eten en dan weer verder te gaan.

Ik kijk om me heen of ik iemand zie lopen, niemand te zien. Ik gooi het klokhuis van mijn appel naar een bosje op de grond voor de dieren, maar wat ik niet had verwacht was dat ik een bang gepiep zou horen vanuit het dichtstbijzijnde bosje. Ik kijk om me heen en dan weer naar het bosje en klim snel naar beneden.

Ik land met een zacht geluid op de grond en loop naar het bosje waar het gepiep net uitkwam. Ik duw wat takjes opzij en zie daar een beagle pup liggen, ik hurk bij het kleine beestje neer en bekijk het goed.

Het kleine hondje kijkt mij bang aan, terwijl ik mijn hand naar zijn neusje beweeg om hem te laten ruiken en zo ook zijn vertrouwen te winnen, voor ik mijn andere hand ook in beweging breng en het hondje voorzichtig oppak. Ik bekijk het hondje nog is goed maar nu zie ik ook waarom hij niet vluchtte, zijn pootje is gebroken.

Ik duw voorzichtig het hondje tegen mij aan en begin weer met een hand naar boven te klimmen, naar de tak waar mijn tas nog staat. Ik ga weer zitten en schuif mijn tas iets verder van me weg en leg het hondje op de plaats van de tas neer.

Hm dat pootje moet verzorgt worden, maar ik heb geen verband, ik weet wel hoe ik het moet aanleggen enzo maar zonder verband kom je niet ver. Ik denk weer even na voor ik op een idee kom, het is dan wel geen echt verband maar dat boeit even niet.

Ik trek mijn zwarte spijker hesje uit en leg het onder het hondje terwijl ik hem even optil. Dan buig ik iets verder naar mijn tas en pak het zakmes dat er altijd in zit eruit, ik leg het op mijn tas en doe gouw mijn shirt uit waardoor ik alleen nog maar mijn korte zwarte broekje en mijn bikini topje aanheb, ben ik ff blij dat ik nog van plan was te zwemmen en alvast mijn bikini had aangedaan.

Ik pak het zakmes en begin in mijn shirt te snijden tot ik een lange reep stof heb. Ik leg het mes weer terug op mijn tas en kijk even naar de lap stof die ik zo zal gaan gebruiken en kijk dan naar het hondje tussen mijn benen. Dit moet goed genoeg zijn toch, ik hoop het nou ja het is nog steeds altijd beter dan niets denk ik weer voor ik het pootje van het hondje begin in te binden.

Black HeartWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu