Α New Girl In Town...

Κεφάλαιο 15

Ανοίγει αργά τα μάτια του αλλά είναι τόσο βαριά, που κλείνουν ξανά.

Σηκώνεται και σαν να υπνοβατεί, πάει μέχρι το μπάνιο. Όταν γυρνάει πίσω στο δωμάτιο, συνειδητοποιεί ότι δεν έχει εκτυπώσει την εργασία!

Τρέχει σαν κυνηγημένος στο γραφείο του μπαμπά του και αφού κάνει όλες τις ετοιμασίες, πατάει το κουμπί εκκίνησης. Όσο εκτυπωνεται, ξαναπάει στο δωμάτιο του για να ντυθεί βιαστικά και να κάνει κάτι ασκήσεις που δεν έκανε χθες.

Και τότε είναι που θυμάται ότι δεν έστειλε τις ασκήσεις στον Λου! Αν και έτσι κι αλλιώς, δεν θα τις έκανε. Τώρα θα έχει καλύτερη δικαιολογία.

Τελειώνει τις ασκήσεις και όταν γυρνάει πίσω στο γραφείο μένει έκπληκτος με αυτό που αντικρίζει:

Ο εκτυπωτής βγάζει κάτι περίεργους ήχους και αφού ακουστεί ένα μεγάλο ΜΠΑΜ βγαίνουν καπνοί που κατακλύζουν το δωμάτιο.

Τρέχει κατά εκεί και όταν βλέπει την εκτυπωμένη σελίδα, νευριάζει πιο πολύ καθώς είναι σαν να έχουν ρίξει όλο το μελάνι πάνω της χωρίς να διαβάζεται τίποτα από όσα γράφει.

Βγάζει το μηχάνημα από την πρίζα και το γυρνάει ώστε να δει τι έχει και να το φτιάξει. Ανοίγει το καπάκι του κάτω μέρους και το μελάνι που απέμεινε στην συσκευή πέφτει όλο πάνω του! Το πρόσωπο του αλλά και η μπλούζα του είναι τώρα μαύρα και τρέχει στο μπάνιο για να βγάλει την μπλούζα του και να πλυθεί.

Ε- όλα σκατά!

Πάει στο δωμάτιο του, φοράει μια άλλη μπλούζα και πάει στην κουζίνα αφήνοντας όπως είναι τον εκτυπωτή.

Ν- καλημέρα αγόρι μου

Ε- μέρα

Ν- τι νεύρα είναι αυτά πρωί πρωί;
Ε- χάλασε ο ηλίθιος ο εκτυπωτής και χύθηκε όλο το μελάνι πάνω μου!

Ν- Και που άφησες τα βρώμικα ρούχα σου;! Μην μου πεις ότι τα πέταξες στα άπλυτα!

Ε- κι εγώ καλά είμαι... Τα άφησα κάπου να κρέμονται, δεν θυμάμαι ακριβώς. Θα πάρω το τοστ στο χέρι για να μην αργήσω

Ν- καλά... Γεια

Ε- γεια... (λέει πριν βάλει τα παπούτσια και το μπουφάν του)

Περπατάει αργά και σταθερά ώστε να ηρεμήσει τον εαυτό του. Δεν ξεκίνησε καλά η μέρα του...

Μια εικόνα της να γελάει γαληνεύει την ψυχή του δημιουργώντας του ένα χαμόγελο.

Φτάνει στο σχολείο όπου βλέπει όλη του την παρέα, ανήσυχοι να συζητάνε. Όταν τους πλησιάζει, ανακουφίζονται