Ashton and Sami on the picture
----
[Ashton's POV]
Naka-earphones ako habang naglalakad papasok ng school ngayon. It's almost 2 weeks na pala simula ng pumasok kami rito. And so far, okay naman maliban sa nakakapagod siya.
Tahimik lang akong naglalakad at nakikinig sa kanta na tumutugtog ngayon sa earphones ko.
"UY!" napabalikwas naman ako dahil sa gulat. Tinanggal ko ang earphones atsaka hinarap yung nanggulat sakin.
"Bakit ka nanggugulat?"
"HEHE. Cute mo pala magulat!" tumatawa niya pang sabi. Well, si Sami lang naman ang nanggulat sakin.
"Tara na nga." pagyaya ko naman sakanya. Kaya nag-umpisa na kaming maglakad ulit.
"Mukang busy ka sa pinapakinggan mo eh, kaya ginulat kita. Saktong pagbaba ko ng bus dumaan ka eh." pagkekwento niya naman habang naglalakad kami.
Magsasalita na sana ako ng biglang may tumawag sakin. Napatingin ako sa lalaking nakablack na naglalakad na papunta samin.
"Sir Ashton!"
"Shit. Let's go." hinila ko na si Sami palayo sa lugar na yun. Hindi talaga tumitigil si Dad.
"Ash, a-ano yun?" hinihingal na tanong niya pagkadating namin sa loob ng school. Hinila ko kasi siya habang tumatakbo.
"Nevermind, tara na." sabi ko naman sakanya
"Pero."
Tinignan ko naman siya atsaka ngumiti na parang sinasabing hayaan mo na. Hindi na rin naman siya nagtanong ulit at tahimik lang na naglakad papunta sa loob ng room.
Pinasundan niya pa ako. Akala ko hindi siya seryoso dun. Kinausap ko siya kagabi through skype and ayun nalaman niya nga na pumapasok ako as trainee sa Woollim Academy and sabi niya, hindi raw tama yun. I should take Business course raw kaya ito at sinabi niyang ipapahabol niya ako. And tinotoo niya nga.
"Uy pre, may problema ka ba?" tanong ni Pau sakin
YOU ARE READING
Let's do this!
General FictionIba ibang kwento ng paghihirap para makamit ang kanilang pangarap. Alam naman nating lahat na hindi madali ang daan na tinatahak nila. Pero dahil nandiyan sila para sa isa't isa nagawa nilang makamit ang mga gusto nila. Hindi man naging madali sa u...
