2050 // 004

4.6K 478 131
                                    

Duvarın kenarına çökmüş, dizlerini kendine çekmiş ve kafasını dizlerine gömüp ağlamaya başlamıştı. Hayatında ilk defa bu kadar korkmuştu. Öleceğini düşünmüştü, acılar içinde öleceğini düşünmüştü. Ona neredeyse deneyler yapılacaktı değil mi? Kai'nin deneylerinden kesinlikle insanlık namına bir şey beklemiyordu, kesinlikle tehlikeli şeylerdi. Evet, kesinlikle öyleydi.



Uzun bir sürenin ardından hala aynı yerindeydi ama ağlamıyor, sadece öylece odadaki cama doğru bakıyordu donuk bir şekilde. Kapının aralanma sesini duydu ama umursamadı, kim olduğu zaten belliydi.


"İyi görünmüyorsun." metalik sesi duymasıyla kafasını şaşkınlıkla oraya çevirdi. "Sen..?" o robotun kesinlikle buraya gelmesini beklemiyordu. "Efendi Jongin'e bakmıştım ama anlaşılan hala gelmemiş. Gideyim ben.." Koca robotun utangaç halleri şaşırtmaya devam ediyordu onu. Kafasını duvara yaslayıp söyledi;


 Kafasını duvara yaslayıp söyledi;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.







"Yalan söyleyemiyorsun 2050."


"Yalan söylemiyordum, efendi Jongin-" Kyungsoo'nun bir anda gülmesi (?) onu durdurmuştu. "Sorun değil, senin dert ortağın olacağım." Cümlesinin sonunda birkaç saniye sonra yanına çöken robot ile gülümsedi.


"İsminin anlamı nedir 2050?" Kyungsoo uzun süren sessizlikten sonra konu açmak için sordu. "Ben efendi Jongin'in olumlu sonuç veren tek robotuyum, 2050. robotum"


"Oh.." anladığını belirtircesine kafasını salladı Kyungsoo. "Yalnızmış gibi mi hissediyorsun? Açıkçası bende öyle hissediyorum 2050. Bunu anlayabiliyorum." 2050 ona dönüp söyledi. "Öyle mi gerçekten? Peki efendi Jongin neden böyle hissettiğimin farkında değil?"


'Çünkü senin efendin piçin teki' demedi Kyungsoo tabii ki de, istediği son şey kafasının havaya uçması olurdu. "Açıkçası ilk defa efendi Jongin hariç bir insanla bu şekilde konuşuyorum. Bu kadar yakın olmak.. garip hissettiriyor" itiraf etti 2050 ve Kyungsoo kafasını önüne eğip güldü.


"Duygusal bir bağınız varmış gibi görünüyor. Bir çeşit çocukluk arkadaşı gibi." dedi Kyungsoo, gerçekten de böyle hissetmişti. "Efendi Jongin de, aslında çok yalnız"


"İnsanlar ona hakaret ediyor yada ondan korkuyorlar. Ama o aslında iyi biri, siz insanlar fark etmeseniz de.." devamı gelecek gibi olmuştu ama sustu. Kyungsoo da bir şey demedi. 2050'yi anlayabiliyordu, Jongin onun yaratıcısıydı ve zekayı ona o vermişti. Tabi ki onu kendi istediği gibi biçmişti.


* * *


"Seni öldüreceğim!" ilk söylediği bu olmuştu Jongin'in. Tamam hepsini anlayabilirdi ama durduk yere kapıdan girer girmez bunu söylemekte ne oluyordu?


2050 // KaiSooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin